BiutmSt
H. W. I4ut Lovn Hardzjdldajj
De fonkelnieuwe keuken van de Scaldis.
foto's Lex de Meester
in 1900 - zijn bij de nieuwe keuken getrokken.
De inrichting is fonkelnieuw. Tegen de wanden
staan lange banken, geschikt voor ruim dertig
personen. Aan dek heeft de roef plaatsgemaakt
voor een kuip. Een mooie plek voor koffie in de
ochtendzon. Met wat lekkers erbij. „Iedereen die
hier aan boord stapt, krijgt een bolus. Dat hoort
zo", zegt de gastheer.
Het zeilschip Scaldis voldoet helemaal aan de
eisen van deze tijd. Het viel Jaap op dat de vraag
naar een dagje varen toenam, of soms zelfs een
middagje. Dat was voor hem reden het schip
aan te passen. „Meer luxe. Mensen willen geen
zevendaagse reizen meer. Ze willen niet meer
aanboord in een smal stapelbedje liggen, maar
een paar uur hét water op en dat afsluiten met
een lunch of diner. Ik heb het schip aangepast
aan die vraag. Bovendien voldoen we nu aan de
nieuwe eisen voor brandveiligheid."
Om ruimte te winnen aan dek is de roef weg
gehaald. „In mijn beleving willen mensen water,
zeilen en actie: Ze willen met hun haar in de
wind de snelheid van de boot ervaren, maar ze
willen niet altijd op de luikenkappen zitten. In
deze ruime kuip kan je je lekker ontspannen.
Het is veilig. Ook voor kinderen."
De laatste nog originele ruimte aan boord is het
paviljoen. Dit was vroeger de privéruimte van
de schipper. Helemaal achterop het schip, achter
het roer, duiken we door een klein deurtje naar
binnen. Via een smal trapje staan we in een
ruimte van drie bij vier. Een scheepstimmer
man heeft erg zijn best op het interieur gedaan.
Alle kasten zijn op maat ingebouwd. Onder
een rijtje ingebouwde laatjes zijn zelfs pootjes
geschilderd om het een staand kastje te doen
lijken. Ook de oude haard waar een potkachel
tje in hoorde, is nog intact. „Hier woonde het
schippersgezin. Soms wel met z'n zessen. Dat
waren andere tijden."
Wie meevaart met een van de schepen van de
bruine vloot, mag de schipper en zijn maat altijd
een handje helpen. De fok hijsen, de helmstok
bedienen, de zwaarden laten zakken.
Meer informatie via www.zeilclippers.nl
Elian van't Westeinde
Een hardzeildag voor de Arnemuidse vissers, in 1928
voor het eerst gehouden om 'weer eens wat leven in den
garnalenketel te krijgen'. Oude tijden herleven. Op de
rede van Veere strijden hoogaarzen, hengsten en andere
historische rond- en platbodemschepen om de eer. De
Stichting Behoud Hoogaars organiseert zaterdag 16 juli
alweer voor de negentiende keer de hardzeildag.
www.hoogaars.nl
dinsdag 17 mei 2011