i7 spectrum Zaterdag 6 augustus 2011 safari in Zuid-Afrika „Het geeft wel druk hoor om op zo'n lijst te staan", lacht ze. „Ieder jaar ben je bang dat je er vanaf valt" De enige twee andere restaurants op de lijst met Nederlandse chefs zijn Oud Sluis op nummer 17 van Ser gio Herman en De Librije op plek 46 van Jonnie Boer. Le Quartier Francais staat op de 36e plaats. Op de lijst staan maar twee keukens geleid door vrouwen. Janse kookte nooit in Nederland. Ze ver trok ruim 21 jaar geleden vanuit Bussum naar Afrika. Ze was begin 20 en gedesillusi oneerd omdat ze was afgewezen voor de toneelschool. Dus pakte ze haar rugzak en volgde ze haar Zuid-Afrikaanse vriendje. In Zimbabwe probeerde ze korte tijd te sla gen als fotograaf Maar uiteindelijk beland de ze op haar 23e in de keuken van kok Ci- ro Molinaro, bekend om zijn Italiaanse cui sine, in Johannesburg. „Ik had al lang een liefde voor koken", ver telt Janse. „Ik knipte ieder recept uit dat ik in kranten of tijdschriften kon vinden en deed het in een plakboek. We hadden niet veel geld en uit eten gaan was een hoogte punt. Ik had de droom in een keuken te gaan werken en ben gaan rondbellen. Moli naro gaf me een kans." Een koksopleiding volgde ze nooit. Met dubbele diensten draaien, veel uitproberen en met haat neus in de studieboeken van collega's, leerde ze het vak. „Molinaro leer de me dat je alles wat je maakt al voorafin je hoofd moet kunnen proeven", vertelt ze op de bank bij Le Quartier Francais. „Je moet bedenken welke smaken bij elkaar passen." Ze noemt het culinaire logica. Dat proeven leerde ze al op jonge leeftijd. „Mijn vader was avontuurlijk. Hij liet me als kind kikkerbilletjes en slakken probe ren. En op zondag gingen we vers stok brood halen. Dan mocht ik op het kontje knabbelen. We plukten bosbessen en maakten samen griesmeelpap. Hij heeft me een soort opwinding voor eten meege geven. Voor mijn moeder ging het er ge- foto Elles van Gelder/GPD woon om dat er gegeten moest worden." Ze verhuisde van Johannesburg naar Kaap stad en begon bij Le Quartier Francais als souschef bij de Tasting Room, het fine di ning gedeelte van het restaurant. Na een halfjaar ging de chef weg en vroeg de eige naresse of ze zijn rol over wilde nemen. „Dat was een moeilijk jaar. Alle ogen wa ren op mij gericht. Iedereen wilde weten wie het meisje was dat de keuken leidde. Ik moest mijn eigen kaart en stijl ontwikke len. Daar heb ik 's nachts wel wakker van gelegen." Dat is nu zestien jaar geleden. Volgens de jury van de Top 50-lijst neemt Janse's Afrikaans geïnspireerde verrassings menu, gecombineerd met lokale wijnen, eters mee op een gourmetsafari van negen gangen en brengt ze Zuid-Afrikaanse sma ken naar boven. En verder: 'Janse's doel is om 100 procent Afrikaans te zijn in al haar ingrediënten - ze is daar voor 80 procent in geslaagd.' Haar ingrediënten komen meer en meer uit de regio, vertelt ze. „Ik ga ervan uit dat als mensen naar Zuid-Afrika komen, ze het land ook willen proeven. In Nederland heb je zoveel producten die naar niets sma ken. Hier heb je de zon die alles lekkerder maakt." De chef-kok geniet ervan dat ze nog met kleine leveranciers en boeren werkt en daardoor fantastische ingrediën ten weet te vinden zoals zout uit de Kala hari en zalm uit het koninkrijkje Lesotho. Ze houdt van experimenteren. In het res taurant heb je de keuze uit een vijf- of ne- gengangenverrassingsmenu. „Ik wil niet iets maken wat iedereen maakt. In het zaad van zuurvijgjes zit bijvoorbeeld een zurige en zoute gel die we combineren met foie gras. En we gebruiken het poeder dat in zaden van de baobabboom zit voor een parfait met peer. Heel verfrissend." Het is die inventiviteit die haar tot de we reldtop laat behoren. „We doen veel on derzoek. In een winkel zag ik baobabolie voor de huid. Ik heb de producent gebeld en gevraagd of ik er culinaire dingen mee kon doen. Dat raadde hij af maar hij wees me op het poeder. Zo vind je dingen. Ik reis bovendien veel en proef over de hele wereld. Vorige maand heb ik in Australië gekookt en vorig jaar in Brazilië en Thai land. We zitten in Zuid-Afrika ver weg en het is belangrijk te zien wat er elders op de wereld gebeurt. En omdat ik op de Top 50-lijst sta, kan ik overal reserveren." Janse lacht veel en is nuchter ingesteld. Ge vraagd naar de beroemdheden die bij haar hebben gegeten, weet ze alleen actrice Hil lary Swank te noemen. Ze is daar niet mee bezig. „Ik wil een goede sfeer in mijn keu ken. Je zal me nooit horen schreeuwen zo als Gordon Ramsay. Ik heb veel te veel res pect voor mijn koks." Hoeveel uur per dag ze werkt, weet ze niet. Wel neemt ze iedere avond tussen vijf en zeven vrij om te eten met haar zoontje van 6 die ook al een avontuurlijke eter is. Ze kookt nog voor meer kinderen. Sinds twee jaar geeft het restaurant vijftig kinderen op crèches in Franschhoek dage lijks een lunch. „Zuid-Afrika heeft het grootste gat tussen arm en rijk ter wereld. Je kunt niet de hele dag prachtige sausjes maken als er zoveel armoede om je heen is. Dit land is heel goed geweest voor mij, dus ik wil het iets teruggeven. Niet uit schuldgevoel, maar omdat we het kunnen. Met een diëtiste hebben we het menu ge maakt. We willen de kinderen vooral pro teïne geven zoals vis, vlees en ei. Dat krij gen ze thuis niet. Ik wil hen heel graag bij brengen dat ze goed moeten eten." Er zijn twee mannen waar ze graag voor gekookt had. „Mijn vader is hier nooit ge weest en is zes jaar geleden overleden. Ter wijl hij de liefde voor eten bij me heeft aangewakkerd. En ik wil voor Mandela ko ken. Maar ik denk niet dat dit er nog in zit." Ze ontmoette hem 22 jaar geleden toen hij net vrij was en ze een carrière als fotograaf probeerde. De camera bibberde te veel en de foto's waren niet scherp. Ze gaat verder met waar ze wel goed in is. De gasten vanavond beginnen met gerookte oester en een soepje van Jeruzalemartisjok. Daarna babygeit die ze kocht bij eén boer die kaas maakt van geitenmelk. Daar hoort de basilicumpuree bij. Daarna zijn er nog zes overheerlijke gangen te gaan. reageren? spectrum@wegener.nl AFRIKA NAMIBIË BOTSWANA ZUID-AFRIKA Franschhoek

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2011 | | pagina 107