Zeeland
PZC
Gevaarlijke stoffen niet meer door stad
Vlissingen in 2050 energieneutraal
WALCHEREN
18 en 19
17
22 en 23
MIDDELBURG Woonwijken worden verlost van transporten door nieuwe N57
Vrijheid ligt niet zomaar op straat
almanak
Varkenisse
Donderdag 5 mei 2011
Twee keer daags
kwam de zee door
de voordeur binnen
Gids leidt fietser langs
routes met verhaal
over de bevrijding
Tip? walcheren@pzc.nl
iin'iar11 iniT—nuwni'Min ii' niwnraitniMniirt'"Tri'HHi
door Emile Calon
middelburg - De route voor ge
vaarlijke stoffen leidt binnenkort
niet meer door Middelburgse
woonwijken als 't Zand, Stromen-
wijk, De Griffioen en door Sint
Laurens.
Het college van B en W van Mid
delburg wil de route veranderen.
De aanleg van de N57 en de tun
nel onder het Kanaal door Walche
ren maken het mogelijk die te ver
leggen. Ook als de nieuwe route of
ficieel is vastgesteld door de ge
meenteraad blijft wel de mogelijk
heid bestaan dat er vrachtwagens
met een gevaarlijke lading dwars
door Middelburg rijden. De verant
woordelijke voor een dergelijk
transport moet dan wel eerst een
ontheffing aanvragen bij de Veilig
heidsregio Zeeland.
Nu kent Middelburg nog twee rou
tes voor gevaarlijke stoffen. Vanaf
de Sloebrug bij Vlissingen via de
Nieuwe Vlissingseweg, Stromen-
weg, Laan der Verenigde Naties,
Leliëndaalseweg, Noordweg en tot
slot de Wilgenhoekweg naar het
grondgebied van de gemeente
Veere. De tweede route loopt van
af de A58 via de afslag Arnestein
II, Nieuwlandseweg en Hercules-
weg naar Eastman Chemical.
Dankzij de aanleg van de N57
loopt de nieuwe route straks vanaf
de afslag Arnestein II via de N57 di
rect naar het grondgebied van de
gemeente Veere. Auto's met ge
vaarlijke stoffen die bij Eastman
moeten zijn, kunnen op de N57 de
afslag Ampèreweg nemen en via
de Herculesweg het terrein van
het chemisch bedrijf bereiken.
Volgens B en W is de nieuwe rou
te veiliger, omdat er relatief weinig
gelijkvloerse kruisingen zijn, wei
nig tot geen verkeerslichten en
over wegen wordt gereden die wat
verder verwijderd zijn van kwets
bare bestemmingen als woonwij
ken en waardevolle natuurgebie
den.
Een besluit over de nieuwe route
voor het vervoer van gevaarlijke
stoffen moet worden genomen
door de gemeenteraad. Dat ge
beurt in de vergadering van 6 juni.
SEROOSKERKE - De ondergaande zon kleurde
de witte rozen voor het oorlogsmonument bij
de kerk in Serooskerke zachtroze. Rozen voor
de achtentwintig gevallenen van de Tweede
Wereldoorlog, onder wie zeven dorpsbewo
ners. De jongste slechts vijf maanden, de
oudste 32 jaar. De bloemen werden neergezet
door leerlingen van de basisschool de Wegwij
zer, terwijl de namen van de slachtoffers wer
den voorgelezen. Het dorp herdacht gistera
vond die doden. Bij de kerk en op de begraaf
plaats, waar raadslid Ad Maris een toespraak
hield. „Wij zijn veelal van na de oorlog en dat
moet zo blijven. Serooskerke kent nu een on
begrensde vrijheid, maar vrijheid ligt niet zo
maar op straat." foto Ruben Oreel
W£g&5Sg£S&/m&
i^&ezanaBMaM
Tip? redactie@pzc.nl
vlissingen - Binnen tien jaar, zo
als GroenLinks graag wilde, lukt
het niet. Zelfs 2030 komt nog te
snel, maar in 2050 kan Vlissingen
echt 'energieneutraal' zijn.
Dit blijkt uit een onderzoek dat in
opdracht van de gemeenteraad is
gedaan. De raad nam in december
2009 een initiatiefvoorstel aan van
GroenLinks. Die partij wilde via
een 'routekaart' bereiken dat de ge
meente energieneutraal zou gaan
werken, dus minder energie zou
verbruiken en alleen gebruik zou
maken van duurzame energiebron
nen als wind, zon, water, biomas
sa en aardwarmte. GroenLinks stel
de de ambities scherp: het doel
moest gehaald worden in 2020,
met een uitloop naar 2030.
Het onderzoek dat nu is uitge
voerd, laat volgens de gemeente
zien dat het doel zo snel niet te be
reiken is. Dat kan wel lukken in
2050. Daarvoor is een plan van
aanpak - een zogenoemde route
kaart - opgesteld. De eerste vier
jaar wordt vooral gewerkt aan
energiebesparing. Vlissingen wil
bezien of sommige projecten.op
Walcherse schaal uitgevoerd kun
nen worden. De gemeenteraad
neemt in juni een besluit.
Het was die dag prachtig voorjaars
weer, en het was ook nog eens meiva
kantie. Een prima mogelijkheid dus
voor die brugklasser uit Middelburg
om samen met een grote groep vrien
den op de fiets naar het strand aan
de Walcherse kust te gaan. Pas Iaat
in de middag kwam de jongen thuis.
„Was het leuk vroeg zijn vader
hem 's avonds, terwijl hij in de pan
nen roerde. „En op welk strand zijn
jullie eigenlijk precies geweest?"
„Het strand bij Varkenisse", was het
antwoord vanaf de keukentafel.
De vader maakte zijn zoon al snel
duidelijk dat die plaatsnaam niet be
stond. Het moest vast Valkenisse zijn.
„Och", antwoordde de puber schou
derophalend„Het leek me logisch,
want het lag vlakbij Biggekerke.
