tocht door de SaharaVan tot
sport 13,5
De voorbereiding
zaterdag 16 april 2011
ingereden (foto rechtsboven). Slapen doen de atleten in tenten, waar ze ook verzorgd en behandeld worden door
een klein beetje water op zak. Ik
moest tien kilometer lang er heel
zuinig mee zijn. Het waren lood
zware kilometers en achteraf ge
zien had ik er wel spijt van." On
dertussen ziet hij de ene na de an
dere deelnemer uitvallen. De Mara
thon des Sables verandert in een
slachtveld. „Een deelnemer brak
bij het afdalen van een berg zijn
been, een andere man werd met
een helikopter afgevoerd, waar
schijnlijk met een hartaanval. Ik
heb ook mensen flauw zien vallen
en langs het parkoers aan het in
fuus zien liggen. Totaal uitgeput.
Het is heel belangrijk om veel te
drinken. Zelf heb ik eigenlijk al
leen last van blaren gehad, dus ik
ben er goed vanaf gekomen."
Het water dat de deelne
mers voor de start van el
ke etappe krijgen - zo'n
elf liter - is niet alleen om van te
drinken. „Je moet er alles van
doen", vertelt Van Dijk. „Dus ook
douchen. Dat is niet meer dan
overal een vochtige doek langs ha
len." Ook toiletten zijn niet aanwe
zig. „Het tentenkamp wordt in
een cirkel gebouwd. Er vormde
Edwin van Dijk bereidde zich goed voor op de Marathon des Sa-
bles. „Ik wandel veel in de bergen en had een paar keer meege
daan aan de Three Peaks Challenge, waarbij je de drie hoogste ber
gen van Groot-Brittannië binnen 24 uur beklimt. Ik was toe aan een
nieuwe uitdaging. In 2008 noemde iemand de Marathon des Sables en
toen heb ik me meteen ingeschreven. Ik kon pas in 2011 meedoen, om
dat er een lange wachtlijst is." Oktober 2009 liep Van Dijk zijn eerste ma
rathon: de Kustmarathon. „Daarvoor had ik nog nooit hardgelopen."
Dit jaar wil hij opnieuw meedoen aan de Kustmarathon. „Dat is mijn
hoogtepunt van het jaar."
Tijdens zijn tocht door de woestijn haalde Edwin van Dijk geld op voor
een goed doel, de Engelse reddingsmaatschappij (RNLI). „Als Zeeuw
heb ik wel wat met water. M'n vader zat ook bij de marine." Tot nu toe
heeft Van Dijk zo'n 1700 pond opgehaald. „Maar er komen nog steeds
giften binnen dus ik verwacht dat we de 2000 wel gaan halen."
Meer informatie op www.eduinthebeduin.com
zich al snel een tweede cirkel om
het kamp heen, je snapt wel met
wat...."
Ondanks de vaak bizarre omstan
digheden geniet Van Dijk van elk
moment. Hij roemt het kameraad
schap onder de lopers. „Na de
langste etappe kreeg iedereen in
het kamp één blikje cola als bo
nus. Dat was meteen een groot
feest. Zo blij waren we met zo iets
kleins." Contact met familie of
vrienden hebben de deelnemers
nauwelijks. Per dag mag er één
mail verstuurd worden. „We kon
den wel e-mails ontvangen. Die
werden elke avond bij alle lopers
bezorgd en dat zorgde wel voor
emotionele taferelen. Ik heb ook
veel reacties uit onverwachte hoek
gekregen. Van oud-klasgenoten bij
voorbeeld, en van vrienden die ik
uit het oog was verloren. Het grap
pigste was dat ik ook een mail
kreeg van iemand die ik niet ken
de. Het bleek een man te zijn die
in een van de vorige edities met
startnummer 857 liep, het num
mer dat ik dit jaar had."
Terug in Engeland kijkt Van Dijk
met een voldaan gevoel terug. Hij
sluit zelfs niet uit dat hij nog een
keer mee gaat doen. „Het was een
overwinning op mezelf. Maar om
dat de eerste keer is geslaagd, wil
ik de tweede keer niet falen. Dus
ik moet me wel goed kunnen voor
bereiden."
Edwin van Dijk hield een dagboek
bij van zijn bizarre tocht door de Sa
hara.
Zaterdag, een dag voor de start
Edwin van Dijk's electro cardio
gram en medische formulieren
worden voor het laatst gecontro
leerd door de artsen. Hij wordt
goedgekeurd en mag van start
gaan.
Zijn rugzak weegt ongeveer 10 ki
lo. Hij hoopt met 6 kilo te eindi
gen. „Het lange wachten is einde
lijk afgelopen. Het gaat nu echt be
ginnen."
Zondag, ie etappe (33 km)
Het is even voor 23.00 uur als Van
Dijk per e-mail laat weten dat hij
de eerste etappe heeft overleefd.
„Toen we eindelijk begonnen had
ik pijn in mijn arm en de spieren
in m'n kont deden zeer. Ik schrok
daar wel een beetje van. Toen we
eenmaal aan het lopen waren, leek
het alsof alle pijn was weggetrok
ken. De duinen waren van een af
stand indrukwekkend, maar toen
moesten we er nog ongeveer 12 ki
lometer overheen. Het rennen
door het losse zand was na een
paar uur onmogelijk. Ik finishte na
6 uur en 36 minuten."
Maandag, 2e etappe (38 km)
„Ik heb de tweede etappe gehaald
in bijna dezelfde tijd als gisteren.
De wind was ongelooflijk, het
stormde de hele dag en nacht en
alles was bedekt met stof Dankzij
mijn geweldige bril en mondkapje
kwam ik zonder kleerscheuren
aan. We liepen door oude, opge
droogde rivierbeddingen en langs
een ruïne. Ik heb nu twee blaren,
maar als ik dat vergelijk met wat
mensen om me heen hebben, voel
ik me nog prima. De tent is niet
winddicht en alles is bedekt met
stof Om 6 uur 's ochtends begin
nen ze al met het opbreken van de
tenten, dus je moet vroeg op
staan."
Dinsdag, 3e etappe (38 km)
„We moesten vandaag twee ber
gen over. Ik heb al wat meer bla
ren, maar over het algemeen hou
den m'n voeten het goed. Morgen
is de grote dag van 82 kilometer en
die moet ik gedeeltelijk 's nachts
wandelen. Ik zit nu dieper in de
woestijn. Ik ben gemotiveerd voor
de rest van de week. Veel deelne
mers zijn al gestopt door ziekte.
Het is een teken dat het geen rond
je door het park is."
Edwin van Dijk
Woendag/donderdag, 4e etappe
(82 km)
„We hebben 82 kilometer afgelegd
door de Sahara bij een tempera
tuur van 45 graden. We moesten
over steile duinen en lange stuk
ken vlak land waar we af en toe ka
melen tegen kwamen. M'n voeten
waren uitgeput, maar ze zijn net
een beetje opgelapt door de dokto
ren. