KORTING
zeeland 13
Declaraties
Labruyère
aangepakt
De sfeer Moe? Nee,
was zo we reden
bijzonder niet hard
Op de brug Gelukkig
was het wel geen lekke
even afzien banden
dinsdag 14 juni 2011
BOBBE DAMESMODE
WALSTRAAT 199 VLISSINGEN
GIMBRÈRE DAMESMODE
LANGE DELFT 16 MIDDELBURG
MIDDELBURG - De Algemene On
derwijsbond (Aob) is boos over
het declaratiegedrag van voorma
lig topbestuurders van hogeschool
Inholland, onder wie Lein La-
bruyère, oud-voorzitter van de Ho
geschool Zeeland. De bond vindt
evenals staatssecretaris Halbe Zijl
stra dat de in totaal ruim 900.000
euro aan 'foute declaraties' zo snel
mogelijk moet worden teruggevor
derd, maar waarschuwt dat de
school daar niet de dupe van mag
worden.
De onderwijsinspectie publiceerde
vrijdag een rapport, waaruit blijkt
dat de de toenmalige bestuursvoor
zitter Jos Eibers (vertrokken in
2007) en zijn secondant Labruyère
(dit jaar vertrokken) tussen 2006
en 2010 geld van de hogeschool
over de balk hebben gesmeten.
Aob-bestuurder Ben Hoogen-
boom zegt in een reactie dat Inhol
land niet de dupe mag worden
van het declaratiegedrag. „Het zegt
veel over de verkeerde bestuurscul
tuur die er in de voorbije jaren
heeft geheerst: de toenmalige colle
geleden verkwistten rijkssubsidie
aan randzaken, terwijl ieder dub
beltje dat bij die instelling aan on
derwijs werd uitgegeven, drie keer
moest worden omgedraaid. Be
schamend."
Labruyère komt uit Domburg. Hij
was daar onder meer gemeente
raadslid en nadien burgemeester
van de toenmalige gemeente Brou
wershaven. Van 1995 tot 2001 was
hij bestuursvoorzitter van de Hoge
school Zeeland. In die periode
kwam de HZ in opspraak door
een frauduleuze constructie met
depandances in het buitenland en
wettelijk niet als volwaardig erken
de opleidingen. De school streek
zo onterecht 12 miljoen euro aan
overheidsgeld op.
De Aob noemt het onverant
woord 'dat instellingbestuurders
op zo'n manier met belastinggeld
kunnen omgaan'. De bond heeft
de beloning van bestuurders in
het onderwijs al vaker ter discus
sie gesteld, met de top van Inhol
land als 'prominent voorbeeld van
hoe het niet moet'.
door Marcel Modde
Betere weersomstandigheden maken het fietsen leuker.
De 25 kilometer kun je best op een gewone fiets afleggen.
Met negen andere collega's van wo
ningcorporatie l'Escaut uit VJissin-
gen reed Klaas Schroevers de lang
ste afstand. „Onderweg zijn we el
kaar kwijt geraakt. Een paar reden
verkeerd, een paar moesten zich la
ten zakken en we belandden in
een heel grote groep. We hebben
elkaar na afloop niet meer alle
maal teruggevonden, maar we we
ten dat iedereen goed is thuisgeko
men. Het was een fantastisch eve
nement om aan mee te doen. De
entourage, de sfeer onderweg.
Heel bijzonder, heel gezellig. Het
was ook zo leuk om tijdens de rit
kinderen tegen te komen en men
sen op normale fietsen die alle
maal het goede doel een warm
hart toedragen. Dat doet goed."
Hoewel ze onderweg een
zwart jasje over haar felroze
tenue droeg, herkenden mensen
Esmeralda de Groote uit Schapen
bout wel uit de foto in de krant.
„Kwamen er opeens volslagen on
bekenden naar me toe. Ik herken
je aan dat roze, zeiden ze dan."
Voor De Groote was de 120 kilome
ter lange tocht niet zo zwaar. „We
fietsten met meerdere mensen sa
men. Het tempo lag lager dan wat
ik gewend ben. Maar dat maakt na
tuurlijk helemaal niks uit."
De Schapenboutse deed voor de
derde keer mee aan de fietstocht.
En daar komen nog wel wat deel
names bij, als het aan haar ligt.
„Volgend jaar doe ik weer mee. Ze
ker weten."
Een kapotte spaak, twee lekke ban
den en slecht weer. Ondanks dat
hij terugkijkt op een 'goeie rit', ver
liep de 180 kilometer voor Wim
Ravia uit Zierikzee en zijn team
niet geheel vlekkeloos. Het zwaar
ste gedeelte was de Zeelandbrug,
waar vooral de aanhoudende har
de regen en tegenwind de fietsers
parten speelde. „De brug stond
open, dus stonden we met z'n
allen te wachten. En we moesten
over het fietspad, dat was eigenlijk
niet te doen omdat je nauwelijks
kunt inhalen en er ook nog tegen
liggers waren. Maar goed, op zo'n
moment weet je waar je het voor
doet." Het team van Ravia over
weegt zelfs om zich in te schrijven
voor de landelijke Ride.
Ze had voor de zekerheid een re
genjasje bij zich, maar toen het op
de Zeelandbrug eenmaal begon te
plenzen was er eigenlijk geen gele
genheid om te stoppen om het
aan te trekken. Maar ondanks een
nat pak vond Marga Vermue uit
Oudelande het een heel mooie
tocht. „Lekke banden zijn me in
elk geval bespaard gebleven", lacht
ze. De Borselse wethouder reed de
120 kilometer met gemiddeld 27 ki-
lomter per uur. Vermue deed zo
wel mee aan de 'echte' Ride for
the Roses in 2009 als de daaropvol
gende Zeeuwse editie. „Die heeft
minder deelnemers, maar het ge
voel is hetzelfde. Het blijft indruk
wekkend om daar met zijn allen
bij de Zeelandhallen te staan."
Lekke band vlak na de Vlakebrug. foto Johan van der Heijden
