sport 4i-
Beulswerk op zandberg loont voor Axel
Pomp,
gaaisprang en de koningin
100 JAAR Derde Zeeuwse voetbalclub bereikt mijlpaal
maandag 20 juni 2011
De pioeg van Axel zoals die op 30 mei 1965 aan de aftrap stond voor het gewonnen kampioensduel met Goes. Staand, van links naar rechts: Jo de
Koeijer, Leen Deij, Jan Dieleman, Ronnie Bouchaute, Piet Verpoorte, Johan de Schipper, Rudi Steel en Rinus Lindhout. Gehurkt, van links naar rechts: Hans
Herman, Rinus Verberkmoes, Karei Verbunt, Jaap Lensen en Tonny Sheilds. foto uit jubileumboek 100 jaar voetbalvereniging Axel
Na Goes (opgericht in 1895)
en Zeelandia Middelburg
(officieel geboren in 1910) is
Axel de derde Zeeuwse club
die de respectabele leeftijd
van 100 jaar bereikt.
door Rudy Boogert
De naam van Tonny
Sheilds is onlosmake
lijk verbonden met het
kampioenschap van
Axel in 1965. Voor het oog van vijf
duizend toeschouwers scoorde hij
als zeventienjarige A-junior twee
keer in de beslissingswedstrijd te
gen Goes (3-1-zege). Bijna een hal
ve eeuw later wordt er in Axel nog
steeds lovend over die wedstrijd
én over Sheilds gesproken.
Axel had het zichzelf in mei 1965
behoorlijk lastig gemaakt. In het
slotduel van de competitie tegen
Hontenisse had de ploeg van club
icoon Toon van de Velde aan een
punt voldoende voor het kam
pioenschap. Door een goal van
Theo Bogaert ging het duel echter
met 2-1 verloren en kon Goes
langszij komen als het zijn twee
achterstallige wedstrijden zou win
nen. En dat deed het tegen Dosko
en Grenswachters.
„In die twee weken dat we moes
ten wachten", memoreert Sheilds,
„hebben we ons helemaal suf ge
traind. Het was echt slavenwerk.
In het Axelse bos had je een zand
berg en die moesten we op- en af-
sprinten, soms zelfs met iemand
op je rug. De trainer, Toon van de
Velde, geweldige verdiensten voor
de club, heeft ons echt afgebeuld.
Bijna elke dag moesten we trai
nen. Conditioneel waren we dus
wel op peil."
Op zondag 30 mei 1965 kreeg Axel
een herkansing voor de titel in de
derde klasse. Op het veld van
HW'24 in Hulst stond het beslis
singsduel met Goes onder hoog
spanning. „We waren er helemaal
klaar", herinnert Sheilds zich,
door Rudy Boogert
AXEL - Honderd jaren Axel hebben
ontelbare verhalen opgeleverd.
Vier opvallende ontwikkelingen
passeren hier de revue.
De Jonge Sportvrienden
Op 23 juni 1911 richtte een groep
Axelse jongelingen een nieuwe
voetbalclub op: DIS, wat De Jonge
Sportvrienden betekent. Het idee
was opgeborreld bij de Axelse JOP
avant la lettre: de pomp van Sien-
tje Swets. Dat relikwie staat tegen
woordig onder het huidige score
bord. In 1913 beleefde DJS een
groeispurt toen de inboedel van
twee afgeschreven Axelse voetbal
clubs (AW en Hercules) binnen
stapte. De club werd herdoopt tot
Wilhelmina en verkoos de konink
lijke kleur die bij die naam past:
oranje. Toen de club begin jaren
„maar er was geen scheidsrechter.
Die had zijn aanstelling per brief
gekregen, maar was op vakantie."
Het oponthoud duurde een uur.
Toen was er pas een vervanger ge
charterd.
„De spanning werd daardoor al
leen maar groter. Onze beer Rinus
Verberkmoes had het niet meer.
Hij was voor de wedstrijd altijd al
stikzenuwachtig, zo erg dat-ie
moest overgeven. Kan je nagaan
hoe dat toen was. Ik had zelf eigen
lijk nergens last van. Weet je, ik
was nog een broekie. Ik werd door
iedereen uit de wind gehouden.
Later heb ik me eigenlijk pas het
twintig toetrad tot de Zeeuwse
Voetbalbond (ZVB) moest de
naam veranderd worden, omdat er
al een club met de naam Wilhelmi
na bestond. Na veel vijven en zes
sen kreeg de club zijn nog altijd ac
tuele naam Axel.
Koninklijke interventie
In de beginjaren hopte de club re
gelmatig van terrein naar terrein.
De leukste speellocatie was het
veld van de handboogschutterij
Ons Vermaak, tegenover de katho
lieke kerk aan de Walstraat. Mid
den op het veld stond een zoge
naamde gaaisprang, een mast met
dwarsbalken waar de schutters de
vogels van afschoten. Ook toen de
club in 1920 zijn huidige plaats in
het Axelse Bos betrok, stond er
nog wel 's iets in de weg. Hoge Ca
nadabomen bijvoorbeeld. Deze po
pulieren hinderden spelers en pu-
belang van die wedstrijd gereali
seerd." De kleine, snelle Sheilds
werd als linksbuiten geposteerd.
