221 sport
Zelfs Philippe Gilbert heeft limieten
In een etappe waarin Johnny Hoogerland de hele
dag in beeld rijdt, maakt Cadel Evans duidelijk dat
er rekening met hem moet worden gehouden.
Vier van Lorient
Eerste uitvaller
woensdag 6 juli 2011
door Mart Smeets
e 8 9
TOUR DE FRANCE
Cadel Evans won zijn tweede Tour-rit. De eerste behaal
de hij in 2007, nadat de aanvankelijke winnaar Vino-
koerov wegens dopinggebruik uit de Tour werd gezet.
)««8888889
In de Tourgeschiedenis heeft
de etappe St. Malo-Lorient
uit het jaar i960 grote faam
behouden. Het was de dag
van de Vier musketiers' en dat zal
altijd zo blijven. De Ronde werd
in één dag beslist door een uitloop
poging van vier renners; het klasse
ment was (na vijf dagen) gemaakt
en onderging geen verandering
meer.
Dat wil zeggen... De renners Gasto-
ne Nencini, Hans Junkermann,
Jean Adriaensens en Roger Rivière
(ieder rijdend voor hun nationale
ploeg) pakten bijna een kwartier
op de andere 113 renners en het
pleit was beslecht: de eindwinnaar
zou uit dit selecte groepje komen,
dat kon niet anders.
De Belg Adriaensens, een sterke
coureur, kwam in het geel, maar
de Franse tijdrijder Rivière hoefde
slechts goed op te letten en dan
zou hij gaan winnen. Hij was de
voor Frankrijk gedroomde ster,
bijna beter dan Anquetil, die dat
jaar niet aan het vertrek was geko
men. Tijdens de afdaling van de
bochtige Col de Perjuret gebeurde
het. Nencini, een doldwaze daler
die nergens gevaar zag, reed weg
en Rivière ging mee. Rivière was
een mooie man met gave trekken
en de wereld lag voor hem open:
rijkdom, faam, titels, roem, vrou
wen...alles.
De bocht was scherp en de val
was diep: Rivière stortte een tien
tal meters naar beneden en zou
nooit meer een trap op een fiets
maken. Nencini, de slimme Itali
aan, werd winnaar in Parijs,
Adriaensens werd derde en Junker
mann vierde en alleen de dappere
Italiaan Battistini wist zich nog op
te werken uit de rangen der ge-
klopten. Hij werd tweede.
Rivière zag zijn hele loopbaan,
zijn hele leven kapot vallen in één
schuiver: hij revalideerde lang,
kwam in een rolstoel terecht en
werd alcoholist en erger. Er bleef
niets meer over van die mooie
sporter die hij was. Hij versomber
de, de zelfkant van het leven won
en niemand keek nog naar hem
om. Op 40-jarige leeftijd stierf hij,
volkomen .berooid en omgeven
door schulden en schorremorrie
van de straat, aan keelkanker. De
andere drie leefden voort op de
succesverhalen van die ene dag
naar Lorient, de dag dat zij gevie
ren de Tour beslisten.
Ik moest aan dat verhaal denken
toen de renners gisteren in die
plaats vertrokken.
LORIENT - De Belgisch Jurgen van
de Walle is de eerste uitvaller in
de Ronde van Frankrijk. Na 40 ki
lometer in de vierde etappe staak
te de coureur van Omega Phar-
ma-Lotto gisteren de strijd. Van de
Walle had te veel last van de ver
wondingen die hij bij valpartijen
in de eerste etappe had opgelopen.
Johnny Hoogerland reed zich gisteren in de kijker in de Tour de France. Hij reed bijna de hele dag in een kopgroep van vijf, deed veel kopwerk, won een
tussensprint en passeerde als eerste op een bergje van de vierde categorie. De titel van strijdlustigste renner liep hij echter mis. foto Eric Lalmand/ANP
door Patrick Delait
MUR-DE-BRETAGNE - Ook mythes
spatten in de Tour de France vroeg
of laat uit elkaar. Het leek alsof Phi
lippe Gilbert geen koers meer kon
verliezen. Alsof de Waal van Ome-
ga-Pharma-Lotto zijn concurren
ten kon vernederen waar en wan
neer hij het ook maar wilde.
Na zijn demonstratie op de Mont
des Alouettes, waar hij in de eerste
Touretappe zelfs een fenomeen als
Fabian Cancellara in zijn hemd zet
te, werd Gilbert voor de zoveelste
keer op een voetstuk gezet.
Niet een of twee, maar zelfs drie
ritten zou hij in de eerste Tour
week nog gaan winnen, voorspel
de iedereen die het kon weten. De
Belgische kampioen deed niet
eens moeite om de euforie te tem
peren. Integendeel. Hij deed er
nog een schepje bovenop door
stoutmoedig alvast zijn tweede
etappezege aan te kondigen op de
Mür-de-Bretagne. Op zijn verjaar
dag had hij van de Tourdirectie
geen beter geschenk kunnen krij
gen dan een aankomst op de twee
kilometer lange klim.
Groot was dan ook de verbazing
toen Gilbert gisteren niet kon vol
gen toen zijn ploegmaat Jurgen
van den Broeck in de laatste vier
honderd meter een klein gaatje
sloeg. Terwijl iedereen zat te wach
ten op een nieuwe galavoorstelling
van de Waal, waren het Cadel
Evans en Alberto Contador die
het voortouw namen. Gilbert
strandde uiteindelijk op de vijfde
plaats, naar zijn maatstaven een
vergiftigd verjaardagsgeschenk.
„Ik had niet de benen van zater
dag. De benen hebben vandaag
voor mij beslist", jammerde Gil
bert, die zich tevens beklaagde
over de gebrekkige communicatie
met ploegmaat Van den Broeck.
„Ik dacht dat hij de sprint wou
voorbereiden. Hij had niks gezegd.
Toen we het gaatje op hem had
den gedicht, moest ik proberen
om te herstellen. Maar dat lukte
niet meer. Mijn benen waren ver
zuurd."
Gilbert herleidt tot menselijke pro
porties: zelfs teamarts Jan Mathieu
van Omega-Pharma - Lotto zal er
van geschrokken zijn. Op de Mont
des Alouettes was Mathieu nog zo
onder de indruk van Gilbert dat
hij voor de toekomst niks wilde
uitsluiten.
De teamarts van de ploeg vond
het zelfs niet onaannemelijk dat
Gilbert ook in het hooggebergte
ooit zal meespelen.
Waar de limieten van Gilbert lig
gen weet voorlopig wellicht nie
mand. Op de Mür-deBretagne
werd wel duidelijk dat zelfs de
Belg een koers niet op voorhand
gewonnen heeft.
Gilbert: „Winnen op mijn verjaar
dag, was speciaal geweest. Toch
ben ik niet ontgoocheld. Ik heb al
een mooie Tour gereden tot nu
toe."
