20 zeelan
Industrie gaat
algen kweken
op afvalwater
summer
Eisen voor blusboten
'Emotie in tuin van Zeeland'
'Waakvlam
Veiligheid
op de
Westerschelde
Algenteelt voor schelpdiersector
bij Sjaak van Zee
De aanbesteding voor blusboten op de
Westerschelde is mislukt. De bergers
zijn op de valreep afgehaakt.
vrijdag 15 juli 2011
door Nadia Berkelder
KRUININGEN - Aardappelverwerker
Lanjb Weston Meijer in Kruinin-
gen gaat experimenteren met de
kweek van algen op afvalwater. De
algen kunnen weer worden ge
bruikt als voedsel voor gekweekte
schaal- en schelpdieren.
Bij de aardappelfabriek komt een
proefopstelling te staan. Daarin
wordt uitgeprobeerd welke algen
het beste groeien op het afvalwa
ter. Het is de bedoeling om de al
gen te gebruiken als voedingsstof
voor schelp- en schaaldieren. De
fabriek is maar een klein stukje
verwijderd van het hart van de.
Zeeuwse schelpdiersector.
Het experiment met het aardappel
afvalwater is onderdeel van een
groter project dat de toepasbaar
heid van algen voor de industrie
onderzoekt. „Zeeuwse chemische
bedrijven denken daar over na",
zegt Gijsbrecht Gunter van Im
puls, het Zeeuwse economisch ont-
wikkelbedrijf. „Over het kweken
van algen op afvalstromen, zodat
ze water goedkoper kunnen zuive
ren, maar ook over mogelijkheden
om bijvoorbeeld olie te winnen
uit algen."
Algen worden nu geteeld door voe
dingsstoffen aan water toe te voe
gen. En dat is zonde: want in afval
water zitten die voedingsstoffen al.
„Het unieke van dit project is dat
de industrie samenwerkt met de
aquacultuursector. Dat is echt
voor het eerst. En dat is ook best
lastig: ze spreken eikaars taal niet."
Niet elk water is geschikt voor de
teelt van algen die gebruikt wor
den in de schelpdierkweek. „Het
water van Lamb Weston Meijer
komt van aardappelen. Het wordt
natuurlijk anders met water van
een fabriek als Yara. Misschien is
dat te gebruiken voor de kweek
van algen voor laagwaardiger toe
passingen." Het project kost 1,8
miljoen euro. Daarvan wordt ruim
zes ton door de overheid betaald:
ruim twee door de provincie en
de rest door het Rijk.
10 KORTING
OP ALLE NIET AFGEPRIJSDE ARTIKELEN
Uw Sjaak van Zee team heet u van harte welkom.
geen korting op bestellingen
Sjaak van Zee Herenmode
St. Adriaanstraat 7, 4461 JC Goes
T: 0113-215652 E: sjaakvanzee@kpnplanet.nl
Maten t/m 62 1A, 64 en 57
Nu ook op maandag van 13.00 tot 17.30 u geopend
BLUSBOTEN
door Wout Bareman
en Marcel Modde
De Veiligheidsregio Zee
land (VRZ) moet de
Europese aanbeste
dingsprocedure voor
twee blusboten op de Westerschel
de over doen. De inschrijving
werd eind mei opengesteld, maar
geen enkele berger heeft binnen
de gestelde termijn gereageerd.
De twee belangrijkste spelers op
de Westerschelde, het Antwerpse
sleep- en bergingsbedrijf
URS/Smit en Multraship in Ter-
neuzen hebben wel belangstelling
getoond, maar haakten uiteinde
lijk toch af Directeur Leendert
Muller van Multraship noemt de
voorwaarden waaronder de VRZ
een gegarandeerde bluscapaciteit
met bergers wil afspreken, zowel
technisch als juridisch 'niet realis
tisch'. De bedrijven hebben dat in
een gezamenlijke brief aan de vei
ligheidsregio kenbaar gemaakt.
Muller wijst onder meer op de be
paling dat de eerste blusboot bin
nen anderhalf uur na alarmering
op de plaats van het incident moet
zijn. Binnen die reactietijd is ook
dertig minuten ingecalculeerd
voor inscheping van brandweer
mensen. Overschrijdt de gecontrac
teerde berger de limiet, dan ris
keert hij een boete. Muller vindt
dat onredelijk. „Stel dat wij bij
Dow in Terneuzen een naftatan-
ker assisteren en we moeten voor
een incident naar Hansweert. Dat
haal je nooit binnen die negentig
minuten."
Niet alleen de afstand speelt een
rol, legt Muller uit. „Een nafatan-
ker kun je niet zomaar loslaten."
En zo zijn er binnen het uitgestrek
te gebied van de Westerschelde
meer onhaalbare situaties te be
denken, voert Muller aan.
