Liever geen
reizen ri
vakantie anno.
H
BAgisch
Verzot op friet en Kuifje
Maanlanding in Lemmer
Doe eens gek deze
vakantie: boek geen
pakketreis, reserveer
geen camping, maar
ruil van huis. Zoals
Henk en Miekie van
de Graaf ook doen.
door Jan van Mullem
Zaterdag 6 augustus 2011
reizen@wegener.nl
024-3650360
door Johan Bosveld
Het was maandagnacht 21 juli
1969. Ik was 11 jaar. Buiten be
gon de nieuwe dag te scheme
ren, binnen was het benauwd
in onze stacaravan, We zaten
met z'n allen voor een kleine zwart-wittele-
visie, die zijn best deed een herkenbaar
beeld op de buis te toveren. We, dat waren
mijn vader en moeder, mijn tweelingbroer
tje en ik, een oom en tante en hun twee
kinderen. Dit was het gezelschap waarmee
we elk jaar op vakantie gingen. Steeds naar
een andere bestemming in Nederland, dit
jaar een camping in Lemmer.
Van die vakantie herinner ik me drie din
gen. De eerste is een zwempartij met mijn
broertje. Toen we het IJsselmeer indoken,
lieten we onze moeder in een verlammen
de angst achter. Ze zag onze hoofden steeds
kleiner worden. We zwommen richting
een zeilschip dat voor anker lag, maar verke
ken ons op de afstand. Toen we er eindelijk
aankwamen, zagen we onze moeder als
een minifiguurtje in de verte, wild geba
rend. We dachten dat ze enthousiast zwaai
de en wuifden trots terug.
De tweede herinnering speelde zich die be
wuste zomernacht van 21 juli af Voor het
eerst in de geschiedenis-zou een mens voet
op de maan zetten. Op het tv-schermpje za
gen we bibberende beelden, waarvan we
niet goed begrepen wat het voorstelde.
Maar alleen al het nachtelijk opstaan was
een avontuur. Mijn oom was doorlopend
in de weer met een antenne om het beeld
beter te krijgen. Henk Terlingen gaf met
zijn hese stem commentaar, maar wij von
den een rare man met een ringbaardje veel
leuker; Chriet Titulaer beleefde het toppunt
van zijn roem. Iets voor vieren was het zo
ver. Maar pas veel later begrepen we dat as
tronaut Neil Armstrong op dat moment
zijn historische stappen maakte. Terlingens
stem sloeg bijna over en wij waren getuige
geweest van een historische gebeurtenis.
We werden met gezwinde spoed weer in
onze stapelbedden gedirigeerd.
Mijn laatste herinnering betreft nóg een
nachtelijk avontuur. Alle jongeren van de
camping hadden zich in nachtkleding gesto
ken en liepen in optocht naar de kantine
voor een heuse pyjamaparty. Wij niet. We
waren oud genoeg voor een zwemexpeditie
en onze eerste maanlanding, maar te jong
voor een party. Dat laatste deed wel pijn.
Jullie hebben een bedrijf aan huis, een
bed and breakfast. Als je ruilt met
een collega-B&B'er, kun je beiden op
vakantie én het bedrijf voortzetten.
Miekie van de Graaf: „Ja, dat zou
kunnen. Maar we doen het niet.
Als wij op vakantie gaan, met of
zonder huizenruil, zijn we ook
aan vakantie toe. Dan willen we
liever geen bedden verschonen."
Maar wel azalea's water geven.
„Daar heb ik me best op verkeken.
Azalea's hebben 's avonds water
nodig, dat ook nog eens op een be
paalde temperatuur moet zijn en
in aparte bakken moet worden ge
goten. Luistert nauw. Iris, onze
ruilpartner in Rome waar we dit
jaar waren, stond erop dat we haar
balkonplantjes goed verzorgden.
Dat hadden we toegezegd, zonder
te weten hoeveel werk het was."
Jullie hebben hongerige kippen thuis.
„En katten. Ach, de verzorging van
planten en dieren hoort erbij. De
meeste huizenruilers geven het
aan op de site of melden het via
de mail. Is ook geen probleem. Al
leen honden doen we niet meer.
Daar hebben we minder goede er
varingen mee. De eigenaar van
een ruilhuis in Drenthe waar wij
eens verbleven, had er een aantal
van een heel bijzonder ras. Ze
moesten om de zoveel uur worden
uitgelaten. Dat is dan wel een blok
aan je been, want je zit plots toch
een beetje vast aan je ruilhuis."
Belgen zijn dom, slordig en
ze maken altijd ruzie over
hun taal. Echt dom zijn de
Belgen vanzelfsprekend
niet, anders zouden ze het
Nationaal Dictee niet altijd winnen
en zouden ze hun land niet zo lang
draaiende kunnen houden zonder
een regering die de boel een beetje
in de gaten houdt.
De Belgenmop over die domme Bel
gen komt natuurlijk ook door dat ra
re taaltje, maar pas op voor d'n Belg,
want zich dom houden, brengt vaak
verder dan zich slim tonen, zoals
dichter Guido Gezelle schreef
Bovendien hebben ze hun eigen su
per-Belg, die zeer slim is: de blonde
reporter Kuifje, nooit te beroerd om
misstanden op te lossen.
Een beetje raar zijn de Belgen natuur
lijk wel, want wie is er nu trots op
een nationaal symbool als het friet
kot? En welk ander land zou serieus
overwegen een Dag van de Friet te
organiseren? Waar laten ze 'honke-
bonkige' stenen in de straten liggen
omdat kerels op fietsen zo graag over
de kasseien stoempen? En dan heb
ben ze ook nog een prins die het
liefst laagvliegt over de snelweg op
weg naar een van zijn corrupte vrien
den uit de binnenlanden van wat
ooit Belgisch Afrika was.
Intussen scoren de kinderen wel be
ter op school dan de onze, alleen
zijn bij ons de schoolpleinen weer
netjes en schoon, dat weer wel.
Fransen stinken naar knoflook, elke Belg is dom en
Engelsen zijn stijve harken. Waar of niet waar?
Zeker is wel dat elk volk zijn eigenaardigheden heeft.
door Johan Bosveld
