'Wie Keniaanse jeugd helpt, geeft het
261 zeeland
Stichting zet zich al
jaren in voor Kenianen
i
ONTWIKKELINGSWERK Micaëla en Dirk van Bunder gaan voor anderhalfjaar naar Kenia om projecten op te zetten voor
Lezing over reis door Uganda
almanak
Toverwoord-
Heidepoort met
schoolvoetbal
'onoverwinnelijk'
donderdag 21 april 2011
door Sheila van Doorsselaer
Wie van hen bei
den het eerst de
stille wens een
stem gaf, weten
Micaëla en Dirk
van Bunder niet meer. Een verhui
zing naar Kenia, om daar het werk
van hun hulpstichting Buru Nyak-
were Nederland te coördineren en
nieuwe projecten op te zetten,
leek gewoon een logische beslis
sing. Inmiddels hebben ze huis en
haard in Hulst verlaten, voor in ie
der geval anderhalfjaar.
Dirk (42) en Micaëla (39) van Bun
der zijn oprichters en het gezicht
van de Stichting Buru Nyakwere
Nederland (SBNN). Ze stoppen er
bijna al hun tijd in, naast hun
drukke banen bij de gemeente
Hulst. Micaëla werkt daar nu 19,5
jaar; begonnen als administratief
medewerkster op de afdeling ge
meentewerker en onder de vleu
gels van wijlen haar leermeester
Niek Hollaardt uitgegroeid tot dé
communicatieadviseur van de ge
meente Hulst.
Dirk werkt sinds 2002 binnen de
muren van het Hulster stadhuis;
de academicus begon als coördina
tor economische zaken en acquisi
tie en werd in 2003 benoemd tot
de eerste raadsgriffier. Het stel
heeft nu achttien maanden onbe
taald verlof opgenomen. Deze tijd
zullen ze in Kenia doorbrengen.
En daarna? Wie weet...
De fascinatie voor Kenia en de be
gaanheid met het lot van het Keni
aanse volk begon een jaar of acht
geleden. In zijn vorige baan bij de
Gentse universiteit had Dirk een
collega, een uitwisselingsstudent
van de Universiteit van Nairobi.
Dirk nodigde hem uit in Hulst en
De doorgaans gereserveerde Dirk
kan gloedvol vertellen over het
land aan het Victoriameer dat
hem zo trekt. „Het is het klimaat,
de sfeer, de mensen, de mentali
teit, de geur. Die geur van Kenia,
je ruikt het als je uit de slurf van
het vliegtuig stapt. Bijna niet uit te
leggen, maar fascinerend."
Het stel werd getroffen door de
zeer armoedige leefomstandighe
den in het Nyakach district. De
koffer werd als het ware leegge
schonken aan de bevolking, maar
wat restte was een onbevredigend
'Die geur van Kenia, je ruikt het als je uit het
vliegtuig stapt. Fascinerend.' Dirk van Bunder
de student op zijn beurt nodigde
de Van Bunders uit in zijn geboor
testreek; Nyakwere in Kenia. Het
stel ging, zag, werd geraakt. Vanaf
toen had Kenia een speciaal plekje
in hun hart.
Micaëla: „Wij zagen het echte Ke
nia, niet het Kenia dat toeristen
zien. Wij zagen het echte leven, ar
moede, aids, maar zagen ook hoe
trots de mensen zijn. Al wonen ze
in een lemen hutje, ze komen er
uit met een plooi in hun broek. Ke
nia deed wat met ons."
gevoel, maar ook een gevoel dat,
zelfs met geringe middelen, zij
hier echt een verschil konden ma
ken in het leven van de Kenianen.
Een jaar later was SBNN opge
richt. Structurele hulp kwam op
gang, de bevolking van de gemeen
te Hulst en omarmde de stichting,
sponsoracties brachten geld op,
schooltjes werden geadopteerd,
aidspreventieprojecten gestart,
Dirk en Micaëla boekten elke gele
genheid die ze hadden (en als
ambtenaren heb je nu eenmaal be-
hoorlijk wat vakantiedagen) een
reis naar Kenia, sleepten dozen en
zakken vol schoolspullen, lesmate
riaal, noem maar op met zich
mee. Wat begon met twee scho
len, is nu uitgegroeid tot 28 scho
len die hulp krijgen van SBNN.
Micaëla: „Wij zorgen voor school-
meubilair, lesmateriaal, gebouwen,
sanitair. In 2003 is het lesgeld in
Kenia afgeschaft, dus in principe
kunnen alle kinderen naar school,
wij willen er nu ook zorg voor dra
gen dat ze ook gaan." Dirk: „Want
help je de Keniaanse kinderen,
dan help je hele volgende genera
ties, je geeft het land toekomst."
