241 sport
Favorieten spelen schaakspel
Voeckler verrast
Luz Ardiden
Samuel Sanchez is de sterkste in de twaalfde etappe van de
Ronde van Frankrijk. De Spanjaard komt als eerte boven in de
eerste zware bergrit met aankomst in skioord Luz-Ardiden.
vrijdag 15 juli 2011
door Mart Smeets
Er was dat moment dat
Tourbaas lean-Marie Le-
blanc, de altijd aimabele
Noord-Fransman zijn ho
tel binnenstormde en riep: „Jam
ais Luz Ardiden, quel bordel!"
Nooit meer Luz Ardiden, wat een
klerezooi! Het was om half een in
de nacht en Leblanc zag er uitge
woond uit. Hij had, in de chaos bij
het afrijden van Luz Ardiden,
ruim vier uur vastgestaan op de
berg en was in een razernij ontsto
ken.
Geen mens kon zijn voertuig nog
bewegen, kinderen en vrouwen
huilden, volgers vloekten, sloegen
op auto's van eerzame burgers die
ook radeloos waren, mensen de
den hun behoefte aan de kant van
de weg, er werd gescholden en
soms geslagen en de mensheid
kreeg op dat moment een flinke
knauw.
Tegen de berg oprijden is al een
hele kunst, naar beneden komen
een veel grotere.
Na Leblancs nachtelijke tirade
werd Luz Ardiden ook werkelijk
vier jaar uit het parkoers gelaten;
het was er geen doen.
Bij andere bergen heerst er (soms)
Franse organisatie. Die is hulpe
loos klungelig, maar net hanteer
baar voor de altijd haast hebbende
volgers. Op Luz Ardiden werd het
echter altijd een onwaarschijnlijke
chaos. Tienduizenden auto's kwa
men stil te staan, de toegang- en af-
voerwegen liepen ook muurvast
en de politiemannen keken toe:
„Merde alors!" Stel je voor: je bent
wielersupporter en je bent met je
familie en veel proviand bij je al
een dag voor de koers naar boven
getrokken en je hebt een duur ver
worven parkeerplaatsje gevonden.
Dan komen, eindelijk, de renners
langs en dan moet je, uren later
dus, wachten tot de eindeloze
sleep van ploegleider- en perswa
gens, de directievoertuigen, gasten-
auto's en gedrochten van de recla
mekaravaan naar beneden zijn ge
komen. Dan moet je dus weer vele
uren kijken naar Dantes hel, want
dat is het.
En dus zijn er toeschouwers die
dat niet langer pikken en hun fami
lieautootje (soms met sleurhut er
achter) ineens tussen dat Tourver-
keer prikken. 'Ik niet, zij ook niet'.
Er volgen botsinkjes, Tourchauf
feurs gaan met vuisten hun gelijk
halen en er dreigt opstand.
Lance Armstrong won in 2003 pre
cies een etappe in de Tour. Op Luz
Ardiden.
Omdat alleen de winnaar met een
helikopter naar zijn hotel vervoerd
werd; de vaste regel. Armstrong
lachte zich rot.
De rest maakte, letterlijk, de Hel
mee.
TOUR DE FRANCE
door Patrick Delait
LUZ-ARDIDEN - Dat Samuel
Sanchez in de laatste honderden
meters van de eerste bergrit in de
Tour weg sprintte bij zijn Bel
gische medevluchter Jelle Vanen-
dert was vooral mooi voor
Sanchez zelf en zijn Baskische Eus-
kaltel-ploeg, die op Luz-Ardiden
bijna een thuiswedstrijd reed. Dat
de Spanjaard, vierde in de vorige
Tour, ook de bergtrui overnam
van Johnny Hoogerland zal voor
Sanchez en zijn ploegmaats een re
den zijn geweest om na de eerste
Pyreneeënrit de champagneglazen
nog eens extra bij te vullen.
In het schaakspel van de Tour, dat
gisteren begon, spelen etappezeges
echter een ondergeschikte rol. Ter
wijl Sanchez op Luz-Ardiden werd
gehuldigd, stapten de morele win
naars even verderop in de volg
auto's. De high five tussen de ge
broeders Andy en Frank Schleck
zegt op het einde van de Tour wel
licht meer dan de triomf van een
33-jarige Spanjaard.
De zwaar teleurstellende Robert
Gesink en de gevallen Andreas
Klöden waren al buiten beeld toen
de overgebleven Tourfavorieten
zich op Luz-Ardiden verzoend le
ken te hebben met een remise.
Alberto Contador, Ivan Basso,- Ca-
del Evans en de gebroeders.
