ioluit
Gedreven door
donderdag 30 juni 2011
Nico Out gaat elke week op
zoek naar het beste wat
Zeeland op het gebied van
beeldende kunst
te bieden heeft.
Geloof, hoop en liefde
heet het voormalige
schoolgebouw aan de
Middelburgse Graven
straat. Er zijn ateliers gevestigd.
Een toepasselijke naam voor
een plek waar inspiratie wordt
gecreëerd. De kunstenaars die
er werken willen die inspiratie
juist in een periode van culture
le kaalslag delen door meer naar
buiten te treden. De gang kreeg
een opknapbeurt en wordt weer
voor exposities gebruikt. Anne-
mieke Fanoy bijt het spits af.
Maar eerst ga ik naar de Vlissing-
se pendant van GHL, tegenwoor
dig kunstruimte deWillem3 ge
heten.
Daar is alles wat groter: de ateliers
zijn woon- en werkruimtes en de
expositieruimtes zijn zalen. In één
ervan word je omgeven door grote
prints op linnen van Carina Du-
mais. Dos Mundos (Twee werel
den) is de titel die zowel verwijst
naar de Mayacultuur en het huidi
ge Mexico als naar de verschillen
tussen dat land en onze eigen cul
tuur. De meestal rijk gevulde, calei
doscopische composities zijn type
rend voor Latijns-Amerika. De taal
Martin MC Namara: The Thinker's
Brain
waarin Dumais zich uitdrukt is de
digitaal-fotografische van eigentijd
se beeldbewerking. Daarmee Iaat
ze het Mexicaanse heden en het
Mayaverleden surrealistisch ver
smelten maar ook botsen, onder
de dreiging van het in de Mayaka
lender voorziene einde van de we
reld dat voor 2012 staat genoteerd.
Dumais was in 2010 op uitnodi
ging van het belangrijkste mu
seum van Merida twee maanden
in Mexico, liet zich onderdompe
len in de Mayacultuur en maakte
onder andere foto's van de bevol-
Stefan Thelen: Amsterdam Monster
king van Yucatan, nazaten van de
Maya's. Het werk ademt vervreem
ding. In tempelruïnes zie je wat
schamele resten van westerse be
schaving: een stoel, een oude sche
merlamp, een kapotte tv, een film
rolletje en een poster met de
maagd Maria. Je ziet ook een 'Ma-
yakop' als onderdeel van kunstma
tige, robotachtige wezens en in
één beeld exploderen heden en
verleden in een bal van vuur, zoals
voorspeld. Ik heb niet het gevoel
dat Dumais ons wil meenemen in
de Mayamythe die ons nog maar
een jaar geeft. Wel stelt ze de
vraag waarmee de mensheid hier
en elders bezig is. Bouwen wij op
of domineert vernietiging? Wor
den wij gedreven door macht,
door angst, door geloof, hoop of
door liefde? Zij gebruikt haar ba
rokke beeldtaal daar overtuigend.
Een flinke tegenstelling met het
ingetogen werk van Martin
MC Namara. Hij nam de diefstal
en verminking van de 'Denker'
van Rodin uit Laren tot uitgangs
punt voor een werk en speelt met
de gedachte dat hij het ontbreken
de onderbeen terugvond en met
het brons de hersens van de den
ker vormgeeft. Ze liggen sereen op
een console voor een op de wand
geschilderde nis. Bizar dat de om
vang van de hersens van de den
ker overeen kan komen met de ver
onderstelde inhoud van de hersen
pan van de dieven. In mijn ogen le
vert MC Namara onder andere
subtiel commentaar op het afzak
ken van besef van en respect voor
cultuur. Ik zie verder een ensem
ble van witte stoelen en een dito
gedekte ronde tafel in hetzelfde
licht. De grote ventilator die er op
halshoogte boven draait brengt
verkoeling en houdt heethoofden
op afstand zodat er wellicht van
een echte gedachtenwisseling spra
ke kan zijn. Iets wat in onze cul
tuur momenteel vaak ver te zoe
ken is met als splijtzwam de ver
meende onverdraagzaamheid van
Islamitische landgenoten. Treffend
is ook het 'spijkerbed' waarbij MC
Namara de spijkers door potloden
heeft vervangen. Een verwijzing
naar het onbewuste denken dat in
de slaap beelden in het hoofd te
kent. Denken en kennis, tijd en
ruimte zijn vaste thema's in zijn
werk. Is trap van encyclopedieën
die MC Namara maakte een teken
van de ontoereikendheid van ken
nis, die op het moment van het
weten al weer is achterhaald? Of is
kennis de enige weg om verder te
komen? Of is er een moment in
onze ontwikkeling die tot een ken-
nisoverstijgend weten leidt? Waar
in denken en weten oplossen in
eeuwig 'zijn'? Mooie vragen stelt
MC Namara, op een intrigerende
manier.
