Gemeentepolitie mocht niet in Porsche rijden
II
'Als je een keer een melding hebt en het risico bestaat dat een situatie
gewelddadig wordt, zie je met één blik of je snel hulp kunt verwachten'
Hoofdagent Leon Reiring
donderdag 30 juni 2011
Nummerplaatherkenning
(Automatic Number Plate
Recognition ANPR)
beeld Jos Diender foto GPD/ Robert Vos
Kevers, Dafjes, Jeeps en
'bellenwagens'. Agenten
hebben door de jaren
heen de meest uiteenlo
pende auto's bestuurd.
Porsches waren favoriet.
door Niek Opten
Acht Fords telde de lande
lijke Verkeersdienst van
de Rijksveldwacht in de
jaren dertig van de vo
rig eeuw. Het waren waarschijnlijk
de eerste politieauto's die in Neder
land rondreden, zegt conservator
Jos Breukers van het Nederlands
Politiemuseum in Apeldoorn.
„Het korps in Amsterdam beschik
te eind negentiende eeuw al over
een eigen koets, maar die was be
stemd voor de commissaris. Er
werden geen surveillances mee uit
gevoerd."
Met de opkomst van het snelver
keer, een kleine honderd jaar gele
den, nam de behoefte aan snellere
voertuigen toe bij de sterke arm.
De fiets, tot dan toe het meest ge
bruikte vervoermiddel onder de
dienders, voldeed niet meer. Na
de T\veede Wereldoorlog was het
door het grote tekórt aan alles een
kwestie van ritselen: vooral afge
dankt militair materieel ging die
nen als politieauto. Van Jeeps en
Harley Davidson-motoren tot
vrachtwagentjes van het Engelse
merk Bell, onder agenten 'bellen
wagen' geheten.
Grootste kenmerk van het politie
wagenpark werd later de enorme
verscheidenheid aan merken en ty
pes. Breukers: „De toen nog 148 ge
meentekorpsen deden allemaal
zelf hun inkopen. Daarbij speel
den plaatselijke economische rede
nen ongetwijfeld een rol."
Oftewel, een scherpe aanbieding
van de plaatselijke dealer gaf waar
schijnlijk wel eens de doorslag. Zo
koos het ene korps voor de Daf 33
(foto 1) en zwoeren anderen bij de
VW Kever (foto 2) of de Fiat 127.
De populariteit van Amerikaanse
bakken daalde snel toen de invoer
rechten voor overzeese auto's dras
tisch werden verhoogd.
Hoe verschillend de auto's in de ja
ren zestig ook waren, ze werden al
lemaal duidelijk herkenbaar toen
wit als hoofdkleur werd inge
voerd. Tot dan toe waren zwart en
donkerblauw gangbaar, maar die
vielen in het steeds maar drukker
wordende verkeer niet meer op.
Legendarisch zijn de snelle Por
sches (foto 3) waarin de toenmali
ge Rijkspolitie reed.
Vanaf i960 bewaakten deze sport
wagens met een top van 220 kilo
meter per uur de veiligheid op de
snelwegen. „Het wegennet telde
destijds nog veel gelijkvloerse krui
singen. De agenten van de Algeme
ne Verkeersdienst moesten daar
om snel kunnen accelereren", legt
Breukers uit. De Duitse racers
dwongen respect af bij de burger
en zorgden voor afgunst bij de col
lega's van de gemeentelijke korp
sen.
Met de Aio binnen de gemeente
grenzen dacht het Amsterdamse
korps zich ook een Porsche te kun
nen permitteren. De lol was ech
ter van korte duur. „De korpslei
ding werd teruggefloten door het
ministerie van Binnenlandse Za
ken. Zo'n wagen was veel te duur.
Als protest hebben ze toen een le
lijke eend aangeschaft", aldus de
Apeldoornse conservator.
In 1995 verdween de laatste Por
sche bij wat inmiddels het Korps
Landelijke Politiediensten was
gaan heten. De exploitatie werd te
duur. Enkele exemplaren zijn be
waard gebleven. Drie staan er in
het Nederlands Politiemuseum,
een paar bij particulieren. Die heb
ben een speciale vergunning om,
met de striping uit de jaren tach
tig, op de openbare weg te mogen
rijden.
Vorig jaar is een eind gekomen
aan alle verschillen. Volkswagen is
gekozen als landelijke leverancier
voor nieuwe politieauto's, BMW
voor de motoren.
Die zullen de komende jaren in to
taal 13.000 voertuigen leveren:
Golfjes, Tourans en Ts's en voor
de motoren de R 1200 RT en F 650
GS. Alleen voor onopvallende sur
veillanceauto's geldt een uitzonde
ring. Om 'stille' agenten niet te ver
raden mogen zij ook in andere
merken rijden.
