Mensen komen bij
i8l zeeland
'Geheime boodschappen
borduren in een zoom'
1
Vlaanderen niet enthousiast over
verlenging kusttram naar Nederland
m
m
Zintuigen gebruiken
almanak
Zorgwerkplaats De Balans van Wim Clarijs in 'de witte villa' in
Sas van Gent krijgt er vandaag een zusje bij, De Vier
Elementen in Zuiddorpe van Gerda van Aken en Eddie Meems.
donderdag 19 mei 2011
Nele van Bunderen, in kledij voor meisjes in de oorlogsjaren, leest voor.
Naast haar Marie Blommaart. Militair Strybol kijkt toe. foto Peter Nicolai
door Sheila van Doorsselaer
lamswaarde - De leerlingen van
basisschool De Oostvogel in Lams
waarde hingen gisteren aan de lip
pen van Joos Compiet (83), Marie
Blommaart (90), paramilitair Gil
bert Strybol en Nele van Bunde
ren. Zij kwamen in de klas vertel
len en voorlezen over de Tweede
Wereldoorlog.
In een bijna zeventig jaar oude le-
gerjeep werd Jannes van Bunde
ren, leerling van groep 8 van De
Oostvogel, gisteren naar school ge
bracht. De Jeep, die zo goed wordt
onderhouden dat hij er als nieuw
uitziet, ook al is hij van bouwjaar
1943, is van Gilbert Strybol, een
maat van Jannes' vader Peter.
Strybol kan levendig vertellen
over zijn materiaal en de tijd die
hij bij het leger diende. Op het
schoolplein demonstreerde hij een
parachutelanding.
Peter van Bunderen, gestoken in
Amerikaans legeruniform („zit
heerlijk losjes en je hebt echt over
al zakken") had allerei militaire at
tributen uit de Tweede Wereldoor
log meegenomen. Van uniformen
tot gebruiksvoorwerpen. Nele van
Bunderen, oud-leerlinge van De
Oostvogel, had zich die ochtend
aangekleed als meisje uit de oor
logsjaren; bloemetjesjurk, vestje,
bandjesschoenen en lokken in een
scheiding. Ze kwam het school
plein opgereden op een ouderwet
se omafiets. Haar opa, Joos Com
piet, was ook naar school geko
men en vertelde zijn belevenissen
tijdens de oorlog in 't Heilig Land.
Nele las voor uit het boek Oorlogs
winter en gaf daarna het woord
aan Marie Blommaart; geboren en
getogen in Lamswaarde (nu
woont ze al heel wat jaren in West-
zaan) en schrijfster van het boek
Boerenknollen en Geklutste Eie
ren, haar persoonlijke herinnerin
gen aan de oorlog. Als Marie ver
telt, zwijgt de rest, ze is een zeer
geanimeerd vertelster. Ze verhaalt
over haar gevangenschap in
Haaren en over hoe ze haar ouders
vertelde over haar verblijfplaats.
„Dan borduurden we een tekst in
de zoom van een handdoek en die
naaiden we dan heel netjes weer
dicht. Vervolgens gaven we de
handdoek mee als vuile was."
Uit het exploot d.d. 16-05-2011 van
gerechtsdeurwaarder A.A.A.M.G. van
Damme te Terneuzen, blijkt dat ten verzoe
ke van Veerle Maria Jozefa Vereecke,
wonend te Graauw, gemeente Hulst, aan
Paul Omonigbo lyeyemi, thans zonder
bekende woon- of verblijfplaats in
Nederland en daarbuiten, is betekend de
beschikking d.d. 11-05-2011 gegeven door
de Rechtbank Middelburg, sector civiel
recht, in de zaak van requirante als ver
zoekster en gerequireerde als gereques-
treerde en bij welke beschikking (onder
meer) werd uitgesproken de echtscheiding
in het tussen partijen gesloten huwelijk.
Van dit exploot kan belanghebbende
afschrift verkrijgen op onderstaand adres:
VAN DAMME C.S.
GERECHTSDEURWAARDERS
Adres: Axelsestraat 12
4537 AJ Terneuzen
T: 0115 613651
E: deurwaarders®vandamme-holland.nl
ZEEUWS VEILINGHUIS
KUNST ANTIEK
VEILING 24 - 25 MEI
KIJKDAGEN
vrijdag 20 mei 10.00 - 17.00 uur
zaterdag 21 mei 10.00 - 16.00 uur
maandag 23 mei 10.00 - 17.00 uur
dinsdag 24 mei 10.00 - 12.00 uur
www.zeeuwsveilinghuis.nl
Herengracht 74, 4331 PX Middelburg
Tel. 0118-650 680
Tip? redactie@pzc.nl
En dat meisje denkt dat ze stilaan
verstand van de natuur heeft gekre
gen. Dat komt door de verhuizing ja
ren geleden van de stad naar het
Watchers platteland en haar werk
dat raakvlakken met de natuur
heeft. Het is gewoon een kwestie van
goed kijken, opletten en alle zintui
gen gebruiken. Deze week verkondig
de ze tegen iedereen die het maar wil
de weten dat het eindelijk weer zou
gaan regenen. De sloot stonk name
lijk verschrikkelijk en een stevige
hoosbui laat dan nooit lang op zich
wachten. Maar wen een bedrijf twee
dagen lang liters water uit de sloot
tankte, rook ze onraad. Een gemaal
had een storing en rioolwater was in
de sloot gesijpeld. De stank is weg
zonder dat er een spatje regen viel.