Achter Super A en MJay photo
graphy, de derde expositie in
deWillem3, gaat Ste&n Thelen
schuil, een jonge kunstenaar die
onder de titel 'Humanster' repres
sieve, duistere en rampzalige ele
menten die hij in steden en hun
historie ervaart spannend visuali
seert. Dat doet hij door grote car
toonachtige schilderingen te ma
ken op verborgen, verboden of ge
heime plekken, zoals verlaten
rioolstelsels of metrobuizen. Hij
verbeeldt zo wat je 'de bron van
het kwaad' zou kunnen noemen,
het 'Monster DNA' van elke stad.
Voor Amsterdam bestaat dat on
der andere uit de Wallen, de Am
sterdamse veiligheidsdriehoek, de
motor van het vliegtuig dat op de
Bijlmer neerstortte en paddo's.
Thelen is door de Cultuurwerf uit
het subversieve duister losgeweekt
en gaat vanaf 1 juli 'braaf aan de
slag in de kazematten onder de
Vlissingse boulevard. In plaats van
een schildering maakt hij daar een
- beeld. Als dat net zo sterk is als
zijn schilderingen is een bezoek ze
ker de moeite waard.
Annemieke Fanoy maakte van de
gang der gedachten in GHL een
'Tovertuin' waarin zij met tekenin
gen, foto's en sculpturen van hout
en keramiek en een schommelob
ject de zoektocht naar geluk ver
beeldt. Geluk dat je kunt vinden
in de verwondering over de zaden
die door de lucht zweven en waar
uit zulke uiteenlopende planten
ontspruiten. Geluk dat je kunt er
varen als je je omgeven voelt door
de wind of de structuur van le
vensvormen doorgrondt, maar
ook in herinneringen. Dat doet ze
in minutieuze tekeningen van za
den en bladvormen op millimeter
papier, reconstructies van takken
van porselein en in collages van
pakpapier. Zij vertelt op die ma
nier dat alles te herleiden is tot de
natuur waar wij deel vanuit ma
ken. Er is een schommel waar je
Carina Dumais: zaaloverzicht Dos Mundos
Frank C. Hauser
Frank C. Hauser verbindt een we
tenschappelijke waarneming met
aardse driften, spirituele ervarin
gen, buitenaardse verschijningsvor
men en een weergaloze techniek.
In een reeks op pastels gebaseerde
grafiek transformeert hij dat alles
in surreële erotische dromen.
T/m 26/7: Galerie Hannelore Meyaard,
Hendrikstraat 8, Vlissingen. Vr. t/m zo.
14:00 - 17:00 uur en op afspraak
(06-13153041).
Franz Politzer
Franz Politzer schildert landschap
pen waarmee iets aan de hand is.
Er ontbreekt iets, verschijnselen
hebben een ongewoon formaat of
staan niet op hun plaats. Zo richt
deze Duitse kunstenaar zijn en on
ze blik op de raadselachtige
schoonheid die ons omgeeft.
T/m 21/8: Hofstede Galerie Lijn 3,
Provincialeweg 1, Geersdijk. Do. t/m
zo. 11.00 - 17.00 uur.
Gust Dierikx
Gust Dierikx (1924) woont en
werkt in België. Hij zet de traditie
van het Vlaams expressionisme
voort met landschappen, stads- en
havengezichten, maar ook met
composities waarin noeste arbei
ders de oogst binnenhalen of boe
rinnen naar de markt gaan.
T/m 28/8: Huis der Tekeningen,
Molstraat 1, Middelburg. 1e zo. v/d
mnd. 13-17 uur, op afspraak
(0118-60177) of aanbellen.
Frans Kegels
Frans Kegels is één van de exposan
ten in de sfeervolle aan het water
gelegen beeldentuin van Galerie
45. Hij maakt geabstraheerde beel
den waarin hij glas combineert
met steen of staal. Het zijn gesti
leerde ervaringen geïnspireerd
door kleine en grote dagelijkse din
gen.
T/m 28/8: Galerie 45, Singel 45,
Westdorpe. Do. t/m zo. 13.00 -17.00
uur en op afspraak 0115 - 454629).
Giel Louws
Giel Louws exposeert als één van
de drie gastkunstenaars op uitnodi
ging van de Zeeuwse Kunstkring
op de grote zomertentoonstelling.
Zijn werk heeft altijd betrekking
op basisgevoelens als het zoeken
naar wie je bent en het ervaren
van wat leven is. Hij gebruikt vaak
dieren en natuur als symbolen.
T/m 18/9: Grote Kerk, Oudestraat 26
Veere. Di. t/zo. 11.00 - 17.00 uur.
