221 zeeland
Paviljoenhouder blij met warm, droog voorjaar
Beroep
op het
ADRZ
Het zijn de kleine dingen die
SCHIPPERS KIJKT TOE BOUWKUNDIGE GIDS Instandhouding van historische elementen in Zeeland
donderdag 12 mei 2011
Uitgaan in Zeeland?
www.pzc.nl/uit
terneuzen - Alleen als zorginstel
lingen samenwerken kan de zorg
in Zeeland op peil blijven. Dat zei
minister Edith Schippers van
volksgezondheid gisteren tijdens
een bezoek aan ziekenhuis Zorg-
saam in Terneuzen. Ze doelde
daarmee met name op het Admi
raal De Ruyter Ziekenhuis.
Ze noemde de afdeling verloskun
de van Zorgsaam als voorbeeld
van hoe samenwerking de zorg
kan verbeteren. Daar werken gy
naecologen, verloskundigen en
huisartsen nauw samen. „Dat is
hier natuurlijk uit nood geboren,
maar wat hier gebeurt, is in de rest
van het land hard nodig. Zorgverle
ners moeten de onderlinge strijd
vergeten."
De minister kan zorgverleners op
roepen tot samenwerken, maar af
dwingen kan ze niks, gaf Schip
pers toe. „Ik ga geen briefje sturen
met de boodschap: gij zult samen
werken, maar ik wil wel een be
roep doen op de zorginstellingen.
Jé werkt in de gezondheidszorg
om patiënten te helpen. Die moe
ten centraal staan."
Schippers heeft al eerder laten we
ten niet te willen ingrijpen in de
ziekenhuissituatie in Zeeland: het
Admiraal De Ruyter Ziekenhuis
heeft het financieel zwaar. Ze ga
randeert wel dat de overheid zorgt
voor 'cruciale zorg', zei ze gisteren.
„Desnoods moeten we mensen
neerzetten om te zorgen dat de
mensen geholpen worden."
Schippers was later op de dag te
gast bij een symposium over sa
menwerking in de zorg van Zorg
saam, de stichting Curamus (oude
renzorg) en huisartsenorganisatie
Nucleus. Zorgsaam heeft samen
met andere instellingen allerlei
dwarsverbanden en initiatieven
ontwikkeld, zoals de huisartsenkli
niek in Hulst, waar zorg geleverd
wordt die tussen ziekenhuiszorg,
verpleeghuiszorg en thuisverple
ging in zit.
Wie de Zeeuwse bouwtradi-
tie een handje wil helpen,
krijgt hulp. Vanaf vrijdag is
er een gids voor instandhou
ding van historische elemen
ten in Zeeland beschikbaar.
door Jan van Damme
De grap is dat het grote
in het kleine zit. In de
woorden van architect
Frans Rothuizen: je
ziet pas hoe groot iets is als er de
tails zichtbaar zijn. Hij merkte het
bij een bezoek aan de piramide
van Gizeh in Egypte. Groots en in
drukwekkend, natuurlijk. „Maar",
zegt Rothuizen, „ik bleef de hele
tijd het gevoel houden dat ze er
een fiets of zo tegenaan hadden
moeten hangen. Dan zou je ten
minste een schaal hebben gehad."
Daarmee zitten we meteen bij de
kern van de De kleine historische ele
menten in Zeeland - een gids voor in
standhouding en herstel, die mor
gen wordt gepresenteerd. Rothui
zen schreef en fotografeerde voor
het losbladige boekwerk. Het is be
stemd voor iedereen die de Zeeuw
se bouw een warm hart toedraagt.
Van waterput tot bakkeet, damhek
en dakkapel, de gids geeft raad aan
wie de slopershamer op afstand
van al dat moois wil houden.
Frans Rothuizen (75, geboren in
Middelburg) is zoon van Arend
Rothuizen (1906-1990), die in 1930
Zeeuwse moppen
Kelder met opkamer
Rieten schuurdak met eeuwenoude dragers
Een traditionele boerderij bij Baarland: woonhuis met daaraan vastgebouwde schuur, links het varkenskot.
