weer op het Veerse Meer te vissen' Kijken in Na opruimactie herinneren alleen kerken meerpalen aan oude veerverbinding ZCsGIclflQ I Een eigen haven, dat klinkt mis schien een beetje decadent. Toch kent de club verder een heel be scheiden infrastructuur. Zo is er niet eens een kantine of clubhuis. Over een toiletgebouw wordt nage dacht. „Wij zijn nog nooit een le ning aangegaan, maar sparen eerst voor we iets bouwen of aanschaf fen", zegt Han Stroo, die de voor zittershamer jaren geleden over nam van vader Joos. „Mede daar door zijn we financieel kernge zond. Door deze sobere handels wijze kunnen we onder meer de liggelden laag houden. Onze leden hebben bovendien geen behoefte aan overdreven luxe." Nou ja, er is in het verleden wel eens gemopperd. „Een grote onder nemer werd ooit lid van de vereni ging", vertelt Stroo. „Hij begon al snel te klagen over het feit dat er geen verlichting op de steigers was en dat soort dingen. Toen hebben we hem duidelijk gemaakt dat hij dat niet kon verwachten voor het weinige liggeld dat hij betaalde. Meneer wilde voor een dubbeltje op de eerste rang zitten." Ook voor al te fanatieke wedstrijdvissers is De Zandkreek niet helemaal de juiste club. Natuurlijk is het wedstrijdelement aanwezig, maar gezelligheid staat op de eerste plaats. Om die reden is het bij de club verboden om met slikzager- tjes te vangen. „Daar is heel moei lijk aan te komen, waardoor slechts enkele deelnemers er mee zouden kunnen vissen", zegt voor zitter Stroo. „Dat willen we niet. Laat de echte prijsjagers maar naar een andere vereniging gaan." De Zandkreek telt momenteel 523 leden. Door de mindere vangsten zijn in de loop der jaren veel men sen afgehaakt. Met name de jonge ren laten het nu afweten. Er zijn nog maar zes jeugdleden. Stroo be grijpt dat wel. „Vroeger konden kinderen enkel op voetbal, bij de fanfare of bij de visvereniging. Nu kunnen ze zoveel meer doen." Om de jeugd niet helemaal verlo ren te laten gaan voor de sport leden telt hengelsportvereniging De Zandkreek. Rinus den Engelsman, hier tijdens een wedstrijd in 1992, is al zo long de club bestaat penningmeester. Binnenkort legt hij zijn functie na vijftig jaar neer. houdt De Zandkreek nog eik jaar een hengelwedstrijd voor deze groep. Daar komen doorgaans zo'n twintig kinderen op af. Voorzitter Stroo is positief over de toekomst. „Het ledental ligt welis waar een stuk lager dan tijdens de hoogtijdagen, maar het blijft al ja ren stabiel", zegt hij. „Er zijn in het verleden genoeg visclubs opge heven, maar wij zijn nog altijd een bloeiende vereniging." Een grote wens van de club is dat er in de toekomst weer wedstrij den gehouden kunnen worden op het Veerse Meer. In de loop der ja ren werd de visstand - met name de paling en forel - daar zo slecht dat de club op andere locaties is gaan vissen. „Maar zes jaar gele den is er een doorlaatsluis aange legd in de Zandkreekdam om de verversing van het water in het Veerse Meer te stimuleren", zegt de voorzitter. „Dat geeft nieuwe mogelijkheden voor zoutwatervis- sen als schol, bot, tong, wijting en haring. We hopen dus op betere tijden, maar het heeft tijd nodig." Het vijftigjarig bestaan van de vereni ging wordt gevierd met een feestavond op 3 juni en een jubileumwedstrijd op 2 juli. Verder heeft voorzitter Han Stroo een dik boek samengesteld over de geschiedenis van de vereniging. woensdag 18 mei 2011 O T s foto's De Zandkreek Visserij- en hengelsportvereniging De Zandkreek uit Wolphaartsdijk heeft een eigen sportvissershaven, rechts onderaan op de foto. MEEST GELEZEN 1Zierikzees echtpaar moet huis uit 2. Onderbroek taboe in zwembad 3. Boete hengelaars Brouwersdam TWITTER Blijf op de hoogte van het laatste nieuws. Volg de PZC-redactie op Twit ter via @redactiePZC TIPS NAAR schouwen-duiveland@pzc.nl Zet uw foto in een album op www.pzc.nl/foto MIDDELBURG - Ook deze zomer kunnen belangstellenden rondlei dingen krijgen in de kerken en de synagoge van Middelburg. De ker ken en synagoge bieden de moge lijkheid om op donderdagen ken nis te maken met het religieus erf goed in de binnenstad. De rondlei dingen worden gegeven door een deskundige gids en gaan door de abdijkerken, de rooms-katholieke kerk, de Gasthuiskerk, de doopsge zinde kerk en de synagoge. Dat kan elke donderdag van 9 juni tot en met 8 september, aanvang 13.30 uur. Aanmelden bij de balie in de Wandelkerk, ingang links van de Lange Jan (de abdijtoren). door Joeri Wisse ZIERIKZEE - Sinds deze week vor men acht stevige palen de laatste tastbare herinnering aan de voor malige veersteiger in haven De Val nabij Zierikzee. Andere onderde len, zoals trappen, bolders en de hangsteiger zijn uit veiligheidsover wegingen gedemonteerd. In opdracht van de gemeente Schouwen-Duiveland, eigenaar van de haven, zijn de losse onderdelen verwijderd. Het risico dat iemand die er op klimt, iets zou overko men is te groot, legt ambtenaar Leen van den Boogert uit. Boven dien ontsierde de vervallen steiger het beeld. „De palen zelf laten we voorlopig staan. Daar kan altijd nog iemand gebruik van maken, door er even aan te leggen." Bij het gereedkomen van de Zee- landbrug, verloor de veerhaven zijn oude functie. Nu, ruim 45 jaar na de laatste afvaart van PSD-boot 'Koningin Emma', zijn dus ook de laatste resten van de steiger opge ruimd. Grote veranderingen zul len de komende jaren niet plaats vinden in de haven. Geldende na- tuurwetgeving maakt nieuwe be drijvigheid erg lastig. Wel onderzoekt de gemeente of De Val in de nabije toekomst kan fungeren als 'opslag' voor mossel- zaadinvanginstallaties (mzi's). Die moeten in de wintermaanden op geruimd worden. Afhankelijk van het type installatie, slaan mossel kwekers de materialen in het wa ter of aan de wal op. Nu al worden er bijvoorbeeld drijvende buizen in het havenkanaal van Zierikzee opgeslagen. Met het oog op toe komstige uitbreidingen van mzi-lo- caties, zal er een toenemende vraag naar opslaglocaties ontstaan. De gemeente bekijkt hoe de op slag van materialen samen kan gaan met andere gebruikers van De Val. Zo hebben een aantal vis sers rechten om op onder meer kreeft en paling te vissen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2011 | | pagina 61