KLEINE DINGEN
GEVEN LEVEN KLEUR
ii spectrum
Zaterdag 16 juli 2011
foto's Lex
Van L'cshout/CPO
ziet hij zichzelf niet. „Ik voel me Nederlan
der met Turkse roots. Ik groeide hier op,
doorliep mijn schoolopleidingen leef hier.
Ik ben Ajax-gek en dol op het Nederlands
elftal. Ik kom graag in Turkije, maar zou er
niet kunnen leven. Men leeft daar te veel
op eikaars lip. Ik houd van mijn privacy.
Dat de mensen mij in Nederland meestal
Turk noemen, is prima. Ik ben ook een
Turk, maar ik voel me ook Nederlander.
Voor mijn oudste zoon was het wel verve
lend als hij werd uitgescholden. Hij is hier
geboren en getogen en spreekt vlekkeloos
Nederlands. Mijn twee jongsten spreken
bijna geen Turks. Stampij omtrent de Par
tij voor de Vrijheid laat me koud. Al vind
•ik hun bewoordingen niet altijd netjes, ik
deel wel de opvatting dat moslims te snel
beledigd zijn. Ik zie het als een hype: als je
erbij wilt horen, moet je blijkbaar ongezou
ten je mening geven. Ik accepteer dat
maar, want het gaat weer voorbij."
Over de definities allochtoon en autoch
toon zegt hij: „De Nederlandse bevolking
is door de eeuwen heen zo vermengd met
ander culturen en nationaliteiten, dat je
niet meer kunt spreken van autochtonen.
Het is een mengelmoes van katholieken,
protestanten, joden, Fransen, Duitsers, In
dische mensen, Chinezen, Afrikanen, enzo
voorts. Echte Hollanders bestaan niet."
In zijn bedrijven is iedereen gelijk. „Bij ons
werken blanken, joden, gematigde mos
lims, strenge moslims. Dat levert in de pau
ze soms felle, gezonde discussies op. Ik
ben niet op zoek naar de afkomst van men
sen, maar naar de passie voor hun werk."
Er is één uitzondering: „Mijn stelregel is:
géén hoofddoekjes voor baliemedewer
kers, salesmanagers en cabinepersoneel.
Geen keppeltjes ook, trouwens. Werkne
mers met zulke functies zijn ons visite
kaartje en moeten onpartijdigheid uitstra
len. Dan mag je geen uiting geven aan je
geloof In Turkije is dat zelfs bij wet gere
geld. Ik snap niet dat discussies daarover
steeds weer oplaaien. Als ik religieuze uit
stapjes zou organiseren, dan nam ik juist
vrouwen met hoofddoekjes. Maar nu niet.
Ik verwacht dat de klanten dat begrijpen,
want 98 procent is niet-moslim. Die zijn
Nederlander. Ik heb bijna geen Turken als
klant. Turken gaan niet op vakantie, die
gaan op familiebezoek."
Uslu is deze zomer veel van huis; in juli en
augustus gemiddeld 45 dagen. Om over de
grens accommodaties te bekijken en in te
kopen en probleemgevalletjes op te lossen.
„Ik probeer zo dicht mogelijk bij de dage
lijkse praktijk te blijven. Daarom draai ik
af en toe mee in ons callcenter en neem ik
de telefoon op: Corendon, met Ali, zeg ik
dan. Binnen een paar uur weet ik welke ac
centen we in het werk moeten verleggen."
Uslu houdt de rest van het jaar voldoende
tijd over om van zijn gezin en vrije tijd te
genieten. Daarbij blijft de knip zo veel mo
gelijk dicht. „Dat komt omdat ik in een cal
vinistisch land ben grootgebracht, denk ik,
en me bewust ben van mijn wortels in Tur
kije. Bij het ontwerp van ons nieuwe huis
keken we naar wat we écht nodig hebben:
de woonkamer is best ruim, maar er zitten
vier slaapkamers in. Precies genoeg. Er zit
geen overbodige luxe in, dat past niet bij
ons. Alleen al bij het idee iets geks te doen
met geld, krijg ik schuldgevoel. Als ik ga
shoppen, koop ik voor mezelf een mooi
kostuum en goede schoenen. That's it.
Dan ben ik zo blij als een klein kind."
Eerder dit jaar stond zijn oude motorboot,
van 5 meter, op springen. „Die moest voor
20 mille worden opgekalefaterd. Ik kreeg
het advies voor 30 mille een andere te ko
pen. Ik dacht: ik lijk wel gek, ik vaar vijf
tot zes keer per jaar en verder ligt dat ding
stil. Ik laat nu een paar reparaties uitvoe
ren, kunnen we even vooruit. Smijten met
geld geeft mij geen prettig gevoel. Ik ben
bang dat je er op den duur van afstompt
als er geen overtreffende trap meer is. Dat
je zo materialistisch wordt, dat je het besef
verliest van de kleine dingen die het leven
kleur geven. Mijn vader ging na de schei
ding van mijn ouders terug naar Turkije,
hij is nu 75 en leeft er als een vent van 30.
Geen buitensporige luxe, maar gezond en
huisje, boompje, beestje. Lekker in de zon,
beetje karren op een oude trekker en in
een oldtimer. Op z'n tijd eten en genieten
van vers fruit, dat hij zo van bomen en
struiken plukt. Fan-tas-tisch toch? Ge
woon basaal genieten van het leven. Wat
wil je nog meer? Dat is veel belangrijker
dan een vette spaarrekening. Ik denk vaak
aan dat beeld van mijn vader als ik door
Europa reis voor zaken. Mijn idee: je moet
niet leven voor de buitenwereld."
reageren?
spectrum@wegener.nl
Atilay Uslu
Geboren: 3 januari 1968 in
Yeni Kapi, Turkije.
Woonplaats: Zwaanshoek.
Burgerlijke staat: woont sa
men met Leonie (39), zoons
Atacan (20) en Zhen (7) en
dochter Pera (4).
Levensovertuiging: moslim.
Opleiding:
1988: mts diploma.
1989: opleiding cockpit
techniek bij Fokker.
.1990: middenstandsdiplo
ma.
Loopbaan:
1990: start shoarmazaak
in Haarlem.
1994: start reisbureau
MegaReizen.
2000: naamswijziging in
Corendon.
2005: oprichting Corendon
Airlines Turkije.
2011: oprichting Corendon
Dutch Airlines.