281 sport Andy Schleck geeft wielerles ,rro»r Noren vrijdag 22 juli 2011 door Mart Smeets Ze hebben allen iets aparts' stoer, stug en ste vig. Noorse renners zijn geen gewone mannen, er zit altijd een vleug van prettig te consumeren heroïek in hun doen en laten. Heel vroeger had je Jos- tein Willman. Reed overal en al tijd goed. Stille man, perfecte ploeggenoot. Gebruikte stimule rende middelen en kwam daar makkelijk voor uit. Noemde het 'een teken van zijn sporttijd'. Ie had ook de Pedersens (Alex en Dag-Erik), grappige, brutale, blon de beesten. Ze reden voor Neder landse ploegen en spraken binnen de kortste tijd onze taal. Nooit te beroerd hard te werken. En een biertje op zijn tijd... Toen kwam een oud-parachutist, een opgewekt mens dat had leren fietsen toen zijn been versplinterd raakte na een zware val. Parachute ging niet open. Revalidatie op fiets maakte van hem een etappewin naar in de Tour. Hij loopt hier nog steeds rond als commentator: Dag-Otto Lauritzen. Altijd een bruine kop, altijd een vrolijk ge moed. Vrouwen vielen in zwijm als hij aan de start kwam, mooie man met een gaaf gebit en bijna wereldkampioen in Japan. Werd van zijn fiets geslagen door een dolgedraaide Dirk De Mol. Haalde er later zijn schouders over op en zei: „Waarschijnlijk was ik kam pioen geworden." Van De Mols uri ne kon je een petrochemische in dustrie laten opstarten. En je had Atle Kvalsvoll. Uit Trondheim, de stilste van alle stil le Noren. Kon oorverdovend zwij gen. Reed nog voor WordPerfect van Jan Raas. Fietste en hield zijn mond. Kon klimmen. Perfecte knecht, thans coach van Thor Hus- hovd. Lance Armstrong had een opval lende knecht: Steffan Kjaergaard. Ze noemden hem 'Kirky'. Hij was doof aan een oor. Fietste vooral hard. En dan was er Janus Kuum. Vreem de vogel, kon alles, maar er zat een "eekje los. Pleegde zelfmoord, v. as eigenlijk ook een Est (gebo ren in Tallinn), zocht politiek asiel in Noorwegen. Kon hemeltergend hard fietsen, als hij zin had. Knut Knudsen dan? Stylist in veel al Italiaanse dienst. Grappige man, steenhard. Wereld- en lympisch kampioen achtervolging. Zei niet veel. Noren... ze rijden allen hard. En ze dragen opvallend mooie voornamen. Kijk maar: Bo Andre (Namtvedt), Lars Petter (Nord- haug), Ole-Sigurd (Simensen) en Kurt-Atle (Arvesen). Met zulke na men moet je wel hard fietsen. Mooie winnaars ook. Bikkels, blond, beschaafd. door Patrick Delait GALIBIER - Even had Eddy Merckx het gevoel dat hij op de top van de Galibier naar zichzelf zat te kijken. Het grootse nummer dat Andy Schleck gisteren opvoerde in de ko- ninginnenrit van de Tour, had zo uit het tijdperk van de Belgische kannibaal kunnen komen. De Luxemburger van Team Leopard reed al op 62 kilometer van de fi nish weg bij de favorieten op de Col d'Izoard. Normaal gesproken complete zelf moord in het computergestuurde wielrennen van tegenwoordig, maar in het fraaie decor van de Franse Alpen werd voor één keer de waaghals beloond. Opboksend tegen de forse tegenwind, die zijn frêle borstkast bijna in tweeën spleet, en een peloton achtervol gers, hield Schleck na een heroïs che etappe op de top van de Gali bier nog 2 minuten en 7 tellen over van zijn voorsprong. Het familieplaatje werd compleet gemaakt door zijn oudere broer Frank die in de laatste honderden meters nog wegreed bij Cadel Evans, Ivan Basso en de alweer ver bazende Thomas Voeckler. De enige echte held op de Galibier was ongetwijfeld Andy Schleck. „Tegenwoordig wordt er alleen nog maar aangevallen op de laat ste col. Wat Andy vandaag heeft gedaan is historisch. Hij heeft de rest een les gegeven in wielren nen", sprak Merckx lyrisch over de verbluffende aanval van de Luxem burger, die eerder deze week nog onder vuur lag. Het werd de Schlecks kwalijk genomen dat ze hun belofte om aan te vallen in de Pyreneeën nauwelijks hadden waargemaakt. Ook de klaagzangen van Andy over de gevaarlijke afda lingen van de voorbije dagen vie len niet bij iedereen in goede aar de. Geprikkeld en vastbesloten om de Tour naar zijn hand te zetten, nam de 26-jarige klimmer op de Galibier revanche. „We hadden de ze aanval van tevoren gepland. Ik wilde vandaag alles of niks spelen. Ik heb voor elke seconde gevoch- Alberto Contador lost. Cadel Evans zwoegt. Andy Schleck soleert op de flanken van de Galibier naar de etappezege.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2011 | | pagina 48