ZUSJE
door Harmen van der Werf
Vol trots loopt Theo van
Hofwegen door 'zijn'
tuin achter zorgwerk
plaats De Balans aan de
Westkade in Sas van Gent. „Ik
vind hier rust", zegt hij, terwijl hij
aanwijst wat er allemaal groeit en
bloeit. Aardappelen, tuinbonen,
wortels, prei, eigenlijk alles wat
thuishoort in een beetje volkstuin.
„Kom ik hier niet", vertelt hij
open, „dan zou ik de hele dag aan
de drank zitten."
Theo heeft zijn draai gevonden bij
De Balans, gevestigd in de 'witte
villa' van de vroegere suikerfa
briek. Hij is niet de enige. Ook Ro
nald van Mil heeft er zijn leven
een nieuwe wending kunnen ge
ven. Hij heeft zich volledig op
smeedwerk gestort. „Ik heb altijd
in de metaal gezeten, maar kon
niet met bazen omgaan." Ronald
heeft aan huis een aambeeld en
vuur. Hij werkt ook als kunstsmid
bij Travalje Subiet in Groede. „De
naam van onze zorgwerkplaats
zegt het al", doet Wim Clarijs uit
de doeken. „Ons doel is mensen
weer in balans te brengen met een
dagbesteding waar zij zich het bes
te bij voelen." Wim is daarmee
april 2007 begonnen in 'de witte
villa', waar voordien een werklo-
zenproject van Piblw zat. Hij werk
te daar ook en wilde zelf een ande
re weg inslaan, meer gericht op
het welzijn van mensen dan op uit
stroom naar werk.
De Balans is Wims eigen bedrijf
waar achttien cliënten een zinvol
le, veelal creatieve dagbesteding-
vinden. Van schilderen, knutselen,
striptekenen, tuinieren, koken tot
radiomaken via internet (www.de-
balansradio.nl). De cliënten heb
ben allemaal een indicatie dat zij
hulp nodig hebben. Ze hebben
een psychische aandoening of ze
zijn verslaafd (geweest). Ze kun
nen moeilijk in de gewone samen
leving functioneren.
„En het helpt", weet Wim zeker.
„Wij bieden activiteiten aan waar
aan onze cliënten eigenwaarde ont
lenen. Anders zouden ze eerder
een terugval kunnen krijgen, waar
door ze mogelijk (weer) moeten
worden opgenomen in een instel
ling."
Ondanks alle bezuinigingen
maakt Wim zich dan ook
geen zorgen over de toekomst.' De
(rijks)overheid kan volgens hem
ook rekenen. „Een opname in een
psychiatrische instelling kost heel
wat meer dan wat wij bieden."
Dat hij en zijn collega's Gerda van
Aken en Eddie Meems vol vertrou
wen zijn, blijkt wel uit het feit dat
sinds kort een tweede vestiging is
geopend, aan huis bij Gerda en Ed
die aan de Hoofdweg-Noord in
Zuiddorpe. Gerda en Eddie heb
ben daarvoor een oude schuur ach
ter hun woning helemaal ver
bouwd.
Vanmiddag is de officiële opening
Gerda van Aken in haar zorgwerkplaats De Vier Elementen in Zuiddorpe; foto's boven: Kandinsky-schildering van
bezoekster Loon in Zuiddorpe (links) en schilderij van bezoeker Michel in Sas van Gent (rechts), foto's Peter Nicolai
door Martijn de Koning
KNOKKE-HEIST - Vlaamse politici
en vervoersmaatschappij De Lijn
zitten (nog) niet te wachten op
het doortrekken van de kusttram
naar Zeeuws-Vlaanderen. Onze
zuiderburen zijn niet pertinent te
gen het idee, maar leggen de priori
teiten voorlopig elders. Dat blijkt
uit reacties in Vlaanderen op het
voornemen van de provincie Zee
land om een verlenging van de po
pulaire tramlijn richting Sluis
en/of Cadzand-Bad te onderzoe
ken.
Het plan, dat staat in het coalitie
programma van het nieuwe pro
vinciebestuur, wordt wél enthou
siast begroet door ondernemers in
West-Zeeuws-Vlaanderen. „De
kusttram vervoert in de zomer
bijna drie miljoen mensen", ver
klaart Pieter de Keuninck, eigenaar
van camping Welgelegen in Cad
zand-Bad. Hij is ook woordvoer
der van de stichting Strandex-
press, die zich inzet voor goed
openbaar vervoer langs de Zeeuws-
Vlaamse kust. „Er hoeft maar een
paar procent de reis naar hier te
maken om een enorm aantal extra
bezoekers in je streek te hebben."
Een woordvoerster van vervoers
maatschappij De Lijn, die de Kust
tram exploiteert, is echter kort in
haar reactie. „Wij hebben vier jaar
geleden onderzoek verricht naar
eventuele doortrekking, en toen
beslist ons eerst te concentreren
op het aanleggen van nieuwe tram
lijnen in Vlaanderen zelf" Ook po
litici in Vlaanderen reageren lauw
en lijken niet veel zin te hebben
geld te steken in een tramlijn rich
ting buitenland.
Het is overigens niet de eerste keer
dat verlenging van de kusttram ter
sprake komt.
Zeven jaar geleden werd zelfs al
eens een haalbaarheidsonderzoek
uitgevoerd. De uitvoering van het
plan is duur, maar kan zich terug
betalen, bleek toen.
