Alberto Contador fietst de Tour de Fran Op Passage du Gois wijkt de zee ook nu weer 281 Met een etappe van 191,5 kilometer van Passage du Gois naar Mont des Allouettes gaat zaterdag de 98e editie van de Tour de France van start. De komende dagen blikken we vooruit op La Grande Bouclé met verhalen over de kanshebbers, (oud-)deelnemers en de Tourherinneringen van lohnny Hoogerland. dinsdag 28 juni 2011 TOUR DE FRANCE door Edward Swier DEN HAAG/PASSACE DU GOIS - „De Tour is een circus. En wij zijn de clowns." Leon van Bon was er op 5 juli 1999 duidelijk over. Dat de Tourdirectie het peloton die dag over de Passage du Gois durfde te sturen, was een schande. Gekken werk. Het was weliswaar eb gewor den in de Vendée, de zee was ge weken voor de voortjagende ren ners, maar daarmee mocht het glibberige keienpad toch nog echt geen weg heten. Het was er groen van de alg, spie gelglad. Wie viel, lag tussen de kreeftjes en het wier. Als je pro beerde te remmen, schoofje on deruit. „Het was absurd, droeg niks bij aan een mooie wedstrijd", zegt Van Bon nu. Wie verzint er dat hij een voortja gende horde, op jacht naar spor tief succes, over een slechts drie meter brede strook algen stuurt. Het was je reinste idiotie. Zelf bleef Rabobank-renner Van Bon destijds ternauwernood op de been op de 'weg', die een uurtje daarvoor nog door zeewater aan het zicht onttrokken was. „Ik viel half, stond toen al bijna stil. Maar het was hoe dan ook meer geluk dan wijsheid, want het leek alsof je op ijs stond." Om hem heen vielen ze bij bosjes. Letterlijk met tientallen tegelijk. Van Bons ploegmaat Mare Wau- ters kneusde zijn ribben en werd de eerste uitvaller van een Tour, die na drie dagen al in een plooi viel. Voor een handvol Tourfavorie ten was na de Passage du Gois - de Tour was nog geen driehonderd ki lometer onderweg - de lol er al af. Alex Zülle, Ivan Gotti, Christophe Rinero en Michael Boogerd vielen én verloren die middag door de op stopping op het smalle, met schelp dieren bezaaide pad ruim zes mi nuten én hun ambities voor het klassement. Lance Armstrong bleef wel op de been en legde er, achteraf bezien, de basis voor zijn eerste Tourzege. Armstrong had de rit tussen Chal- lans en Saint-Nazaire een maandje voor de Tour verkend. Maar ook Van Bon kende de gevaren. Wist dat hij vrijkaartjes voor het circus had, dat hij geacht werd er op te treden. In 1993 was de Tour im mers ook al over de zeebodem ge stuurd, ook toen vielen er slachtof fers. „We waren door de ploeglei ding gewaarschuwd. Bovendien, als je gezond verstand hebt, weet je dat een weg die het grootste deel van de dag onder water staat heel glad zal zijn." Verstand. Het is juist dat wat altijd zou moeten zegevieren. Maar te vaak kiezen organisatoren voor het spektakel. Van Bon, twaalf jaar na die bewuste Tour nog altijd cou reur, kent de afwegingen. „Wiel rennen is natuurlijk allang niet meer alleen een wedstrijd tussen renners. Het is veel meer dan dat geworden." De financiële belangen zijn groot, er moet op alle fronten gescoord worden. „Ik snap die af wegingen heus wel. Ze mogen van mij ook best wat spektakel zoeken, als het maar niet ten koste van de renners gaat." Over een dergelijk weggetje als de Passage du Gois, een aan de getij den blootstaand dijkje tussen het eiland Noirmoutier en het vaste land van de Vendée, moet je geen wielrenners willen sturen. Laat dat over aan strandjutters, mosselra- pers en wadlopers. Aan toeristen zonder haast. Maar wielrenners zou je het leed moeten