Middellandse Zeetuin brengt je
'Het is heerlijk óm weer even terug
2
Zomergasten
dinsdag 2 augustus 2011
Al het moois uit Zuid-Europa en Noord-Afrika is samen
gebracht in de tuin van Wim Uilenbroek in Buttinge. Zo-
merverslaggeefster Jessie Scheele bracht een bezoekje aan
de bijzondere plek in de Walcherse buurtschap, waar haar
wel een heel bijzondere verrassing stond te wachten...
door Jessie Scheele
foto's Lex de Meester
De TomTom leidt me naar een lieflijk
ogend huis aan de Buttingse hoofd
straat. Ik kijk nog maar eens op het fol
dertje, dat naast mij op de stoel ligt.
Volgens mij zit ik hier hartstikke fout, want eer
lijk gezegd kan ik mij niet voorstellen dat zich
achter dit huis een onvoorstelbare schat aan me
diterrane natuur en bouwwerken bevindt.
Ik word vriendelijk ontvangen door de bedenker
en uitvoerder van deze tuin, Wim Uilenbroek.
Hij deed zijn inspiratie op tijdens zijn reizen
door Zuid-Europa en Noord-Afrika. Zelfs op va
kantie verzamelt Wim spullen voor zijn tuin.
„Toen ik in Italië was, zag ik een half gesloopte
bungalow. Ik heb het nog wat verder afgebroken
en stukken steen meegenomen, die ik vervolgens
in mijn bouwwerken heb verwerkt."
Exotische planten, opvallende bouwwerken en
veel kleuren waren de sleutelwoorden tijdens het
creëren van deze creatieve dwaaltuin. En daar
heeft hij zich goed aan gehouden, blijkt alleen al
op de binnenplaats. De palmbomen, felgekleur
de bloempotten en gedetailleerde tegels zijn een
lust voor het oog. Wim heeft er voor gezorgd dat
alles in zijn tuin een groot geheel vormt.
Over die tegels weet hij nog iets leuks te vertel
len. „Bij de meeste tegels die je hier ziet, is islami
tische geometrie gebruikt. Die kenmerkt zich
door bloem- en plantmotieven. Ik heb gepro
beerd die afgebeelde bloemen en planten terug
te laten komen in mijn eigen tuin."
Via paden, heuveltjes en trappen vervolgen we
onze weg door de tuin. Ik waan me in Spanje, Ita
lië en Marokko tegelijkertijd. „Wacht, ik laat je
iets grappigs zien", zegt Wim lachend. Hij opent
de deur van één van zijn bouwwerken en... er is
niks meer te zien dan een muur. Wat is hier de
bedoeling van? „Vermaakarchitectuur", vertelt
Wim. „Ze worden ook wel 'follies' genoemd. Het
zijn eigenlijk bouwsels met een grapje. Ik vind
het heerlijk om mensen te vermaken met mijn
gebouwen."
En eigenlijk draait de hele rondleiding om het en
tertainen van de bezoekers. Wie de dieren van
kunstenares 'Miss Moza' (oftewel Anke Eisen)
ziet, kan een glimlach niet bedwingen. Eisen be
kleedt deze figuren met kleine gekleurde steen
tjes. Met haar beestachtige werken geeft ze een
nieuwe dimensie aan mozaïek als kunstvorm.
Haar kleurrijke 'dieren' gaan door het leven met
gekke namen als Professor Langsnuit en Kleine
Gertruida. Aan alles is gedacht, ook aan een eet
gelegenheid. Aicha El Fassi verzorgt Marokkaan
se high tea's in de tuin. Een bijzondere en smake
lijke manier om Marokko eens, letterlijk en fi
guurlijk, te proeven.
Voor wie dit jaar niet op vakantie gaat, is deze
tuin uitermate geschikt. In verhouding harstikke
goedkoop en bijna om de hoek. Wie wil er nu
nog vliegen naar een verre bestemming, terwijl
je gewoon in Zeeland al die mediterraanse
schoonheden kunt bewonderen? Buttinge? Dat
is de ultieme vakantiebestemming!
De Middellandse Zeetuin biedt veel mooie plekken waar je even lekker kunt ontspannen. foto Lex de Meester Beestachtige mozaïektaferelen. Sfeervolle Marokkaanse decoratie.
'Lees eerdere afleveringen van Zomergasten op www.pzc.nl/zomer'
Elisabetta, Truus en Bep (vlnr).
PASPOORT
Naam: Truus de Graaf (68), Elisabetta Perra
(43) en Bep Vrenegoor (68).
Woonplaats: Mainz (D) en Haarlem.
Gespot: in Ouwerkerk.
door Jessie Scheele
Truus woont al 45 jaar in Duitsland,
maar vindt het heerlijk om af en toe
naar Zeeland terug te keren. Het liefet
met haar vriendinnen. Dit jaar bezoekt ze sa
men met de Duitse Elisabette haar vriendin
Bep, waarmee ze al 52 jaar bevriend is. De
vrouwen komen net terug van een bezoekje
aan het Watemoodsmuseum.
Indrukwekkend, vindt Truus. „Destijds was
ik tien en hoorde ik het nieuws via de radio.
Televisie was er nog niet. Ik had dus geen
idee wat er zich precies had afgespeeld.
Dankzij dit museum heb ik daar nu een be
ter beeld van."
In haar thuisland spreekt ze altijd in ver
kleinwoordjes. Elisabetta snapt nu waarom.
„In vergelijking met Duitsland is in Neder
land eigenlijk alles klein!"
Achter haar verhuizing naar Duitsland
schuilt een warm, liefdevol verhaal. Slechts
met een brommertje en een tentje trokken
Bep en Truus op hun zeventiende naar Keu
len. Daar leerden ze twee jongens kennen.
Truus onderhield met een van hen briefcon
tacten. Niet veel later verhuisde ze voor hem
