Een flinke klim voor een
'Zeeland is ver genoeg om de drukte
2
Zomergasten
zaterdag 6 augustus 2011
Klimmen, abseilen en tokkelen vanaf een pijler in de Oos-
terschelde. Je moet het maar willen, je moet het maar dur
ven. Zomerverslaggeefster Ellen Jobse, van nature niet zo'n
waaghals, en allesdurver Esme Bech van het Z2-videojour-
naal laten zich op een bootje naar de afgrond leiden.
door Ellen Jobse en Esme Bech
foto's Izaak Verkeste
ELLEN: „Waar begin ik aan? Klimmen,
tokkelen en abseilen van een pijler in
de zee. Degene die dat heeft verzon
nen, moet wel een enorme avonturier
zijn.
Al sinds ik een paar dagen geleden hoorde dat ik
deze activiteit mag - of eigenlijk moet - uitprobe
ren, gieren de zenuwen door mijn keel. Terwijl
ik over de pijlerdam richting Neeltje Jans rijd,
kan ik me bijna niet voorstellen dat ik straks aan
zo'n zelfde betonnen pijler bungel. Dat ik het
laatste stuk over de Faelweg rijd, is vast ook al
geen goed teken. Buitensportinstructeur Adam
van Asperen spreekt mij moed in. „Wees niet
bang, het is echt fantastisch", verzekert hij. En
dus trek ik de stoute schoenen aan. Helm op,
heupgordel aan, kom maar op!"
ESME: „Of ik met Ellen mee wilde gaan klim
men, abseilen en tokkelen voor ons Z2-video-
journaal? Daar hoefde ik niet lang over na te den
ken. Ik wist helemaal niet dat dit in Zeeland
kon. Als ik iets leuk vind, dan zijn het wel van
die avontuurlijke dingen. Vol goede moed ver
trek ik met camera richting Neeltje Jans. Wat
een heerlijk dagje gaat dit worden: filmen terwijl
ik zoiets gaafs mag doen. Top! Zo, laat maar ko
men. Het is even puzzelen om de klimbroek
goed aan te krijgen, maar met wat hulp van de
instructeurs ben ik klaar om de hoogte in te
gaan. Hup, die pijler op!"
ELLEN: „Met een trekvlot verplaatsen we ons
richting de pijler. De pijler, die wel werd ge
bouwd maar uiteindelijk niet nodig was voor de
Oosterscheldekering, torent hoog boven ons uit.
Ik klim erop en kijk mistroostig naar een passe
rende rondvaartboot. Oh, wat zou ik graag van
plaats ruilen met een van die lachende toeris
ten."
„Adam legt uit hoe je jezelf moet zekeren en ver
volgens moeten we over een schuin stuk naar
een gelijkgelegen plateau klimmen. En daar gaat
het mis. Het is niet de hoogte die mij angst in
boezemt, maar het materiaal. Het is er ongetwij
feld voor gemaakt, maar mijn adem stokt bij het
idee dat mijn leven afhangt van een heupgordel
en twee kabels. Adam schiet te hulp. Hij vertelt
waar ik mijn handen en voeten moet plaatsen.
Zijn hand ligt als extra steun in mijn rug. Uitein-
Yvonne en Ruud Welbers.
PASPOORT
Naam: Ruud (52) en Yvonne (52) Welbers.
Woonplaats: Venray.
Gespot op: camping De Strandloper in Scharen
dijke."
door Ellen jobse
Ruud en Yvonne rijden iedere zomer
van Venray naar Scharendijke om
daar, inmiddels voor het zesde jaar, va
kantie te vieren op camping De Strandloper.
„We hebben een cateringbedrijf', vertelt
Yvonne, „dus we willen niet heel ver weg.
De afstand tussen Venray en Scharendijke is
precies goed. Het is ver genoeg om afstand
te nemen van ons drukke leven daar, maar
als er iets is, kunnen we makkelijk terug."
Het echtpaar komt graag in Zeeland. „Er is
hier van alles te doen." Zo hebben ze ver
schillende steden bezocht, waaronder Goes
en Zierikzee. Een dagje Neeltje Jans mocht
niet ontbreken en ook de Visserijdagen in
Bruinisse waren een bezoek waard.
„De ligging van de camping is ideaal. Je kan
alle kanten op," vindt Yvonne. „Met het min
dere weer van de afgelopen weken is dat wel
prettig. Met de auto ben je zo op een leuke
plek." Toch hopen Ruud en Yvonne dat de
zon zich wat vaker zal laten zien. „Als het
lekker weer is, gaan we naar het strand of
het Grevelingenmeer. Mijn man doet een
beetje aan kitesurfen", aldus Yvonne. „Je
Een van de instructeurs geeft uitleg over de heupgordel.
afleveringen van Zomergasten op www.pzc.nl/zomer'
Met een vlot moeten de deelnemers zich naar de pijler trekken.
Zekeringen.
'Lees eerdere
