221 sport
Voeckler is niet langer die
Zege van Vanendert op Plateau de Beille
■V"? r
Heel Frankrijk hoopt op een winnaar uit eigen land.
Thomas Voeckler ligt voorlopig op schema. Hij verbaast
vriend en vijand met zijn manier van koersen.
M ontpellier
maandag 18 juli 2011
door Mart Smeets
GELE TRUI
Het is voor Tourvolgers
misschien wel de best
te bezoeken stad als het
om avondcriteriums
gaat: Montpellier. Menig volger
heeft er op de terrassen tot vroeg
in de ochtend het leven doorgeno
men; net alsof de sfeer daar, niet
ver van de Middellandse Zee, opti
maal voor uitnodigde.
Het is ook de plaats waar n.b. twee
Belgen historische zeges boekten:
de befaamde Sylvere Maes won er
de 500e Touretappe in 1936 en in
1963 was het de vurige sprinter
Ward Seis die de 1000e etappe op
zijn naam schreef.
De grootste echt Belgische presta
tie komt echter op naam van het
viertal Johan Vansummeren, Chris-
tophe Brandt, Mario Aerts en
Wim Vansevenant. Dit kwartet
reed in 2005 op weg naar Montpel
lier een schijnbaar niet te dichten
gat met de kopgroep dicht op een
manier die menig fan de hoed
deed lichten.
De vier knechten van Lotto reden
een verschroeiende koppeltijdrit
en zogen met zijn viertjes het pelo
ton naar de kopgroep toe. Ze dicht
ten die middag in de knetterharde
finale een gat van meer dan acht
minuten (onder anderen Voeckler
reed in die kopgroep) en deden
dat met onvoorwaardelijke overga
ve voor hun sprinter Robbie McE-
wen.
Die Australiër, die al jaren in
Vlaanderen woonde en zich uitste
kend in zelfs plat-Vlaamse bewoor
dingen kon uitdrukken, kon toen
niet anders dan een vorstelijke
sprint bekronen. Hij klopte vier an
dere Engelssprekenden: O'Grady,
Rodriguez en Trenti en (let op)
Hushovd werd er vijfde. Een nog
onbekende en tamelijk groene Phi
lippe Gilbert, een Waal rijdend
voor een Franse ploeg, werd er
weggedrongen en moest genoegen
nemen met de 21e stek.
De winnaar McEwen bleef op
straat staan wachten op zijn loco
motieven en kon als eerste de man
nen Brandt en Aerts bedanken.
Die eindigden, volkomen opge
brand en juichend, in een groep
op 23 seconden.
De twee andere tempobeulen, de
heren Vansevenant en Vansumme
ren, hadden helemaal geen benen
meer in de laatste kilometers. Na
hun werkelijk fenomenale achter
volging waar alle volgers de bek bij
open viel, hielden ze heerlijk de
benen stil en peddelden letterlijk
naar de streep. Ruim elf minuten
na de sprintwinst van Robbie kwa
men beiden, breed lachend, over
de streep.
Er vloeide die avond rijkelijk wat
champagne in het Lotto-hotel.
En is Montpellier ook niet de ge
boorteplaats van de Belgische
ex-premier (ras-Bourgondier en
Tourfan) Jean-Luc Dehaene? Inder
daad.
door Edward Swier
montpellier - Zeven jaar terug, in
de Tour van 2004, werd hij amper
serieus genomen. Tuurlijk, ook
toen droeg Thomas Voeckler de ge
le trui en gaf hij het tricot niet zo
maar af. Maar de Fransman was
destijds toch nog vooral Titi, 'de
kleine blanke' die op Martinique
was opgegroeid. Wie daar had le
ren fietsen, kon onmogelijk een
échte coureur zijn.
Zeven jaar later is er veel veran
derd. Titi is Monsieur Thomas ge
worden. Hij draagt het geel nu
met zoveel meer objectieven. Er
wordt inmiddels in Frankrijk al
hardop gedroomd van de eerste
Franse Tourzege sinds Bernard Hi-
nault in 1985. Voeckler is immens
populair, weet het publiek te be
spelen met zijn gulle gezwaai en
grote glimlach. Zelfs Lance Armst
rong is onder de indruk van Voeck
ler en twitterde dat de Fransman
„nu -mag zeggen dat hij de Tour
kan winnen." Het Franse publiek
adoreert hem. Maar in het peloton
is Voeckler allesbehalve populair.