besparen. Toch gaat de Tour er dit jaar weer overheen. Sterker, de organisatie maakt er nog mooie sier mee ook. jaar, in februari werd hij alsnog vrijgesproken. De internationale wielrenunie UCI liet het daar echter niet bij zit ten en tekende (op het laatste mo ment) beroep aan bij het sporttri- bunaal CAS. De zaak kan daar door, omdat vuistdikke dossiers en ellenlange lijsten met getuigen moeten worden doorgewerkt, niet eerder dan begin augustus worden behandeld. Het zorgt ervoor dat de Spanjaard, tot nu toe ge boekstaafd als drievoudig winnaar, zaterdag 2 juli met een spreekwoor delijke rugzak op aan de start zal verschijnen. Het aantal clenbuterol-gevallen blijft ondertussen toenemen, en dat lijkt in het voordeel van Conta dor. Onlangs nog werden vijf Mexi caanse voetballers betrapt op clen- buterol. Ook nu kreeg ingespoten vlees de schuld. Niettemin blijft de Spanjaard voorlopig natuurlijk wel in de beklaagdenbank. En zijn er velen die hem niet vertrouwen. Het geval legt een zware hypotheek op deze Tour. Immers, we be ginnen al aan de editie van 2011 terwijl de winnaar van de vorige aflevering nog niet eens vast staat. Bovendien is de kans aanwezig dat Contador, als hij schuldig wordt bevonden, ook zijn Giro-overwinning van dit jaar én een eventuele vierde Tourzege kwijtraakt. Zelf zei hij zich niet van zijn stuk te laten brengen door de juridische beslommerin gen. „Ik ben absoluut niet met die zaak bezig, kan me zonder proble men op de wedstrijden concentre- Alberto Contador trekt een verbeten gezicht maar wint op 24 mei wel de kiimtijdrit in de Giro... Het was toch al een rare dag geweest. Door een speling van het lot deel den de nummers één en twee van de Tour de France, Al berto Contador en Andy Schleck, op de tweede rustdag in de Tour van 2010 hetzelfde hotel. Boven dien sliep ook een grote groep Ja panse toeristen in het Novotel van Lescar, net buiten Pau. Voor Conta dor was er, terwijl Schleck een persconferentie gaf in de ruimbe meten tuin, geen ontsnappen aan. Wielertoeristen dromden samen op de parkeerplaats, én heel Japan wilde met hem op de foto. Van rust was zodoende amper sprake. Maar, het was allemaal kinderspel vergeleken met wat nog volgde. Het zou de maanden nadien name lijk nog veel hectischer worden voor Contador. In de vroege och tend van die bewuste 21e juli, een wat drukkende woensdag, vond in het rumoerige hotel een (achteraf bezien) ingrijpende dopingcontro le plaats. Het leek een routineklus voor zowel controleur als renner, de klassementsleider wordt im mers vrijwel altijd op de rustdag bezocht. De controle had echter immense gevolgen. In het bij Con tador afgenomen monster werd een minieme hoeveelheid (0,00000000005 gram) clenbu- terol gevonden, bleek twee maan den later. Foute boel wist de Span jaard. Clenbuterol is niet-lichaams- eigen, bestrijdt astma en versterkt spieren. Maar dat had Contador, bezwoer hij, natuurlijk niet nodig. Direct zocht Contador naar de oor zaken. Terwijl hij zelf tijdens een inderhaast belegde persconferentie de fout bij speciaal voor de Tour renner ingevlogen vlees uit Spanje legde, beweerde zijn kok dat de lap jes elders waren ingeslagen. Het leidde direct tot speculaties. Wie had er gelijk? Loog Contador? En zo ja, zou hij dat dan niet vaker doen? Er ontspon zich de afgelo pen maanden een juridisch ge vecht, waarvan de afloop nog steeds ongewis is. Eerst schorste de Spaanse bond hem voor een

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2011 | | pagina 48