in de Franse Alpen
sport 129
Kansen
Rooks verwacht geen
Nederlands wonder
vrijdag 22 juli 2011
Wielrenner Johnny Hoogerland rijdt
met Vacansoleil-DCM de Tour de
France. Op verzoek van deze krant
houdt de Yersekenaar een dagboek bij.
Ik besef dondersgoed dat die
zware val al bijna twee we
ken is geleden. Ook begrijp
ik dat je niet steeds moet te
rugkijken, omdat je jezelf
dan in de put praat. Maar wie me
gisteren bezig heeft gezien, kan
niet anders concluderen dan dat
de chauffeur van de auto die me
heeft aangereden me veel mooie
kansen heeft ontnomen.
Ga maar na. Hoewel ik nog niet
eens volledig hersteld ben, pakte
ik op de Col Agnel toch zo maar
zestien punten voor de bolletjes
trui. Op zulke momenten spookt
weieens door je hoofd wat er alle
maal had kunnen gebeuren als ik
wel fatsoenlijk had kunnen door-
fietsen. Daar baal ik echt zó
enorm van. Veel mensen weten
dat. Ook m'n manager Aart Vier
houten leeft volop met me mee.
Hij windt er geen doekjes om. 'Joh
nny jongen, als jij niet was geval
len, had jij die bollentrui meegeno
men naar Parijs', zei hij me aan de
telefoon.
En zo is het maar net. Ik raak daar
zelf ook steeds meer van over
tuigd. Ik was de eerste week echt
in een bloedvorm. En het ging ei
genlijk ook steeds beter. Ik had
veel mooie dingen kunnen laten
zien. Niet alleen voor de bolletjes
trui, maar ook op andere vlakken.
Want wat te denken over een mo
gelijke etappezege in de rit naar
Saint-Flour? Over een goed klasse
ment zal ik dan nog maar niet heb
ben. Dat had ook best gekund, al
vond ik dat niet het belangrijkste.
Hoewel het gisteren de Koningin-
nenrit was met joekels van bergen
zoals de Col Agnel, de Col d'Izo-
ard en de Col du Galibier, ben ik
er toch redelijk goed doorheen ge
komen. Het ging weer knetter-
hard. Dat is terug te zien in m'n ei
gen uitslag: 39e op bijna achttien
minuten. Het gebeurt bijna nooit
dat je op die plek zóveel achter
stand hebt op de winnaar.
Als alles volgens de regels was ge
gaan, zou er vandaag ook een man
of tachtig zijn koffers hebben kun
nen pakken. De limiet lag op 33 mi
nuten. Dat gaat volgens een of an
dere ingewikkelde formule. Toen
ik de finish passeerde, dacht ik
meteen: nou, dat wordt een zware
dobber voor veel jongens. Geluk
kig heeft de organisatie over haar
hart gestreken. En terecht, want
die limiet stond wat mij betreft
veel te scherp.
Vandaag wacht er weer een zware
beproeving met onderweg de Col
du Télégraphe, nog maar een keer
de Col du Galibier en Alpe d'Hu-
ez, ook wel de Nederlandse berg
genoemd. Het is al een poos gele
den dat daar een Nederlander
heeft gewonnen. Laat het vandaag
dus maar gebeuren.
foto Koen van Weel/ANP door Edward Swier
ten. Nu dit is gelukt, ga ik voor de
gele trui", zei Schleck, die in het al
gemeen klassement nadert tot op
vijftien seconden van Voeckler.
De tactiek van Schlecks ploeg pak
te gisteren wonderwel uit. Door
loost Posthuma en Maxime Mont-
Thomas Voeckler overleeft.
fort mee te sturen in een vroege
vlucht, had de Luxemburger nog
twee mannetjes over die hem op
sleeptouw namen. In het dal tus
sen de Izoard en de Col du Lauta-
ret, de aanloop naar de Galibier,
verrichtte vooral Montfort beuls
werk voor zijn kopman.
Vreemd genoeg leek bij de favorie
ten niemand verontrust door de si
tuatie. Thomas Voeckler weigerde
opzichtig kopwerk te verrichten,
Ivan Basso speelde verstoppertje
en Cadel Evans vond het nog te
vroeg om zelf alle kastanjes uit het
vuur te halen. Samuel Sanchez en
Alberto Contador hielden zich af
zijdig omdat ze niet beter konden.
De twee Spanjaarden, daags voor
dien nog gebroederlijk in de aan
val, vielen in de steile slotkilome-
ters van de Galibier door de mand.