Vanuit hun appartementje in Kisu-
mu, de derde stad van Kenia, gaan
Micaëla en Dirk de lopende projec
ten van SBNN coördineren en
nieuwe opstarten. Per minibus rei
zen ze dagelijks de anderhalf uur
van Kisumu naar het Nyakach dis
trict. De focus komt te liggen op
het verhogen van de kwaliteit van
onderwijs en ook worden de ko
mende drie maanden wekelijks
sporttoernooien gehouden, waar
bij de bezoekers zich kunnen laten
testen op aids. En na die 18 maan
den? Micaëla: „Misschien komen
we terug. Misschien blijven we. Al
le opties liggen open."
SBNN-grondleggers Dirk en Micaëla van Bunder, gaan ontwikkelingswerk
voortzetten in Kenia. foto Camile Schelstraete
HULST - De Stichting Buru Nyak
were Nederland (SBNN) is 18 mei
2004 opgericht door Micaëla en
Dirk van Bunder. Er zijn acht be
stuursleden en zo'n twintig vrijwil
ligers betrokken bij SBNN
Kenia is een van de armste landen
ter wereld. Meer dan de helft van
de bevolking leeft van nog geen eu
ro per dag. Bijna de helft van de
kinderen maakt de lagere school
niet af en ruim de helft van de be
volking heeft niet de beschikking
over schoon drinkwater. Daar
naast is ongeveer vijftien procent
van de inwoners HIV-positief
SBNN beoogt in het Nyakach dis
trict werkzaam te zijn in het alge
meen maatschappelijk belang. Ge
tracht wordt dit doel te bereiken
door bijdragen te leveren in de ont
wikkeling van volksgezondheid en
het welzijn van mensen, onder
steunen en bevorderen van sociale
en charitatieve projecten en onder
wijs. Te denken valt aan het schen
ken van lesmaterialen aan scholen,
inmiddels zijn het er 28. Het verbe
teren van de kwaliteit van onder
wijs is nu een prioriteit, evenals
het betrekken van de ouders bij de
school en het onderwijs van hun
kinderen. Ook werkt SBNN aan
het verbeteren van de sanitaire
voorzieningen en aan aidsvoorlich-
ting. Door toedoen van SBNN zijn
er in het lokale ziekenhuis nu aids-
remmers te krijgen.
SBNN is naast de financiële midde
len die voorvloeien uit acties die
ze zelf organiseert, zoals boeken
markten en kaartenacties, afhanke
lijk van donaties, schenkingen,
sponsorgelden en subsidies van
derden.
www.sbnn.nl
SINT-JANSTEEN - Rudy Neefs komt
morgen in de ouderensoos van de
Warande aan de Wilhelminastraat
in Sint-Jansteen vertellen over de
reis die hij met zijn vrouw maakte
door Uganda. Hij doet dat op uit
nodiging van de stichting Welzijn
Hulst. Iedereen is van harte wel
kom. De lezing begint om 14.30
uur. De toegang is gratis.
Tip? redactie@pzc.nl
De Middelburgse kinderen waren
goed opgevoed. Ze spraken altijd net
jes met twee woorden en gebruikten
'alsjeblieft' en 'dankjewel' als ze er
gens om vroegen of voor bedankten.
Hun moeder was er trots op dat
haar strategie met het 'toverwoord'
zijn vruchten had afgeworpen.
Wanneer een gezinslid geen alsje
blieft zei als diegene vroeg om iets te
doen, riep zij: toverwoord! De kinde
ren waren het na al die jaren ge
wend.
De man des huizes was echter niet
op de hoogte van deze strategie.
Toen hij nietsvermoedend om de pot
pindakaas vroeg en geen alsjeblieft
zei, riep heel het gezin in koor. 'Eerst
het toverwoord.' Waarop hij onwe
tend zei: 'Hokus pokusV
KLOOSTERZANDE - Basisschool Hei
depoort uit Heikant kwam giste
ren als grote triomfator uit de re
gionale finale wedstrijden school
voetbal voor zeventallen, bij zowel
de meisjes als de jongens. De meis
jes maakten korte metten met Ter
Duinen (Kloosterzande), De Werf
(Philippine) en Gasper van der
Heyden (Axel), goed voor 8-0. De
jongens gunden alleen Ter Doest
uit Graauw een punt. De Moer-
schans (Hulst) en Gasper van der
Heyden (Axel) moesten er wel aan
geloven. De Zeeuwse finale voor
meisjes is 18 mei in Middelburg.
De jongens komen die dag in Hein-
kenszand binnen de lijnen.
Meidenteam van de Heidepoort uit Heikant (in blauwe shirts) in actie te
gen de ploeg van De Werf uit Philippine. foto Mark Neelemans
Een typisch dorpje in het
standaard laag.