VRZ-projectleider Jeroen Mete
ring, brandweercommandant van
Terneuzen, kijkt op van dit argu
ment. „Toen wij de aanbestedings
procedure aankondigden, vroegen
de bergers zich hardop af waar de
overheid zich plotseling zo druk
om maakte. Toen was het: 'we zijn
er tóch al en doen gewoon ons
werk'. Nu blijkt het opeens tóch
niet zo goed geregeld. Want blijk
baar kunnen ze niet altijd binnen
een redelijke tijd ergens zijn. Dat
geven ze zelf aan! Als de bergers
het nu. vervolgens zó willen spe
len, prima."
De Veiligheidsregio heeft 75.000
euro per jaar over voor de perma
nente beschikbaarheid van twee
schepen met bluscapaciteit. Mul
ler: „Voor dat geld kun je een
schip niet een heel jaar lang stil la
ten liggen. Zelfs niet in een samen
werkingsverband."
Hoewel in de aanbesteding de mo
gelijkheid tot samenwerking van
bedrijven is toegestaan, vindt Me
tering de gekozen handelswijze
van URS/Smit en Multraship 'niet
zo handig'. „Wanneer twee concur
rerende partijen samen zo'n brief
schrijven, ga je bijna iets vermoe
den... Als ze niet oppassen, krijgen
ze straks nog een aanklacht voor
kartelvorming aan hun broek."
Om uit de impasse te komen,
praat de VRZ de komende weken
nog met andere partijen in Ant
werpen en Rotterdam. Meijering:
„We komen er vast wel uit. Het
vergt alleen nog wat duwen en
trekken." Ook Muller geeft aan de
deur zeker nog niet dicht te
gooien en het overleg te zoeken.
„We willen met de VRZ tot een
oplossing komen. Het belang van
de veiligheid op de Westerschelde
is immers ook ons belang."
Sleepboten van Multraship en URS
containers ook gevaarlijke stoffen
Ooit sloot de gemeente Ter
neuzen een overeen
komst met het sleep- en
bergingsbedrijf Willem Muller. Be
gin jaren zeventig was dat. Ook
Rijkswaterstaat was erbij betrok
ken. Muller diende sleepboten
met brandblusinstallaties beschik
baar te houden en kreeg daarvoor
een vergoeding van de gemeente,
door Edith Ramakers
Uit een conflict kan iets
moois ontstaan. Zo onge
veer kan het boekje over
de wegbeplanting in de Tuin van
Zeeland worden samengevat. Het
is geschreven door Aad de Klerk,
historisch geograaf en adviseur
van de Stichting Cultureel Erfgoed
Zeeland (SCEZ), en ligt sinds giste
ren in de boekwinkel.
Hevig gemor over de rigoureuze
kap in 1998 van het toenmalige
Waterschap Zeeuwse Eilanden
leidde tot de oprichting van de
stichting Tuin van Zeeland.
Dijkgraaf Toine Poppelaars van
Waterschap Scheldestromen zegt
daar nu over: „Daar hebben we
van geleerd. We moeten omzichti
ger en voorzichtiger met het
rooien omgaan, dan we toen ge
daan hebben. Groen is emotie. We
moeten in fasen kappen en met
meer beleid. We zoeten nu samen
met partijen als de Tuin van Zee
land naar oplossingen."
Aad de Klerk, die geen lid is van
de Tuin van Zeeland zag ook dat
het vertrouwde beeld van het land
schap ineens wijzigde. „Ik wilde
weieens weten hoe de wegbeplan
ting door de eeuwen heen is ge
weest."
Hij ging op onderzoek uit en leer
de dat geruzie over het kapbeleid
van alle tijden is.
De spanning tussen boeren en ho
ge heren van grote buitenplaatsen
liep nog aléens op. Hun belangen
liepen uiteen. De hoge heren von
den de hoge bomen en volle be
groeiing een lust voor het oog. De
boeren klaagden juist over scha
duw op het land door de bomen
en gladde wegen, daar waar bo
men stonden. „En wat deed dan
het waterschap? Die stond vaak
tussen de twee in om te bemidde
len. Een bekend feit is dat het wa
terschap vaak partij koos voor de
boeren met het grootste bezit."
En waaruit bestond de beplanting
op Walcheren? „Walcheren is ze
ker niet uitsluitend een besloten
landschap, met het weliswaar ka
rakteristieke heggengebied, kleine
bossen met snelgroeiende bomen
voor hakhout", zegt Aad de Klerk.
De Sint Laurense Weihoek en de
Pekelinge zijn juist open gebieden,
geeft hij als voorbeeld. „Ik leerde
vroeger op school dat Walcheren
de vorm van een bord heeft, diep
in het midden en hoog aan de
rand, maar Walcheren heeft meer
weg van een poffertjespan, met
zijn kreekruggen en variatie in
hoogte." Bomen die Walcheren
markeren zijn de abeel, els, es, iep
en wilg en 'het onderhout' bestaat
vooral uit de braam en meidoom.
Wegbeplanting in de Tuin van Zeeland
is een uitgave van Waterschap Schelde
stromen, SCEZ en de Stichting Tuin van
Zeeland. De prijs is 8,95 euro en te
koop bij de Drukkerij in Middelburg.
