in de Franse Alpen sport 129 Kansen Rooks verwacht geen Nederlands wonder vrijdag 22 juli 2011 Wielrenner Johnny Hoogerland rijdt met Vacansoleil-DCM de Tour de France. Op verzoek van deze krant houdt de Yersekenaar een dagboek bij. Ik besef dondersgoed dat die zware val al bijna twee we ken is geleden. Ook begrijp ik dat je niet steeds moet te rugkijken, omdat je jezelf dan in de put praat. Maar wie me gisteren bezig heeft gezien, kan niet anders concluderen dan dat de chauffeur van de auto die me heeft aangereden me veel mooie kansen heeft ontnomen. Ga maar na. Hoewel ik nog niet eens volledig hersteld ben, pakte ik op de Col Agnel toch zo maar zestien punten voor de bolletjes trui. Op zulke momenten spookt weieens door je hoofd wat er alle maal had kunnen gebeuren als ik wel fatsoenlijk had kunnen door- fietsen. Daar baal ik echt zó enorm van. Veel mensen weten dat. Ook m'n manager Aart Vier houten leeft volop met me mee. Hij windt er geen doekjes om. 'Joh nny jongen, als jij niet was geval len, had jij die bollentrui meegeno men naar Parijs', zei hij me aan de telefoon. En zo is het maar net. Ik raak daar zelf ook steeds meer van over tuigd. Ik was de eerste week echt in een bloedvorm. En het ging ei genlijk ook steeds beter. Ik had veel mooie dingen kunnen laten zien. Niet alleen voor de bolletjes trui, maar ook op andere vlakken. Want wat te denken over een mo gelijke etappezege in de rit naar Saint-Flour? Over een goed klasse ment zal ik dan nog maar niet heb ben. Dat had ook best gekund, al vond ik dat niet het belangrijkste. Hoewel het gisteren de Koningin- nenrit was met joekels van bergen zoals de Col Agnel, de Col d'Izo- ard en de Col du Galibier, ben ik er toch redelijk goed doorheen ge komen. Het ging weer knetter- hard. Dat is terug te zien in m'n ei gen uitslag: 39e op bijna achttien minuten. Het gebeurt bijna nooit dat je op die plek zóveel achter stand hebt op de winnaar. Als alles volgens de regels was ge gaan, zou er vandaag ook een man of tachtig zijn koffers hebben kun nen pakken. De limiet lag op 33 mi nuten. Dat gaat volgens een of an dere ingewikkelde formule. Toen ik de finish passeerde, dacht ik meteen: nou, dat wordt een zware dobber voor veel jongens. Geluk kig heeft de organisatie over haar hart gestreken. En terecht, want die limiet stond wat mij betreft veel te scherp. Vandaag wacht er weer een zware beproeving met onderweg de Col du Télégraphe, nog maar een keer de Col du Galibier en Alpe d'Hu- ez, ook wel de Nederlandse berg genoemd. Het is al een poos gele den dat daar een Nederlander heeft gewonnen. Laat het vandaag dus maar gebeuren. foto Koen van Weel/ANP door Edward Swier ten. Nu dit is gelukt, ga ik voor de gele trui", zei Schleck, die in het al gemeen klassement nadert tot op vijftien seconden van Voeckler. De tactiek van Schlecks ploeg pak te gisteren wonderwel uit. Door loost Posthuma en Maxime Mont- Thomas Voeckler overleeft. fort mee te sturen in een vroege vlucht, had de Luxemburger nog twee mannetjes over die hem op sleeptouw namen. In het dal tus sen de Izoard en de Col du Lauta- ret, de aanloop naar de Galibier, verrichtte vooral Montfort beuls werk voor zijn kopman. Vreemd genoeg leek bij de favorie ten niemand verontrust door de si tuatie. Thomas Voeckler weigerde opzichtig kopwerk te verrichten, Ivan Basso speelde verstoppertje en Cadel Evans vond het nog te vroeg om zelf alle kastanjes uit het vuur te halen. Samuel Sanchez en Alberto Contador hielden zich af zijdig omdat ze niet beter konden. De twee Spanjaarden, daags voor dien nog gebroederlijk in de aan val, vielen in de steile