sport 133
Goense zit weer volop in peloton
Rabo-renners stellen zich nieuwe doelen
Goesenaar Antoine Goense bezorgt
gasten van Vacansoleil-DCM een
mooie dag in de Tour de France.
zaterdag 16 juli 2011
CASTENWACEN
'Het hele etappeparkoers rijden is
vooral om praktische redenen niet te
doen. Toch missen we onderweg niks'
Antoine Goense
door René van Stee
GOES - Antoine Goense maakt van
af vandaag deel uit van het Tour
circus. De oud-wielrenner uit
Goes treedt tot en met de laatste
etappe naar Parijs op als gastheer
namens Vacansoleil-DCM. „Een
inmiddels uit de hand gelopen
hobby", zegt de 44-jarige Bevelan
der daarover.
In gezelschap van zestien man ver
trok Goense gisteren vanuit de
Brussel met de TGV naar Nimes.
In startplaats Saint-Gaudin wacht
hem vandaag een -gastenwagen,
waarin hij sponsors en relaties
van de ploeg waarvan ook Johnny
Hoogerland deel uitmaakt naar fi-
nishplaats Plateau de Beille rijdt.
„Ik weet nog niet wie er meegaan
in de auto, maar het staat vast dat
ze mooie ritten te zien krijgen.
Bergetappes in de Pyreneeën en
de Alpen zijn altijd een genot om
mee te maken."
Goense rijdt met Toerclub Goes
Vooruit (TGV!) nog altijd zijn trai-
fmgsritjes in de buurt. Tot en
et zijn dertigste reed hij wed-
rijden, waaronder ook tweeën-
alf jaar als prof bij de Buckler-
ploeg van Jan Raas. Als amateur
koerste hij zijn laatste jaren bij
Van Vliet. Als lid van de nationale
selectie mocht Goense in 1990
met de amateurploeg mee naar
het WK in Japan. „Dat werd he
laas geen succes. Heel in het kort
kun je zeggen dat er aan de voor
bereiding het één en ander schort
te. Het was heel ver weg. En het
ontbrak bij de KNWU aan budget
om er echt iets van te maken."
Na zijn actieve carrière was Goen
se enkele jaren trainer van de ju
nioren van Theo Middelkamp. In
die tijd trainde Johnny Hooger
land volop mee. „Hij was toen al
een klasbak. Hij vertrok al snel
naar een opleidingsploeg van Ra-
bo, maar Johnny was wel elke
dinsdag present bij de training.
Hij was veruit de beste renner
van die groep."
Vandaag volgt het weerzien met
zijn oud-pupil. „Het ziet er naar
uit dat hij het redt", zegt Goense
in de gastenwagen. Hij kende ma
nager Daan Luijkx van Vacanso-
leil-DMC uit de tijd dat beiden
nog bij de nieuwelingen en de ju
nioren koersten. „Hij wist dat ik
met een wagen in de Delta Tour
Zeeland reed. Na de E3 Prijs werd
ik samen met Patrick Tolhoek
door Daan benaderd. Hij zocht
vooral mensen die dit werk er
naast wilden doen. De echte lief
hebbers dus. Na één gesprek wa
ren we er al uit. En dan zit je in
eens weer volop middenin het pe
loton."
Goense geniet er met volle teugen
van. Zijn werkgever McCain in Le-
wedorp verleent hem alle mede
werking om zijn hobby uit te oefe
nen, al komt de liefde van beide
kanten. „Ik ben zelf ook flexibel.
Ik sta altijd klaar voor m'n baas.
En daar krijg je dan weer iets voor
terug."
Inmiddels reed de Goesenaar al
mee in de Amstel-Goldrace, Luik-
Bastenaken-Luik, de Delta Tour
Zeeland en acht ritten in de Giro.
„In de Giro loste ik Patrick af. De
sleuteloverdracht was toen in Ro
me. Daarna heb ik de ritten aan
de Middellandse Zeekust gedaan.
Een geweldige ervaring."
Voor Goenses gasten zijn die erva
ringen minstens zo fraai. Overal
kunnen ze een kijkje nemen bij
de start en de finish. Ze volgen de
wedstrijd op de voet, waarbij het
mogelijk is om rechtstreeks mee
te genieten van het radiocontact
tussen de ploegleiding en de ren
ners en van de communicatie tus
sen de wedstrijdleiding en de
ploegleiding. Verder rijdt de gas
tenwagen op de laatste kilometers
van het parkoers. „Daardoor krij
gen ze het echte wedstrijdgevoel.
Het hele etappeparkoers rijden is
vooral om praktische redenen
niet te doen. Toch missen we on
derweg niks. Er is een VIP-bus be
schikbaar voor acht passagiers.