Met koolteer geverfde planken
het in Zuid-West-Nederland nog
steeds fameuze architectenbureau
Rothuizen oprichtte. Frans was tot
vijftien jaar geleden architect in de
Randstad. De bouw van het minis
terie van Onderwijs in Zoeter-
meer, waar hij met anderen zo'n
acht jaar aan werkte, beschouwt
hij als één van zijn opvallendste
projecten. Sinds hij stopte met
werken woont hij met zijn vrouw
in een uitgebouwd arbeidershuisje
bij Baarland. Hij was actief in de
Stichting Behoud de Zak van
Zuid-Beveland, de Boerderijen-
stichting Zeeland en de Stichting
Landschapsbeheer Zeeland (SLZ).
Van die laatste is hij nog steeds ad
viseur.
„Door het bouwkundige advies
werk voor al die stichtingen kwam
ik veel op boerderijen. En werd
het idee voor de gids geboren. Ik
heb van jongs af aan al iets met
het boerenlandleven gehad. Toen
ik een jaar of tien was gingen we
naar de inmiddels verdwenen
boerderij Arnestein bij Middel
burg. Dat was de tijd dat ik boer
wilde worden. Ik mocht paarden
naar de wei brengen. Via zo'n hal
ve staldeur kon ik op hun rug klim
men. De dieren wisten zelf de weg
naar hun grasland, maar ik had
het gevoel dat ik hen leidde. Om
boet te worden moet je land heb
ben, zei iedereen. En dat had ik
niet. Maar ik ben nooit een echt
stadsmens geworden."
De gids voor instandhouding en
herstel is in eerste instantie be
stemd voor veldwerkers van de
SLZ en gemeentelijke functionaris
sen. Maar Rothuizen denkt dat
zijn adviezen ook bij particulieren
kusvakantie en paasdagen vielen
laat en er kwam ook nog eens een
prachtige meivakantie achteraan.
Voor strandpaviljoenhouders kan
het seizoen slechter beginnen."
Het is overigens niet zo dat een
strandpaviljoen alleen draait met
mooi weer. Bij een buitje vluchten
badgasten en wandelaars vaak
naar binnen voor een drankje en
een hapje. Als die naar buiten
gaan, omdat het weer opklaart, ne
men nieuwe gasten, die vanuit het
dorp zo het duin oversteken, hun
plaatsen snel weer in. Dhaenens
was midden jaren negentig een
van de trendsetters door van zijn
paviljoen niet alleen 'tearoom',
maar ook restaurant met een vol
waardige menukaart te maken.
Veel mensen komen daardoor ook
in de namiddag of's avonds nog
naar het strand. Dineren terwijl je
naar af en aan rollende golven en
passerende zeeschepen kijkt, doet
de scampi's, de tong of de tourne-
dos toch nog net iets lekkerder
smaken. „En bezoekers zien dat
het personeel zich het vuur uit de
sloffen loopt om het hun naar de
zin te maken." De Piraat is minder
seizoens- en weersafhankelijk dan
een strandpaviljoen twintig jaar ge
leden was. Dhaenens: „We zijn
vanaf half maart tot half novem
ber alleen op dinsdag dicht. En in
de winter zijn strandgangers in de
weekeinden welkom. Het weer is
niet allesbepalend, maar de zon
blijft een beste trekker."
Frank Dhaenens heeft de
regen de afgelopen we
ken niet gemist. Nou een
beetje in zijn tuin mis
schien, maar het stralen
de weer doet de omzet in strand
paviljoen De Piraat in Cadzand-
Bad geen kwaad.
„Wat is er nou mooier dan 's mor
gens de gordijnen opendoen en de
zon binnen zien schijnen. Daar
wordt iedereen toch blij van." Het
voorjaar is perfect begonnen, wil
Dhaenens maar zeggen. „De kro
Frank Dhaenens voor strandpaviljoen De Piraat. foto Mark Neelemans
Dit is deel drie van een kortlopen
de serie over de droogte.
Vandaag: strandplezier
door René Hoonhorst