281 sport
Andy Schleck geeft wielerles
Noren
vrijdag 22 juli 2011
Ze hebben allen iets
aparts' stoer, stug en ste
vig. Noorse renners zijn
geen gewone mannen,
er zit altijd een vleug van prettig te
consumeren heroïek in hun doen
en laten. Heel vroeger had je Jos-
tein Willman. Reed overal en al
tijd goed. Stille man, perfecte
ploeggenoot. Gebruikte stimule
rende middelen en kwam daar
makkelijk voor uit. Noemde het
'een teken van zijn sporttijd'.
Je had ook de Pedersens (Alex en
Dag-Erik), grappige, brutale, blon
de beesten. Ze reden voor Neder
landse ploegen en spraken binnen
de kortste tijd onze taal. Nooit te
beroerd hard te werken. En een
biertje op zijn tijd...
Toen kwam een oud-parachutist,
een opgewekt mens dat had leren
fietsen toen zijn been versplinterd
raakte na een zware val. Parachute
ging niet open. Revalidatie op fiets
maakte van .hem een etappewin
naar in de Tour. Hij loopt hier nog
steeds rond als commentator:
Dag-Otto Lauritzen. Altijd een
bruine kop, altijd een vrolijk ge
moed. Vrouwen vielen in zwijm
als hij aan de start kwam, mooie
man met een gaaf gebit en bijna
wereldkampioen in Japan. Werd
van zijn fiets geslagen door een
dolgedraaide Dirk De Mol. Haalde
er later zijn schouders over op en
zei: „Waarschijnlijk was ik kam
pioen geworden." Van De Mols uri
ne kon je een petrochemische in
dustrie laten opstarten.
En je had Atle Kvalsvoll. Uit
Trondheim, de stilste van alle stil
le Noren. Kon oorverdovend zwij
gen. Reed nog voor WordPerfect
van Jan Raas. Fietste en hield zijn
mond. Kon klimmen. Perfecte
knecht, thans coach van Thor Hus-
hovd.
Lance Armstrong had een opval
lende knecht: Steffan Kjaergaard.
Ze noemden hem 'Kirky'. Hij was
doof aan een oor. Fietste vooral
hard.
En dan was er Janus Kuum. Vreem
de vogel, kon alles, maar er zat een
steekje los. Pleegde zelfmoord.
Was eigenlijk ook een Est (gebo
ren in Tallinn), zocht politiek asiel
in Noorwegen. Kon hemeltergend
hard fietsen, als hij zin had.
Knut Knudsen dan? Stylist in veel
al Italiaanse dienst. Grappige man,
steenhard. Wereld- en lympisch
kampioen achtervolging. Zei niet
veel.
Noren... ze rijden allen hard.
En ze dragen opvallend mooie
voornamen. Kijk maar: Bo Andre
(Namtvedt), Lars Petter (Nord-
haug), Ole-Sigurd (Simensen) en
Kurt-Atle (Arvesen). Met zulke na
men moet je wel hard fietsen.
Mooie winnaars ook. Bikkels,
blond, beschaafd.
Andy Schleck soleert op de flanken van de Galibier naar de etappezege.
door Patrick Delait
GALIBIER - Even had Eddy Merckx
het gevoel dat hij op de top van de
Galibier naar zichzelf zat te kijken.
Het grootse nummer dat Andy
Schleck gisteren opvoerde in de ko-
ninginnenrit van de Tour, had zo
uit het tijdperk van de Belgische
kannibaal kunnen komen. De
Luxemburger van Team Leopard
reed al op 62 kilometer van de fi
nish weg bij de favorieten op de
Col d'Izoard.
Normaal gesproken complete zelf
moord in het computergestuurde
wielrennen van tegenwoordig,
maar in het fraaie decor van de
Franse Alpen werd voor één keer
de waaghals beloond. Opboksend
tegen de forse tegenwind, die zijn
frêle borstkast bijna in tweeën
spleet, en een peloton achtervol
gers, hield Schleck na een heroïs
che etappe op de top van de Gali
bier nog 2 minuten en 7 tellen
over van zijn voorsprong.
Het familieplaatje werd compleet
gemaakt door zijn oudere broer
Frank die in de laatste honderden
meters nog wegreed bij Cadel
Evans, Ivan Basso en de alweer ver
bazende Thomas Voeckler.
De enige echte held op de Galibier
was ongetwijfeld Andy Schleck.
„Tegenwoordig wordt er alleen
nog maar aangevallen op de laat
ste col. Wat Andy vandaag heeft
gedaan is historisch. Hij heeft de
rest een les gegeven in wielren
nen", sprak Merckx lyrisch over de
verbluffende aanval van de Luxem
burger, die eerder deze week nog
onder vuur lag. Het werd de
Schlecks kwalijk genomen dat ze
hun belofte om aan te vallen in de
Pyreneeën nauwelijks hadden
waargemaakt. Ook de klaagzangen
van Andy over de gevaarlijke afda
lingen van de voorbije dagen vie
len niet bij iedereen in goede aar-
Alberto Contador lost.
de. Geprikkeld en vastbesloten om
de Tour naar zijn hand te zetten,
nam de 26-jarige klimmer op de
Galibier revanche. „We hadden de
ze aanval van tevoren gepland. Ik
wilde vandaag alles of niks spelen.
Ik heb voor elke seconde gevoch-
Cadel Evans zwoegt.