241 sport
Weening vindt geluk op strade
Een vaag
grindpad
Van Lieren in bestuur CHIO
Wat doet Johnny?
RONDE VAN ITALIË
Eindelijk weer eens Nederlands succes in de Ronde van
Italië. Pieter Weening van Rabobank wint de vijfde etappe
en neemt ook nog eens de roze leiderstrui over.
Standard Luik komt
naast Racing Genk
Boomstra blijft
koploper WK dammen
donderdag 12 mei 2011
Wielrenner Johnny Hoogerland rijdt
met Vacansoleil-DCM de Giro d'ltalia.
Op verzoek van deze krant houdt de
Yersekenaar een dagboek bij.
De eerste honderd kilome
ter heb ik gisteren nog
wel kun genieten. Dat ik
dacht: het is hier zo mooi, hier
zou ik best weieens op vakantie
willen. Maar daarna was het uit
met de pret. Die bronchitis hakt
er stevig in. Op een gegeven mo
ment zei ik tegen Hilaire. ,Als ik
zo blijf rijden als vandaag, ga ik
de koers niet uitrijden'. 'Geen pa
niek', was meteen zijn antwoord.
'Het komt allemaal goed'. Onze
dokter zegt eigenlijk het hetzelf
de: 'zorg dat je tot de rustdag op
maandag overleeft. Daarna ben je
weer helemaal het mannetje',
houdt hij me steeds voor."
„Het is te hopen, want zo slecht
als ik me nu voel, is echt al heel
lang geleden. Hoe dat komt?
Geen idee. Als coureurs zitten we
altijd op het randje. Ik pas altijd
heel goed op mezelf. Dat ik niet
op de tocht zit en zo. Toch heb ik
het te pakken. Ik kom niet voor
uit. De rest van die etappe ben ik
alleen maar met mezelf bezig ge
weest. Ik had zelfs geen puf om
onderweg nog eens even te pra
ten met iemand. Dan moet er
heel wat gebeuren, hoor."
„Ze stuurden ons ook over de
'strade bianche', die witte grind
paden waar ze hier zo lyrisch
over zijn. Als man van het asfalt
vind ik het sowieso niks. En dan
moet je er ook eens dik twintig ki
lometer overheen. Want volgens
kenners levert het zulk mooi
spektakel op. Het is maar wat je
er spectaculair aan vindt. Stel je
voor dat je lek rijdt en je zo veel
tijd verliest, dat je in het klas
sement tekort komt. Dat slaat wat
mij betreft nergens op. Een
wedstrijd moet niet worden be
slist op toevalligheden. Dus ook
niet op een of ander vaag grind
pad."
MIDDELBURG
Laurens van Lieren treedt toe tot
het bestuur van het CHIO van Rot
terdam. De in Schore geboren dres
suurruiter neemt na de editie van
deze zomer de taken over van Tine
ke Bartels, die Directeur Sportief
Dressuur was.
Het CHIO weet jaarlijks tal van top-
ruiters naar Rotterdam te halen. Ti
neke Bartels slaagde er de laatste ja
ren in om verschillende wereldtop
pers aan de start te krijgen. „Ik ga
de komende maanden nauwlet
tend volgen hoe Tineke het aan
pakt", zegt Laurens van Lieren.
„Als sporter weet ik heel goed wat
er van een evenement zoals het
CHIO Rotterdam verwacht wordt,
maar ik benut graag nog even de
kans om iets mee te pikken van de
enorme ervaring van Tineke."
Van Lieren is er trots op dat hem is
gevraagd mee te werken aan de toe
komst van het CHIO Rotterdam.
„Ik werk graag mee om het nog
mooier te maken." Van Lieren zal
onder meer te maken krijgen met
oud-minister-president Jan-Peter
Balkenende, die plaatsneemt in de
Raad van Advies van het CHIO.
LOKEREN
Standard Luik staat na woensdag
samen met Racing Genk aan kop
in de Belgische voetbalcompetitie.
Het uitduel tegen Lokeren in de
play-offs eindigde in een overwin
ning van 1-0 door een doelpunt
van Réginal Goreux.
Standard en Racing Genk hebben
nu allebei 47 punten.
Genk verloor dinsdag al van Club
Brugge.
Landskampioen RSC Anderlecht re
kende in eigen stadion af met AA
Gent: 4-1. Bij rust stond het nog 1-1.
Anderlecht staat op 44 punten.
EMMELOORD
Roel Boomstra is na vier ronden
koploper op het wereldkampioen
schap dammen, dat in eigen land
(Emmeloord en Urk) wordt gehou
den. Het 18-jarige Drentse talent,
dat eind vorig jaar de mondiale ti
tel bij de junioren veroverde, won
gisteren van Edvard Buzinskij. Hij
dwong deze Litouwer met wit in
27 zetten tot opgave.