slotkilome- ters van de Galibier door de mand. Pas toen Cadel Evans op tien kilo meter van de streep als enige zijn verantwoordelijkheid nam, werd de voorsprong van Schleck gehal veerd. „De Schleck-tandem is in de bergen de sterkste van het pelo ton, maar zolang we in het klasse ment binnen een marge van één of twee minuten van elkaar staan, is alles nog mogelijk in de slot- tijdrit", geloofde Evans nog altijd ip zijn eerste Tourzege. Veel zal afhangen van de rit van vandaag met finish op l'Alpe d'Hu- ez. Met onderweg ook nog de be klimming van de Galibier (de noordzijde dit keer) op het menu zullen de Schlecks de genadeklap willen uitdelen. Andy Schleck: „Ik ben niet teleurgesteld dat Voeckler zijn gele trui heeft gered. Er ko men nog twee belangrijke dagen." Voeckler bereikte volledig uitgeput de top van de Galibier. „Ik kreeg in de laatste 600 meter nauwelijks lucht meer vanwege de hoogte", al dus Voeckler. Hij herhaalde nog maar eens dat hij zichzelf niet als kanshebber ziet voor de eindzege. „Ik zie het als een persoonlijke ze ge dat ik met alles wat ik heb voor het geel heb gevochten. Ie moet in de rest van de Tour niet naar mij kijken." GALIBIER SERRE-CHEVALIER - Als kind vond hij het maar heel ge woon dat er een Nederlander op l'Alpe d'Huez won. Kuiper, Zoete melk, Winnen, ze deden het hem allemaal één of twee keer voor. Als coureur lukte het hem zelf ook, in 1988, en een jaar later ging zijn maatje Gert-Jan Theunisse er jui chend over de streep. Maar sinds hij tv-kijker is, blijft Steven Rooks van het genot verstoken. En ook vandaag, als hij zelf op de 'Neder landse Alp' zal staan, verwacht hij het rood-wit-blauw niet in de top. „Winnen op Alpe d'Huez houdt natuurlijk altijd iets magisch, niet voor niks krijg ik er nog geregeld vragen over. De kans dat we 22 jaar na de zege van Gert-Jan, als Nederlanders weer zoiets gaan be leven, lijkt me heel erg klein. Heus, ze vechten wat mij betreft als leeuwen, maar het zit er niet in. Bovendien is etappe dit keer veel te kort. En daardoor ook te ex plosief Ik kan me niet voorstellen dat de mannen van het klasse ment een groepje de kans geven, er zal veel controle zijn." Bauke Mollema gaf woensdag in Pinerolo nog te kennen dat hij zijn zinnen op de etappe naar l'Alpe d'Huez heeft gezet. Maar na giste ren zal er bij hem lichte twijfel zijn gerezen. De vraag of hij expres buiten beeld was gebleven, was niet aan hem besteed. „Ik heb van daag niet echt genoten, heb het nu ook vreselijk koud", liet Mollema na aankomst bij de Rabo-bus we ten. „Ik had slechte benen, mis schien wel omdat ik woensdag zo lang in de aanval was. Hoe dan ook, ik had het zwaar. Niettemin wil ik morgen wel iets proberen." Robert Gesink zal aan de etappe naar de Galibier een iets beter ge voel hebben overgehouden. Voor het eerst in anderhalve week kon hij tijdens een serieuze klim bij de klassementsrenners blijven. Maar ook voor hem ging het in de finale te hard en het lijkt dan ook hoogst onzeker dat Gesink vandaag een rol van betekenis op Alpe d'Huez kan spelen. Afgaande op de afgelopen weken denkt Rooks „dat we nog een jaar tje, of misschien wel een paar jaar tjes, moeten wachten op Neder lands succes, als er al opnieuw gefi nisht wordt op l'Alpe d'Huez. Ro bert Gesink rijdt een slechte Tour, maar ik ben er van overtuigd dat als hij geestelijk redelijk over deze klap heenkomt, en hij krijgt de kracht weer terug, dat hij de ko mende jaren nog wel een kans krijgt. Steven Kruijswijk vind ik een geweldig talent. En ook Rob Ruijgh laat al leuke dingen zien."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2011 | | pagina 29