elkaar
op bouwgrond
zeeland 127
't Smaokt me allebei geliek
M
6t/m19JUNI
WWW. H A RVE S T F AIR. N L
m DeStem Beleef'tin
zaterdag 4 juni 2011
zal mijn best doen om het Taalcoach-project voort te
Éten, het zou kortzichtig zijn om het nu te stoppen,
ant taal verbindt mensen'
IjanaMiljus, directeur Stichting Vluchtelingenwerk Zeeland
een taaikoppel.
de beeldvorming over migranten en
vluchtelingen.
Vaak ontstaat er een vriendschap enJ
blijven taaikoppels elkaar zien.
De Zeeuwse gemeenten Goes,
Noord-Beveland, Schouwen-Duive-
land, Hulst, Terneuzen, Borsele en
Middelburg zijn actief betrokken bij
het project.
Die gemeenten konden voor de perio
de 2008 tot en met 2011 geld ont
vangen van het Rijk voor de uitvoe
ring van het Taalcoach-project.
Vanaf 2012 komt een eind aan de lan
delijke financiering.
Als de gemeenten het project willen
voortzetten, is het volgens Regioplan
van belang om in actie te komen.
De kennis op lokaal niveau blijft dan
behouden en de vrijwilligers blijven
beschikbaar.
Zeljana Miljus, directeur van Stich
ting Vluchtelingenwerk, hoopt dat de
gemeenten het project voortzetten.
is in 2009 in één keer afgeboekt."
Dat doet wel even pijn, legt de wet
houder uit, maar voorkomt dat de
kosten nog verder oplopen, omdat
er elk jaar (meer) rente moet wor
den betaald. Om diezelfde reden
heeft Terneuzen ook resoluut een
streep gezet door woningbouw
plannen net achter het sluizencom-
plex (de Beurtvaartkade) en op de
plek van een voormalige super
markt in Axel.
Van Schaik: „Bij elkaar zit je dan
op die drie miljoen." Dat geld
komt uit de reserve die de gemeen
te had opgebouwd met de aan- en
verkoop van bouwgrond. Die pot
is bijna leeg, zegt Van Schaik. „Nu
wordt het pas echt krap. De tijden
dat leuk kon worden verdiend aan
door Rinus Willemsen
Of de frènzen meevie
len, vraogt een man
netje achter uut de
straote. „Jao", gaot
ie vèder, ,,'k zaggen
joe vorige weke bezig in den 'of'
Noe moen 'k éérlijk zeggen dan 'k
nie zó'n 'oevenier bin. 't Is méér
'ier een kap en daor een slag nao
de vuulte, maor echt een tuin
man, da bin ik glad nie.
Néé, dan moe je die mannen 'èn
van de volkstuintjes.
D'allerêêste jaoren toen 'k begon
mee 'oevenieren, goeng ik altied
daor even kieken.
Zitten d'èrpels al in de grond?
Jao? Dan kan 'k ook beginnen om
de geultjes te kappen. Staon de
toemaotenplanten der al?
Jao? Dan goeng 'k nao de wienkel
om wat toemaotenplanten.
Mêêstal waoren die dan
nog te kóóp, mao 'k vis
sende dan ook wel 's ach
ter 't net. „Ze binnen al op joen-
gen. Je bin ook wel an de laote
kant, ee."
Mao mee die frènzen daor 'èn 'k
het goed mee geschoten. Die
kocht ik van de winter.
Néé 't was nog géén voorjaor. Bij
de Lidl. Acht schóóne planten en
bloeien dat ze deejen een maond
geleejen. Nie te gelóóven. 'n
Schóón netje d'rover gespannen
en mao wachten en kieken wat ze
deejen. Mao jao, toen kwam die
droogte, lelken aovond 'n volle
gieter op ielke plant. Toen ze be
gonnen te kleuren, was 'k niet
den êênigsten die d'r schèèr op
kreeg.
Op 'n middag kwam ik thuis en
dan zat 'r een mèrelaor in 't net.
Die docht dat ie langst de ziekant
nao binnen kon. 'n Bitje douwen
en nog 's en toen zat ie vaste. Êêst
mee één póót, dan ook mee d'n
anderen.
Nog maor 's z'n kop d'r deu gesto
ken en toen was tie glad vast ge-
.^E/Cfy
kommen. Mee 'n klein naogel-
schèèrtje knippend 'k even later
verzichtig langst z'n pootjes en
z'n nikke de draodjes van 't net
los.
Net zó ongeveer as de dokter die
de hechtiengen losknipt en dan
de draodjes d'r uuttrekt. Mao die
mèrrelaor maokende toch zó van
z'n neuze.
Pikken nao m'n viengers en
dat schèèrtje. Dat doen die
joenge veugels altied. Die
stomme veugels zien de frènzen
en dienken: „Dao goan 'k ook 's
van proeven." Róód ee. Dat trekt
an. Verzichtig knippende ik vér
der Ik schaomende m'n eigen een
bitje toen ik zó mee dat
schrêêuwend bêêstje bezig was.
Gelukkig kwam t 'r géén méns
langst.
'k Zou nie weten wat 'k gezeid
most 'èn. En toen 'k dien veugel
losliet, vloog tie raokeliengs over
de schuttieng, de lucht in.
Schrêêuwend as 'n maoger vèr-
ken dat geslacht wórdt. Mee 'n
traumatische ervaoring z'n joenge
wèreld in.
Wien d'r ook zot van frèn
zen binnen, dat ziin
joenge gasten. „Mee 'n
paor scheppen brune suker d'r
op," zegt een man die mee 'n im
mer frènzen 'óövèèrdig uut z'n
volkstuintje stapt. „Joengen, dao
kunnen die kleine gasten weg
mee."
'k Kieken 'm vraogend an en zeg
gen: „Wudder eten die altied mee
witte suker."
En bots d'r óp zegt ie: „Da kan
ook, mao wudder altied mee
doenker brune basterd."
En mee dat ver'aol in m'n 'óófd
gaon 'k naor uus en 'k vraogen on
derweg aan dees en gene 'oe of
die frènzen eten.
Mao dao kom 'k toch niet goed
uut en noe zit 'k mee twii bordjes
op taofel en twii soorten suuker.
En éérlijk gezegd:
't Smaokt me alle twii geliek.
foto Ruben Oreel
bouwgrondexploitatie zijn, voorlo
pig althans, voorbij."
Overigens speelt niet alleen de ver
slechterde handelswaarde van
bouwgrond gemeenten parten. Uit
het CBS-overzicht wordt helder
dat gemeenten in 2009 op verre
weg de meeste beleidsterreinen
meer geld hebben uitgegeven dan
er binnenkwam. Het grootste te
kort, 6,4 miljard, deed zich voor
op de post sociale voorzieningen
en maatschappelijke dienstverle
ning. In Zeeland ging dat om een
bedrag van 129 miljoen euro.
De tekorten Werden grotendeels
aangevuld door inkomsten uit be
lastingen en de algemene uitke
ring van het Rijk, die in 2009 (lan
delijk) met 10 procent steeg.
vM ¥1M
