werken in de zorg 19
wil de
zaak klein
>ut n
woensdag 8 juni 2011
Natascha Fortamer werkt als zelfstandig ondernemer voor Buurtzorg,
bijstond als we dat wilden. Al met al
we zagen elkaar in die tijd vaker dan
onze eigen gezinnen!"
ZELFVERTROUWEN
De plannen werden concreter. En daar
was de volgende stap: werkruimte zoe
ken. Je moet namelijk een ontmoe
tingsplek hebben waar je zo'n tien tot
twaalf mensen kunt ontvangen.
De locatie en de inrichting bepaal je
als team zelf. Je krijgt van de landelij
ke organisatie een klein budget en
daar mag je je gang mee gaan.
Natascha en haar team vonden een
mooie ruimte midden in het centrum
van het dorp Oost-Souburg, waar ze
zelf ook wonen. „Want dat is ook ge
relateerd aan het Buurtzorgconcept:
wonen waar je werkt."
Er moest één en ander verbouwd wor
den, dus de partners werden er bij ge
haald. Tja, je bent eigen ondernemer
of niet en Buurtzorg vraagt nu een
maal een hoge mate van zelfstandig
heid.
Zo ook op het gebied van promotie.
Het prille team kreeg van de landelij
ke organisatie een lijstje met pr-tips.
Natascha: „En ook hier was de invul
ling weer geheel aan ons. Wij zijn
gaan praten. Bijvoorbeeld bij de ge
meente, ouderenbonden, fysiothera
peuten en huisartsen. Ook gingen we
ouderavonden af, hielden lezingen,
zorgden ervoor dat we in het telefoon
boek vermeld stonden, maakten fol
ders en posters. Daar ging uiteraard
weer aardig wat tijd in zitten. En soms
kwam je jezelf behoorlijk tegen. Zoals
een lezing geven, of bij een ambte
naar je praatje houden, daar had ik ab
soluut geen ervaring in. Toch hebben
we het allemaal gedaan en het bleek
ontzettend goed voor ons zelfvertrou
wen."
GUNNEN
En toen was alles gereed. Klaar om
eindelijk tJe vele vakkennis en erva
ring in de praktijk te brengen. „Dat
was spannend. Twee weken bleef het
stil. Toen kwam het eerste telefoon
tje. Geweldig. We konden aan de slag.
Weet je wat het is, je kunt nog zo'n
geweldig team hebben, zo'n mooi kan
toor, zoveel ervaring, maar het werk
moet je ook gegund worden. Onder
andere door huisartsen, die hun pa
tiënten naar je doorverwijzen. Of
door de transferverpleegkundigen in
ziekenhuizen."
„Ons cliëntenaantal groeit langzaam
en de samenwerking van het team ver
loopt heel goed, we zijn dus heel te
vreden."
Op de vraag hoe het zit als je te-veel
cliënten krijgt en daardoor niet meer
de optimale aandacht kan geven, zegt
Natascha: „Dan splitsen we. De op
dracht van Buurtzorg is: klein houden.
Teams met veertig tot zestig cliënten,
die worden gewoon te groot. Dus die
moeten splitsen. Niet altijd een een
voudige taak hoor, want op welke cri
teria splits je? Wie gaat er mee naar
het andere team? Welke cliënten
neem je mee? Ook daar moet je on
derling uit zien te komen. Eventueel
met ondersteuning van de regio-
coach."
BALANS
Duidelijk is, dat je als Buurtzorgteam
niet alleen heel veel plezier moet heb
ben in werken in de zorg, maar ook
verantwoording willen dragen voor de
dagelijkse ontwikkeling en kwaliteit.
Investeren in een gezonde balans tus
sen kosten en opbrengsten, tussen
vrijheid en verantwoordelijkheid.
Alsof het je eigen zaak betreft. „En
dat is nou precies waarom ik het zo
leuk vind", besluit Natascha.
Zelf
Buurtzorg is opgericht door wijkverpleegkundi
ge Jos de Blok. Het bestaat sinds 2006 en werkt
met zelfsturende teams wijkverpleegkundigen
en wijkziekenverzorgenden.
De teams plannen hun eigen werk en bespreken
met elkaar welke aanpak het beste is en nemen
zelf nieuwe collega's aan. Een team heeft geen
leidinggevende, sommigen nemen een coördi
neerde taak op zich, anderen verdelen de taken
onder elkaar. De teams krijgen ondersteuning
van regiocoaches en het hoofdkantoor in Alme
lo. Allen zijn met elkaar verbonden via een geza
menlijke website.
Meer over het
begrip Buurtzorg
Uit de schaduw van
het zorgsysteem
Annemarie van Dalen
Uitgever Boom/Lemma
ISBN: 9789059316006
Buurtzorg: Menselijkheid
boven bureaucratie
Jos de Blok/ Aart PÖol
Uitgever: Boom/Lemma
ISBN: 9789059315563
Stel, je bent verpleegkundige of verzorgende IG en je regelt het
liefst zelf je zaakjes. Een eigen thuiszorgteam is dan geen gek
idee. Bijvoorbeeld Buurtzorg. Dat klinkt geweldig en voor een be
paald type mens is dat ook zo.
door Joyce Muilenburg
Natascha Fortanier is zo'n type: zelf
standig, ondernemend, creatief en
niet erg gehecht aan structuur: „Ik
werkte hiervoor in een verpleegte
huis, maar was de overdaad aan regels
en procedures zat."
Natascha werd in die tijd door twee
collega's gevraagd om samen een an
dere weg in te gaan. Zo ontstond hun
eigen Buurtzorgteam, die nu in totaal
uit vier personen bestaat.
AANVULLEN
„Dat luistert nauw hoor, een team op
zetten. Je moet een klik met elkaar
hebben en elkaar ook goed kunnen
aanvullen op verschillende kwalitei
ten. Gelukkig klopte dat bij ons alle
maal." Natascha vertelt van de vele bij
eenkomsten die volgden. Hoe ze vaak
bij elkaar aan de keukentafel zaten, of
op een terrasje.
Pratend over de invulling van hun
team. „Buurtzorg beschikt niet over
landelijke kantoren, dus kom je in die
fase vooral veel bij elkaar thuis. Ook
spraken we met bestaande teams, om
goed in te kunnen spelen op de din
gen die op ons pad kwamen. En na
tuurlijk was er de regiocoach, die ons
foto Aad Meijer