Schleck reden zo zuinig naar bo
ven dat zelfs geletruidrager Tho
mas Voeckler een heerlijke 'quator-
ze juillet' beleefde. De Fransman
had niet de minste moeite om het
tempo te volgen, totdat de Schleck-
jes in de gaten kregen dat in de
Tour elke seconde telt. Na een kor
te woordenwisseling openden de
Luxemburgse broers het steekspel.
In tegenstelling tot Andy, die snel
werd gecounterd door Contador
en Evans, kon Frank bij zijn derde
poging wel de eerste tik uitdelen
in deze Tour. Vertrokken op twee
ënhalve kilometer voor de finish
kreeg hij bovenop Luz-Ardiden zo
waar Sanchez en Vanendert nog
in het vizier, maar voor de ritzege
kwam de oudste van de broers net
te kort.
Veel belangrijker voor hem waren
de twintig seconden voorsprong
die hij overhield op Evans, Basso
en zijn broer Andy. Dat Alberto
Contador zelfs 33 seconden moest
toegeven, woog in het psychologi
sche spel dat gisteren begon ver
moedelijk zwaarder door.
„Dit was een perfecte dag voor
ons. We hadden afgesproken dat
we om beurten zouden aanvallen,
totdat een van ons beiden zou
wegblijven. Dat is gelukt. Als we
de Tour willen winnen, zullen we
het samen moeten doen", glunder
de Andy Schleck.
Hij en zijn broer hadden gezien
wat iedereen op Luz-Ardiden kon
waarnemen. De zwoegende, schok
kerige tred van Alberto Contador
doet weinig goeds verhopen voor
de Spanjaard in het vervolg van de
ze Tour. De inspanningen die hij
leverde in de Giro, de kopzorgen
over de aanslepende clenbu-
terol-affaire, zijn valpartijen in de
eerste Tourweek: het lijkt Conta
dor allemaal boven het hoofd te
groeien. Het is een analyse die
Contadors persoonlijke woordvoer
der Jacinto Vidarte, uiteraard, niet
deelde. In zijn ogen was Contador
de morele winnaar omdat hij
'maar' 33 seconden had verloren.
Als het leed van zijn valpartijen de
komende dagen is geleden, zal de
echte Contador op het toneel ver
schijnen, meent Vidarte.
Ook Ivan Basso en Cadel Evans
voelden zich op Luz-Ardiden win
naars. Ogenschijnlijk comfortabel
hielden zij stand in de groep der fa
vorieten.
door Patrick Delait
Vacansoleil-renner Rob Ruijgh komt over de finish in Luz Ardiden.
foto Koen van Weel
LUZ-ARDIDEN - Dat hij op quatorze
juillet, de Franse nationale feest
dag, een nieuwe gele trui zou mo
gen meenemen naar zijn hotelka
mer had Thomas Voeckler ge
hoopt maar zeker niet verwacht.
In de eerste bergrit van deze Tour
zou hij het onderspit delven in het
spel van de favorieten, dacht
Voeckler.
Tot zijn eigen grote verbazing
bleek op Luz-Ardiden dat hij ver
keerd had gedacht. „Dat er voor
aan niet serieus werd aangevallen,
maakte het voor mij een stuk mak
kelijker. Er werd enkele keren ge
prikt, maar het tempo viel daarna
zo sterk terug dat ik telkens kon te
rugkeren", zei Voeckler, die als ne
gende over de finish kwam, 50 se
conden na ritwinnaar Samuel
Sanchez.
De 32-jarige Voeckler draait al zo
lang mee dat hij zichzelf riiet snel
zal overschatten. „Een echte klim
mer ben ik niet, maar dat ik berg
op aardig meekan, heb ik in het
verleden meermaals bewezen. In
de Giro van 2009 en 2010 eindigde
in het hooggebergte niet ver ach
ter de klassementsrenners. Als de
favorieten echt gaan aanvallen,
moet ik passen. Maar dat is van-
daag gelukkig niet gebeurd."
Voeckler mag nog minstens een
dag langer genieten van de trui die
hij ook al eens droeg in de Tour
van 2004. „Door de gele trui word
je geen sterkere renner, maar je
krijgt wel extra motivatie. Als je
het geel moet verdedigen, kun je
toch net iets dieper gaan dan nor
maal. Dat heeft me vandaag zeker
geholpen", aldus de Fransman, die
in de eerste Pyreneeënrit kon reke
nen op een sterke ploeg. Pierre
Rolland nam zijn kopman op
Luz-Ardiden tot de allerlaatste
snik op sleeptouw. „Europcar is
een ploeg uit de tweede divisie,