Rabobank-ploegleider Adri van
Houwelingen weet wel waarom.
„Omdat hij in het echt heel anders
is dan wanneer de camera op hem
gericht is." Voeckler is een klein
potentaatje, heeft - zelfs binnen
zijn eigen ploeg - maar weinig
vrienden. Wie kans maakt de
Tour te winnen, zal daar echter ze
ker niet wakker van liggen.
De gele-truidrager heeft, met nog
drie Alpenetappes en een tijdrit in
Grenoble voor de boeg, een marge
van 1.49 minuten op Frank
Schleck. Cadel Evans (2.06), Andy
Schleck (2.15), Ivan Basso (3.16), Sa
muel Sanchez (3.44) en Alberto
Contador (4.00) moeten nog
meer goedmaken.
Zaterdag, in de beklimming naar
Plateau de Beille, wachtte de inter
nationale wielerwereld op het mo
ment dat de inmiddels 32-jarige
Voeckler zou breken. Maar, Voeck
ler reed met gemak de gaatjes
dicht die de échte favorieten pro
beerden te slaan. In het laatste
deel van de beklimming maakte
hij nota bene zelfs de beste in
druk. „Ik zat voortdurend in het
rood, maar had sterk de indruk
dat de rest ook leed. Telkens als
Andy Schleck aanging, dacht ik:
kom op Thomas, het zal niet lang
duren."
Voeckler heeft aan de bergetappes
het gevoel overgehouden dat niet
alleen hij verbeterd is ten opzichte
van 2004, maar dat er sindsdien in
het peloton ook veel veranderd is.
Dat de sport schoner geworden
lijkt. „Zelfs als ik deze goede be
nen in de Tour van 2004 zou heb
ben gehad, dan nog had ik Armst
rong en Basso in de rit naar Pla
teau de Beille toen niet kunnen
volgen."
Voeckler pakte het geel vorige
week zondag na de incidentrijke
rit waarin Hoogerland en Flecha
van hun fiets werden gereden. Het
leek de favorieten destijds niet te
deren. Pakweg twee minuten ach
terstand op Titi, nou en... Maar in
middels beginnen ook zij 'm te
knijpen.
Er wordt in het peloton al gerefe
reerd aan Roger Walkowiak, de
verrassende winnaar van de Tour
in 1956, die destijds de Ronde won
door in een onbeduidende rit
twintig minuten te pakken en uit
eindelijk niet te buigen.
De kans is aannemelijk dat Voeck
ler de trui sowieso tot donderdag,
met aankomst op de Gabbier, kan
houden. „En als hij 'm daar ook
nog heeft, waarom zou hij de Tour
dan niet kunnen winnen", zegt Ra-
bo-ploegleider Adri van Houwelin
gen.
Thomas Voeckler (gele trui) rijdt met zijn ploeggenoten op kop van het
door Patrick Delait
In België noemden ze hem in het weekeinde al de nieuwe bergkoning. De zege van Jelle Vanendert op Plateau de
Beille maakte in zijn land veel los. foto Guillaume Horcajuelo
montpellier - Opzienbarende
prestaties worden in de wieler
sport veeleer op scepsis onthaald
dan op applaus. Als meerdere ren
ners uit dezelfde ploeg uitzonder
lijk goed voor de dag komen, neigt
argwaan zelfs naar ongeloof
Teammanager Mark Sergeant van
Omega Pharma-Lotto wist dus
wat hij kon verwachten toen hij
gisterochtend, vóór de start van de
vijftiende Touretappe, uit de team
bus stapte. Omega Pharma-renner
lelie Vanendert had een dag eerder
tot ieders verbazing alle Tourfavo
rieten op een hoopje gereden in
de derde Pyreneeënrit naar Pla
teau de Beille. Moest de 26-jarige
renner uit Hamont op Luz-Ardi-
den nog het hoofd buigen voor Sa
muel Sanchez, zaterdag liet Vanen
dert de Spanjaard niet meer terug
keren toen deze als enige in de ach
tervolging was gegaan. Behalve
1 IemjSL