Boomstra bracht zijn totaal met de
ze zege op 6 punten. Hij heeft bo
venaan gezelschap van de Rus
Alexander Georgiev en de Mongo-
liër Erdenebilig Dul.
door Ad Pertijs
ORVIETO - Uitgerekend op de eer
ste koersdag nadat de Giro stil had
gestaan bij de tragische dood van
Wouter Weylandt, werd het pelo
ton in Toscane over de linke strade
bianche gestuurd. „Het was gevaar
lijk, je zag soms weinig, maar voor
mij waren deze gravelwegen juist
weer goed", keek Pieter Weening
nuchter en eerlijk terug op zijn
dag van onverbloemd geluk.
Hij gooide zijn goede benen en cy
clocrossvaardigheden in de strijd,
om in Orvieto zowel de ritzege als
de roze trui op te rapen. „Ik was
echt beresterk", glunderde hij van
oor tot oor. Met een grijns als )an
Raas in zijn beste dagen mocht de
Fries van Rabo twee keer het po
dium beklimmen en met de cham
pagne spuiten.
Natuurlijk, ook hij zei enkele da
gen van slag geweest te zijn door
de dood van Weylandt. „In het be
gin van de rit heb je het toch weer
over Wouter, maar als ze eenmaal
gaan koersen, gaat de knop om en
denk je er niet meer aan." Ra-
bo-ploegleider Nico Verhoeven
noemt Weening een man die ver
driet liever te lijf gaat door iets te
gaan doen dan er over te praten.
Gisteren mocht hij zijn gang gaan
op de strade bianche: stoffige, half-
verharde wegen van witte gravel.
„Ik had superbenen en ik kan
goed veldrijden. Dit was voor mij
de perfecte dag om in de aanval te
gaan", zei Weening.
Ook voormalig mountainbiker
Bram Tankink mocht zijn gang
gaan. „In het begin van de koers at
ik een broodje. Er viel een kruimel
op de stang van mijn fiets. Ik
dacht: die kruimel is Wouter, hij
gaat me naar de roze trui rijden."
Tankink was bij Quick Step jaren
lang ploeggenoot van Weylandt.
Op de strade bianche viel hij al
vroeg aan. Weening zat eveneens
voorin.
Tankink had echter geen geluk.
Een motorrijder stuurde hem de
kant in. De Tukker reed door enke
le kuilen, waardoor zijn ketting
vastsloeg. „Hij zat achteraan drie
keer om mijn derailleur gedraaid."
Tankink was geklopt en baalde.
„Ik zag me al zo naar de roze trui
rijden." Dat laatste lukte Pieter
Weening dus wel. -Hij viel direct
aan na de pech van zijn ploegge
noot. „Ik kreeg John Gadret mee,
een veldrijder. Een betere maat
kun je je niet wensen." Een keer
ging hij op één been door een
bocht. „Er was niks aan de hand.
Gewoon voor de zekerheid even je
been uitsteken." Weening reed ne
gen kilometer voor de meet weg
bij Gadret en stampte op de grote
plaat richting de laatste lastige
klim. Wat iedereen ook probeerde,
ze kregen hem niet meer te pak
ken.
„Het was zwaar, maar ik gaf alles."
Of hij boven zich uitstak door al
les wat er de laatste dagen is ge
beurd? De nuchtere Fries dacht
van niet. „Het waren gewoon mijn
goede benen en het parkoers." De
beloning was de eerste Nederland
se ritzege sinds Jeroen Blijlevens
(1999) en ook de eerste Nederland
se roze trui sinds dat jaar (even
eens Blijlevens).
„Dit komt dicht bij mijn Tourritze-
ge in 2005", zei Weening. „De
Tour is groter, maar de roze trui
pakken is uiteraard ook iets spe
ciaals." Ook speciaal is dat Wee
ning na 2005 eindelijk weer een
grote koers wint. „Ja, ik ben nog
steeds een goede coureur." Eentje
die zijn trui vandaag met twee se
conden voorsprong moet zien te
verdedigen. „Met deze benen
moet dat kunnen lukken", zegt de
Fries.
Na Weening beklom nog een Ne
derlandse Raborenner het po
dium. In het spoor van alle sterke
klimmers en klassementsrenners
klom Steven Kruijswijk mee om
hoog naar Orvieto en daarmee
werd hij de leider in het jongeren-
klassement. Vooraf vroegen velen
zich nog af of de Brabander de
strade bianche wel zou aankun
nen.
„Dat vroeg ik me ook af', reageer
de hij gevat. „Ik ben daarom maar
voorin gaan rijden en dacht: en nu
blijf ik hier zitten ook."
Pieter Weening schreeuwt het uit van blijdschap als hij als eerste de finish passeert.