Pas toen Cadel Evans op tien kilo
meter van de streep als enige zijn
verantwoordelijkheid nam, werd
de voorsprong van Schleck gehal
veerd. „De Schleck-tandem is in
de bergen de sterkste van het pelo
ton, maar zolang we in het klasse
ment binnen een marge van één
of twee minuten van elkaar staan,
is alles nog mogelijk in de slot-
tijdrit", geloofde Evans nog altijd
ip zijn eerste Tourzege.
Veel zal afhangen van de rit van
vandaag met finish op l'Alpe d'Hu-
ez. Met onderweg ook nog de be
klimming van de Galibier (de
noordzijde dit keer) op het menu
zullen de Schlecks de genadeklap
willen uitdelen. Andy Schleck: „Ik
ben niet teleurgesteld dat Voeckler
zijn gele trui heeft gered. Er ko
men nog twee belangrijke dagen."
Voeckler bereikte volledig uitgeput
de top van de Galibier. „Ik kreeg
in de laatste 600 meter nauwelijks
lucht meer vanwege de hoogte", al
dus Voeckler. Hij herhaalde nog
maar eens dat hij zichzelf niet als
kanshebber ziet voor de eindzege.
„Ik zie het als een persoonlijke ze
ge dat ik met alles wat ik heb voor
het geel heb gevochten. Ie moet in
de rest van de Tour niet naar mij
kijken."
GALIBIER SERRE-CHEVALIER - Als
kind vond hij het maar heel ge
woon dat er een Nederlander op
l'Alpe d'Huez won. Kuiper, Zoete
melk, Winnen, ze deden het hem
allemaal één of twee keer voor. Als
coureur lukte het hem zelf ook, in
1988, en een jaar later ging zijn
maatje Gert-Jan Theunisse er jui
chend over de streep. Maar sinds
hij tv-kijker is, blijft Steven Rooks
van het genot verstoken. En ook
vandaag, als hij zelf op de 'Neder
landse Alp' zal staan, verwacht hij
het rood-wit-blauw niet in de top.
„Winnen op Alpe d'Huez houdt
natuurlijk altijd iets magisch, niet
voor niks krijg ik er nog geregeld
vragen over. De kans dat we 22
jaar na de zege van Gert-Jan, als
Nederlanders weer zoiets gaan be
leven, lijkt me heel erg klein.
Heus, ze vechten wat mij betreft
als leeuwen, maar het zit er niet
in. Bovendien is etappe dit keer
veel te kort. En daardoor ook te ex
plosief Ik kan me niet voorstellen
dat de mannen van het klasse
ment een groepje de kans geven,
er zal veel controle zijn."
Bauke Mollema gaf woensdag in
Pinerolo nog te kennen dat hij zijn
zinnen op de etappe naar l'Alpe
d'Huez heeft gezet. Maar na giste
ren zal er bij hem lichte twijfel
zijn gerezen. De vraag of hij expres
buiten beeld was gebleven, was
niet aan hem besteed. „Ik heb van
daag niet echt genoten, heb het nu
ook vreselijk koud", liet Mollema
na aankomst bij de Rabo-bus we
ten. „Ik had slechte benen, mis
schien wel omdat ik woensdag zo
lang in de aanval was. Hoe dan
ook, ik had het zwaar. Niettemin
wil ik morgen wel iets proberen."
Robert Gesink zal aan de etappe
naar de Galibier een iets beter ge
voel hebben overgehouden. Voor
het eerst in anderhalve week kon
hij tijdens een serieuze klim bij de
klassementsrenners blijven. Maar
ook voor hem ging het in de finale
te hard en het lijkt dan ook hoogst
onzeker dat Gesink vandaag een
rol van betekenis op Alpe d'Huez
kan spelen.
Afgaande op de afgelopen weken
denkt Rooks „dat we nog een jaar
tje, of misschien wel een paar jaar
tjes, moeten wachten op Neder
lands succes, als er al opnieuw gefi
nisht wordt op l'Alpe d'Huez. Ro
bert Gesink rijdt een slechte Tour,
maar ik ben er van overtuigd dat
als hij geestelijk redelijk over deze
klap heenkomt, en hij krijgt de
kracht weer terug, dat hij de ko
mende jaren nog wel een kans
krijgt. Steven Kruijswijk vind ik
een geweldig talent. En ook Rob
Ruijgh laat al leuke dingen zien."