Vanaf zijn vijftiende ging hij al re
gelmatig mee met het eerste, maar
een basisspeler was hij nog niet.
Op zaterdag speelde hij bij de ju
nioren (waarmee hij net kam
pioen was geworden), op zondag
had hij doorgaans een reserverol
bij het eerste. Maar in Hulst koos
Van de Velde op de linkerflank
voor de jonge, snelle benen van
Sheilds. Na een halfuur brak hij
prompt de score open. „Een from
melgoal", weet hij zelf nog. Na
rust maakte Goes vanaf elf meter
bliek en de club (Wilhemina toen
nog) wilde er een aantal rooien.
De eigenaar van het terrein gaf er
echter geen toestemming voor. Als
ultiem redmiddel stuurde de club
een brandbrief naar haar koninklij
ke naamgever. En warempel: de ko
ningin had minder compassie met
de bomen.
Eerste verlichting
Axel beroept zich erop dat het de
eerste Zeeuwse club met veldver-
lichting was. Het zilveren jubi
leum in 1936 werd ingekleurd met
de aanschaf van een loket om
kaartjes te verkopen (een voormali
ge tramwagen), rond het veld wer
den zitplaatsen aangebracht én het
hoofdveld kreeg verlichting. Echt
waar, in 1936 al. Er werden vijf ho
ge telefoonpalen bij het hoofdveld
geplaatst en daaraan werden lam
pen met een kracht van 500 Watt
gelijk via Jan de Roo, waarna Goes
leek door te drukken. Maar het
beulswerk op de zandberg in het
Axelse bos werd kort voor tijd be
loond. Met een verwoestende vrije
trap maakte aanvoerder Karei Ver
bunt 2-1, waarna Sheilds de wed
strijd met een schot in het slot
gooide. Sheilds ging als eerste op
de schouders; bij mannen die qua
leeftijd zijn vader hadden kunnen
zijn. „Ik ben vrij nuchter", zegt
Sheilds. „Maar dat heeft allemaal
wel indruk gemaakt." Zijn naam
was er definitief door gevestigd. In
1968 speelde hij onder Barry
Hughes zelfs een jaar voor prof-
bevestigd. De stroom werd afge
tapt van de aanpalende woningen
van de Zeeuws-Vlaamse Tramweg
Maatschappij (ZVTM). En er was
licht.
Gebeurt het dan toch?
De zaterdagse buurman AZW
was koud opgericht in 1949 of de
eerste fusiebesprekingen werden al
gehouden. Dergelijke besprekin
gen lopen als een rode draad door
het rijke Axelse voetballeven heen.
Tot voor kort liepen ze allemaal
spaak. Maar nu lijken de geesten
er rijp voor. De jeugd is in 2008 al
samengegaan onder de naam
JVAB (Jeugdvoetbal Axel Breed).
Ook de senioren lijken het bed nu
te willen delen. Eind deze maand
brengen de clubs in een ledenver
gadering een voorstel in stemming
over het doorgaan met het fiisietra-
ject. Zou het dan toch gebeuren?
club Haarlem, maar hij koos uitein
delijk voor de maatschappelijke ze
kerheid als fysiotherapeut.
Axel voer daar wel bij, want
Sheilds keerde terug bij de club.
Tussen 1965 en 1973 speelde de
club acht seizoenen onafgebroken
in de tweede klasse. Een nooit eer
der en later ook niet meer geziene
reeks in de clubhistorie. In 1979
verliet Sheilds Axel voor VCK. Hij
woonde toen al twee jaar in Mid
delburg.-Later kwam hij ook nog
een tijdje uit voor Vlissingen.
Maar zo'n grote wedstrijd als op
30 mei 1965 in Hulst speelde hij
nooit meer.
Jubileumprogramma
Axel heeft de festiviteiten voor zijn
100e verjaardag vrijdag afgetrapt
met een Ladies Night en een dag
later vervolgd met een Kids Day,
zeskamp voor de senioren en een
Jubileumparty met barbecue en li
ve muziek.
Donderdag vindt van 19.30 uur tot
21.30 uur de jubileumreceptie
plaats in cultureel centrum De Hal
le. Bij die gelegenheid wordt het ju-
bileumboek '100 jaar voetbalver
eniging Axel' gepresenteerd.
Dit boekwerk is gemaakt door
Frank Deij, Wim Kooyman, Camile
Schelstraete en Jeroen den Doel-
der en telt 304 pagina's met ruim
700 foto's. De prijs is 34,95 euro
en het boek is te bestellen via
info@frankdeij.nl.
Ter gelegenheid van het jubileum
heeft de voetbalclub bonbons la
ten maken. Bij verschillende bakke
rijen in Axel zijn de lekkernijen de
gehele maand juni voor 3,95 euro
(voor zes stuks) te koop.