Die is voorzien van televisies en al
lerlei andere gemakken. Onder
weg kunnen we ook even stop
pen om de renners voorbij te zien
komen. En om iets te eten en drin
ken. Nee hoor, ze komen dan
niets tekort."
over de kansen van de Yerseke-
naar om de Tour na zijn zware val
in de negende etappe uit te rij
den. „Ongelooflijk eigenlijk. En
natuurlijk razend knap." Uiter
aard heeft hij een mening over
het onheil dat Hoogerland over
kwam. Die schrijft Goense volle
dig toe aan de ontoereikende
stuurcapaciteiten van de bestuur
ster van de auto die de enige
Zeeuw in de Tour letterlijk over
hoop reed. „Daarom willen veel
ploegen graag dat mensen uit de
praktijk in hun auto's rondrijden.
Want ook al beschikt iedereen
over een licentie, het zit wel of
niet in je. Ikzelf weet precies wat
er speelt in het peloton. Daardoor
anticipeer je veel sneller op wat er
kan gebeuren. Zeker in de grote
drukte die tegenwoordig in de
Tour heerst. Voorbeelden? Dat je
weet dat een renner bij materiaal-
pech altijd aan de rechterkant van
de weg gaat staan, dat je wacht
voor een bocht of juist veel snel
heid maakt omdat een coureur in
dergelijke situaties altijd sneller is
dan een auto of een motor en dat
je goed oppast als er zich een
waaier vormt. Zodra de renners
op zo'n moment de hele weg
gaan gebruiken, moet je er al voor
bij zijn."
Goense belandde niet per toeval
Antoine Goense weet hoe hij auto moet rijden te midden van wielrenners.
foto Willem Mieras
door Edward Swier
LOURDES - Het was zaak de boel na
donderdag even te resetten. „De
stekker eruit, er weer in én op
nieuw beginnen. Plezier maken."
Maarten Tjallingii zegt het alsof
zijn computer de dag ervoor is
vastgelopen. Maar Rabo heeft toch
echt het klassement in de Tour de
France, de belangrijkste wielerwed
strijd van allemaal, verspeeld. Dat
is een ramp voor een ploeg die
daar al zijn geld op heeft gezet.
„En toch moet je ook dit niet emo
tioneel bekijken. Emoties zijn nu
niet functioneel."
„Nauurlijk", geeft Maarten Tjallin
gii aan de streep toe, „komen er
emoties. Maar die nu uiten heeft
even niet zoveel zin. We hebben
een pas op de plaats gemaakt,
maar moeten nu snel weer plezier
in het fietsen krijgen. En dat kan
door je te laten zien."
'Bokito', zijn geuzennaam, voegde
gisteren daad bij het woord, zat
mee in een kopgroep van tien en
worstelde zich over de kleine colle
tjes en een serieuze berg, de Aubis-
que.
„Het is altijd moeilijk om mee te
zitten. Lukt het een keer, is het
zo'n rit", moest Tjallingii er zelf
om lachen. Hij verzaakte echter
niet. Alles voor het goede doel, al
les voor een goede sfeer aan tafel.
Iedereen bij de Rabo-ploeg heeft
nieuwe doelen. Laurens ten Dam
wordt verwacht in de échte bergrit
ten. Tjallingii zou het op het vlak
ke graag nog eens proberen. „Ik
wil mezelf ook wel profileren."
Dat Bauke Mollema gisteren teke
nen van herstel toonde was ook al
meegenomen. „Ik voel me weer
een beetje wielrenner." Al had zijn
ontsnapping in de finale vooral
iets koddigs. Er was immers niets
meer te halen, dagwinnaar Husho-
vd en zelfs Tjallingii (negende op
5.16) waren niet meer te halen.
„Maar ik wilde de bevestiging dat
het de goede kant weer op gaat,
het leverde me wat moraal op."
Tjallingii gelooft zelfs nog in een
wederopstanding van zijn kop
man. Tenminste, voor één specifie
ke dag, ergens in de Alpen. „Goed,
het klassement is naar de Filis
tijnen. Maar Robert Gesink heb
ben we toch nog, niet dan?" 's
Morgens in Pau had ook Gesink ge
zocht naar nieuwe doelen. Dat
was niet vanzelfsprekend. „Ik
moet weer met plezier gaan fiet
sen, zegt iedereen. Maar zo'n Tour
is veel lastiger als je geen klasse
ment meer hebt, daar was ik toch
een heel jaar mee bezig. Maar
heus, er komen wel betere dagen."
De Tour uitrijden zal geen pro
bleem worden. „Stoppen is don
derdag niet in mij opgekomen. Ie
dereen in de ploeg heeft hier gru
welijk veel voor gedaan, Tjallingii
heeft de halve Tour met zijn kop
in de wind gereden voor mij. Als
ik nu zou zeggen 'dit wordt het
niet voor mij, de groeten', dan zou
ik daar niet mee wegkomen en ge
lijk hebben ze ook." Zich focussen
op een rit in de Alpen is nog te
veel gevraagd. „Eerst maar eens
een paar dagen doorkomen." Wat
ze er thuis in Nederland van den
ken, kan hem even gestolen wor
den. „Iedereen zal wel een mening
hebben, maar dat zal me worst
zijn."