KLEINE DINGEN GEVEN LEVEN KLEUR ii spectrum Zaterdag 16 juli 2011 foto's Lex Van L'cshout/CPO ziet hij zichzelf niet. „Ik voel me Nederlan der met Turkse roots. Ik groeide hier op, doorliep mijn schoolopleidingen leef hier. Ik ben Ajax-gek en dol op het Nederlands elftal. Ik kom graag in Turkije, maar zou er niet kunnen leven. Men leeft daar te veel op eikaars lip. Ik houd van mijn privacy. Dat de mensen mij in Nederland meestal Turk noemen, is prima. Ik ben ook een Turk, maar ik voel me ook Nederlander. Voor mijn oudste zoon was het wel verve lend als hij werd uitgescholden. Hij is hier geboren en getogen en spreekt vlekkeloos Nederlands. Mijn twee jongsten spreken bijna geen Turks. Stampij omtrent de Par tij voor de Vrijheid laat me koud. Al vind •ik hun bewoordingen niet altijd netjes, ik deel wel de opvatting dat moslims te snel beledigd zijn. Ik zie het als een hype: als je erbij wilt horen, moet je blijkbaar ongezou ten je mening geven. Ik accepteer dat maar, want het gaat weer voorbij." Over de definities allochtoon en autoch toon zegt hij: „De Nederlandse bevolking is door de eeuwen heen zo vermengd met ander culturen en nationaliteiten, dat je niet meer kunt spreken van autochtonen. Het is een mengelmoes van katholieken, protestanten, joden, Fransen, Duitsers, In dische mensen, Chinezen, Afrikanen, enzo voorts. Echte Hollanders bestaan niet." In zijn bedrijven is iedereen gelijk. „Bij ons werken blanken, joden, gematigde mos lims, strenge moslims. Dat levert in de pau ze soms felle, gezonde discussies op. Ik ben niet op zoek naar de afkomst van men sen, maar naar de passie voor hun werk." Er is één uitzondering: „Mijn stelregel is: géén hoofddoekjes voor baliemedewer kers, salesmanagers en cabinepersoneel. Geen keppeltjes ook, trouwens. Werkne mers met zulke functies zijn ons visite kaartje en moeten onpartijdigheid uitstra len. Dan mag je geen uiting geven aan je geloof In Turkije is dat zelfs bij wet gere geld. Ik snap niet dat discussies daarover steeds weer oplaaien. Als ik religieuze uit stapjes zou organiseren, dan nam ik juist vrouwen met hoofddoekjes. Maar nu niet. Ik verwacht dat de klanten dat begrijpen, want 98 procent is niet-moslim. Die zijn Nederlander. Ik heb bijna geen Turken als klant. Turken gaan niet op vakantie, die gaan op familiebezoek." Uslu is deze zomer veel van huis; in juli en augustus gemiddeld 45 dagen. Om over de grens accommodaties te bekijken en in te kopen en probleemgevalletjes op te lossen. „Ik probeer zo dicht mogelijk bij de dage lijkse praktijk te blijven. Daarom draai ik af en toe mee in ons callcenter en neem ik de telefoon op: Corendon, met Ali, zeg ik dan. Binnen een paar uur weet ik welke ac centen we in het werk moeten verleggen." Uslu houdt de rest van het jaar voldoende tijd over om van zijn gezin en vrije tijd te genieten. Daarbij blijft de knip zo veel mo gelijk dicht. „Dat komt omdat ik in een cal vinistisch land ben grootgebracht, denk ik, en me bewust ben van mijn wortels in Tur kije. Bij het ontwerp van ons nieuwe huis keken we naar wat we écht nodig hebben: de woonkamer is best ruim, maar er zitten vier slaapkamers in. Precies genoeg. Er zit geen overbodige luxe in, dat past niet bij ons. Alleen al bij het idee iets geks te doen met geld, krijg ik schuldgevoel. Als ik ga shoppen, koop ik voor mezelf een mooi kostuum en goede schoenen. That's it. Dan ben ik zo blij als een klein kind." Eerder dit jaar stond zijn oude motorboot, van 5 meter, op springen. „Die moest voor 20 mille worden opgekalefaterd. Ik kreeg het advies voor 30 mille een andere te ko pen. Ik dacht: ik lijk wel gek, ik vaar vijf tot zes keer per jaar en verder ligt dat ding stil. Ik laat nu een paar reparaties uitvoe ren, kunnen we even vooruit. Smijten met geld geeft mij geen prettig gevoel. Ik ben bang dat je er op den duur van afstompt als er geen overtreffende trap meer is. Dat je zo materialistisch wordt, dat je het besef verliest van de kleine dingen die het leven kleur geven. Mijn vader ging na de schei ding van mijn ouders terug naar Turkije, hij is nu 75 en leeft er als een vent van 30. Geen buitensporige luxe, maar gezond en huisje, boompje, beestje. Lekker in de zon, beetje karren op een oude trekker en in een oldtimer. Op z'n tijd eten en genieten van vers fruit, dat hij zo van bomen en struiken plukt. Fan-tas-tisch toch? Ge woon basaal genieten van het leven. Wat wil je nog meer? Dat is veel belangrijker dan een vette spaarrekening. Ik denk vaak aan dat beeld van mijn vader als ik door Europa reis voor zaken. Mijn idee: je moet niet leven voor de buitenwereld." reageren? spectrum@wegener.nl Atilay Uslu Geboren: 3 januari 1968 in Yeni Kapi, Turkije. Woonplaats: Zwaanshoek. Burgerlijke staat: woont sa men met Leonie (39), zoons Atacan (20) en Zhen (7) en dochter Pera (4). Levensovertuiging: moslim. Opleiding: 1988: mts diploma. 1989: opleiding cockpit techniek bij Fokker. .1990: middenstandsdiplo ma. Loopbaan: 1990: start shoarmazaak in Haarlem. 1994: start reisbureau MegaReizen. 2000: naamswijziging in Corendon. 2005: oprichting Corendon Airlines Turkije. 2011: oprichting Corendon Dutch Airlines.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2011 | | pagina 87