de dammen jubileren n zaterdag 23 april 2011 het Volkerak-Zoommeer - zou de uitvoering van het Del taplan volgens de oorspronkelijke opzet waarschijnlijk op een regelrechte milieuramp zijn uitgedraaid. In het zoete Zeeuwse Meer achter de volledig afgesloten Oosterschel- dedam zouden de problemen van de andere Deltawate ren zich op veel grotere schaal hebben gemanifesteerd. Een besluit van het kabinet-Den Uyl af te zien van die dichte dam en in plaats daarvan een stormvloedkering te bouwen, is in de ogen van Saeijs dan ook nog steeds een geslaagd compromis tussen de voorstanders van volledige afsluiting en de voorstanders van dijkverhoging rondom de Oosterschelde. Wat hem betreft zijn de meerkosten (2,5 miljard euro meer dan een dichte dam) zonder meer gerechtvaardigd. Geslaagd? En de zandhonger dan die aan de platen knab belt en het tekort aan voedingsstoffen? Saeijs maakt een wegwuivend gebaar. „Het lijkt nu alsof we alleen maar met problemen zitten. Die worden wel opgelost. Als je de natuur maar volgt." Dat heeft hij bij de Deltadienst ook gedaan; met opmerkelijke resultaten. Na de sluiting van de Brouwersdam vielen de Slikken van Flakkee aan het Grevelingenmeer permanent droog. Er ontstond meteen in het eerste jaar zo'n groeiexplosie van distels dat de boe ren aan de andere kant van de dijk luidkeels om het duch tig hanteren van de gifspuit riepen. Saeijs bezwoer dit paardenmiddel niet te gebruiken. „Ik zei: laat de natuur' nu toch zijn werk doen. En zie: de enorme groei van dis tels trok grote aantallen vlinders aan en hun rupsen aten alle distels op. Het is nooit meer een probleem geweest; in tegenstelling tot de plekken waar toch de gifspuit op los is gelaten." Het Oosterscheldeproject met zijn stormvloedkering en de Oester- en Philipsdani achterin de zeearm hebben Ne derland volgens Saeijs geleerd op een andere manier naar water te kijken. Niet eenzijdig vanuit het oogpunt van vei ligheid, maar integraal waterbeheer waarbij het watersys teem centraal staat en waarvan de mens een onderdeel is. „We zijn ook met onze neus op het feit gedrukt dat niet alle effecten van maatregelen voorspelbaar zijn. Van de ge volgen voor de morfologie, het onderwaterlandschap van geulen en platen, kunnen we ons redelijk goed een beeld vormen. Veel lastiger is het een inschatting te maken van de consequenties voor de dieren. En dan kom je bij de mensen. De reactie van de mens op verandering is pas echt onvoorspelbaar. Dat hebben we bij de Westerschel- dediscussie gezien. De mens is de ongewisse factor." Een voorbeeld daarvan is naar zijn mening het plan bij wijze van proefin een van de doorstroomopeningen van de pijlerdam getijde-energie op te wekken. Saeijs: „Daar mee verklein je de doorstroomopening in de monding van de Oosterschelde. Het heeft miljarden gekost om een getijsysteem in stand te houden. Daar moet je niet aan gaan knabbelen." Nog een les van de Deltawerken. Dijken en dammen moe ten volgens Saeijs niet alleen als middelen worden gezien om veiligheid te bewerkstelligen, maar als instrumenten voor beheer waarbij die veiligheid een onderdeel is. „Vroe ger werd gezegd: de enige veiligheid is een dijk. Dat is dis cutabel. Een dijk blijft altijd een risico. Want hoe veilig zit je achter je dijk als zich bij IJsland een zeebeving voordoet of bij een vulkaanuitbarsting een gletsjer in de oceaan ploft? Dan kan een tsunami ontstaan die recht op ons af komt. Je zult steeds moeten blijven vooruitlopen op moge lijke gebeurtenissen en daar de beste oplossingen voor be denken." Volgens de Nieuwe Deltacommissie van oud-minister Cees Veerman is de zeespiegel over meer dan honderd jaar misschien zo ver gestegen dat de Oosterscheidekering niet meer voldoet en beter kan worden opgeruimd. Dat ziet Saeijs nog niet zo gauw gebeuren. „Als aanpassing van de kering geen effect meer heeft en vaker sluiten te grote nadelen oplevert, kun je nog altijd overwegen de schuiven definitief te sluiten. Dan krijg je aanzandingen en ontstaat een nieuw evenwicht dat ook veiligheid biedt." Oosterscheidekering De kering verbindt Sch'ou- wen-Duiveland met Noord-Beveland Door de kering heeft de Oosterschelde een open ver binding behouden met de zee Lengte 9 kilometer De kering bevat schuiven, die naar beneden gelaten worden bij zware storm De stormvloedkering heeft 2,5 miljard euro gekost De weg over de kering is deel van de N57 Henk Saeijs, voormalig directeur Rijkswaterstaat

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2011 | | pagina 149