5 spectrum
Nachtradio
RUDEN RIEMENS FOTOGRAFIE
opstal
Zaterdag 25 juni 2011
In de ochtend, zeer vroeg, te vroeg om brood
te roosteren en thee te zetten, zet ik de ra
dio aan. Ik wordt geconfronteerd met de uit
lopers van het programma 'Nachtzuster',
een programma waarin wakkere luisteraars bel
len en hun diepste gedachten de ether in slinge
ren. Nu is er een heer aan het woord, die zijn be
kommernis over de vele regenbuien ventileert
Zojuist deelt hij zijn weersverwachting met zijn
medeluisteraars. In ieder geval kunnen we, voL-
gens zijn inzichten, op een tropische zondag re
kenen!
Ah! De presentatrice kondigt nu het Smurfen-
spel aan! Daar is mevrouw Sissing, eerste deel
neemster aan dit spel! Mevrouw Sissing gaat
enorm haar best doen: „Mag ik wel zeggen: 'hij
smurff Het mag. Mijn gedachten gaan terug
naar de tijd, dat ik de echtgenote van Vader
Abraham mocht interviewen, ergens in de jaren
tachtig. Een buitengewoon aardige vrouw, die
vrolijk vertelde over haar leven aan de zijde van
de Smurfenkoning. Rond de vijver in de tuin
stonden ook een aantal smakelijke beeldjes van
Smurfen. Een smurfenherinnering, die in mijn
frontale kwabben is blijven hangen. Nu meldt
Ruth zich, zij is iedere nacht rond de klok van
twee al wakker. Ik mis een deel van de dialoog,
maar nu hoor ik de presentatrice spreken over
de 'dooie puntjes' in haar kapsel en of olijfolie
helpt bij het groeien van je haar. „Maar wanneer
je je haar wilt laten groeien, moet je niet naar de
kapper!" Ruth gaat nu haar kennis over de bete
kenis van onze wimpers en wenkbrauwen met
ons delen. „Wimpers beschermen je ogen tegen
vuil. En onze wenkbrauwen zijn de eerste be
scherming tegen te veel licht in onze ogen. En
mensen die hun hoofd kaal scheren, moeten uit
kijken dat het hoofd niet verbrandt!"
Henk uit Kampen belt, om ons te vertellen waar
om mensen rechtop lopen. En hij weet ook waar
om wimpers en wenkbrauwen niet groeien en
hoofdhaar wél. Gelukkig moet de presentatrice
nu afronden en dat is maar goed ook, want ik
kan het niet meer aan.
Ik denk aan alle slapeloze mensen, die dank zij
de nachtradio en de mogelijkheid hun gedach
ten te delen met een menselijk wezen, dat op de
radio de wacht houdt en hen met empathie door
hun slapeloze eenzaamheid heen loodst, hun le
ven wat meer kleur geven. Bij de afkondiging
hoor ik dat dit populaire programma nu ook on
der de hoede van omroep MAX is gevallen.
Waarmee MAX maar weer eens zijn overduide
lijk bestaansrecht bewijst als redder van beproef
de en bewezen programma's die grote hoeveel
heden luisteraars en kijkers plezier verschaffen
en die anders uit de ether zouden verdwijnen.
Zo zag ik laatst een uniek televisieprogramma,
waar het onvolprezen Metropole-orkest een uur
lang Ruth Jacott begeleidde in een grandioos
concert Zoiets zie ik bij de andere omroepen
nooit! Ik beken, dat ik bij het verschijnen van
omroep Max in omroepland buitengewoon kri
tisch heb toegekeken. Ik vond een omroep voor
ouderen stigmatiserend en was van mening, dat
iedere Publieke Omroep zelf óók voor zijn oude
re kijkers en luisteraars moest programmeren.
Dat vind ik nog steeds. Maar dat doen ze niet En
daarom is het bestaan van Omroep Max volko
men legitiem en bewijst Max steeds meer zijn
bestaansrecht door op een zeer breed vlak de
oudere mens te bedienen.
