Een balletje slaan in de J Ik hou van de Zeeuwse kibbeling. Die is 2 Zomergasten maandag 11 juli 2011 Poging twee... mis! De club scheert over de bal heen maar schijn bedriegt. Pas bij mijn derde poging belandt de bal in het putje. „Het is een kwestie van techniek", zegt Gavin, terwijl hij de golfbal pakt en die een meter van zijn oorspronkelijke plaats legt. Nog een keer, en een graadje moeilijker nu. „Je houding en afstand tot de bal moeten precies kloppen", legt Gavin uit. Maar ook kracht en coördinatie zijn belangrijk. En geduld. Heel veel geduld. Eerst geef ik de club een krachtige zwiep waar door de bal drie meter voorbij de vlag rolt. Zach ter dus. Vervolgens tik ik de bal zo voorzichtig aan dat hij amper van zijn plek komt. Mijn laat ste pogingen op de green lukken beter. De bal komt tot twee keer toe op vijf centimeter van de vlag tot stilstand. Gavin knikt tevreden. En dan komt de echte uitdaging: ik mag mee naar de driving range, een oefenterrein, om aan mijn 'golfswing' te werken. Mijn associatie met midgetgolf is snel verdwenen als Gavin, met één gracieuze zwaai, de golfbal met minstens 250 ki lometer per uur over de baan laat zoeven. Dan is het mijn beurt. Gavin haalt een lading De juiste houding, goed concentreren... en slaan! Golfen, dat associeer ik met parelkettin gen, champagne nippen en Gooische R's. Ik verwacht een parkeerplaats vol Volvo's en sjiek uitziende mannen en vrouwen - gekleed in kasjmier truien - die met opgetrokken neus een tas met golfclubs meezeu len. Net als in de serie Gooische Vrouwen. Het is een wereld waar ik, om eerlijk te zijn, weinig van af weet. Met gemengde gevoelens, spanning en een beet je tegenzin, rijd ik het terrein van de Domburg- sche Golfclub op. Mijn golfinstructeur, Gavin Collier, ontmoet ik in het clubhuis. Gavin is van oorsprong Schots. De les geeft hij daarom in het Engels. Gelukkig is de terminologie van het gol fen in het Engels en Nederlands hetzelfde. Gavin neemt mij eerst mee naar de 'green', wat eigenlijk niets meer is dan een baan waarin een rondje gras is uitgestoken. Midden op de baan is een aantal putjes geplaatst waar een stok, met daarop een vlaggetje, in is gestoken. Mijn eerste opdracht is om de bal in de green te 'putten'. Mijn tweede vooroordeel over het golfen wordt ter plekke ontkracht: de sport lijkt eenvoudig, Het lijkt zo makkelijk: met een club een balletje in een put je mikken. Maar dat bij golfen veel techniek, oefening en een heleboel geduld komt kijken, ondervond zomerverslag- geefster Maartje Geels aan den lijve op de Domburgse golf baan. door Maartje Geels foto's Ruben Oreel 'Lees eerdere afleveringen van Zomergasten op www.pzc.nl/zomer' PASPOORT Naam: Jan Maltinir, Mona Dittrisch en Ellen Keiler Woonplaats: Münster, Duitsland. Gespot: op de Grote Markt in Goes door Karen Hagen Jan Maltinir met vriendin Mona Dittrisch. an is samen met zijn vriendin Ellen en hun gemeenschappelijke vriendin Mona op stap in Goes. „We zijn een beetje aan het winkelen en we gaan zo een bezoekje aan de Grote Kerk van Goes brengen." Jan staat samen met zijn ouders en vrienden op de mini-camping Catharina Maria Hof in Kamperland. „Mijn ouders staan in een hou ten kampeerbungalow en wij in een tentje." De Duitser vindt de camping waar hij ver toeft erg fijn. „Er werken gehandicapte men sen en die zijn altijd erg aardig." Hij blijft in totaal één week in Zeeland en komt vooral voor het strand en de rust. „Voor mij is va kantie geen last hebben van langsrijdende au to's, zoals in Münster, waar ik sinds een jaar woon voor mijn studie. Mijn huis staat pal naast een drukke verkeersweg. Hier in Zee land is het stil en elke avond helder, zodat ik de sterren kan bekijken. Heerlijk, dat is va kantie." De vrienden hebben tijdens hun vakantie al verschillende dingen gedaan. „We zijn naar Middelburg geweest en naar het strand. Goes hebben we ook al eerder bezocht."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2011 | | pagina 66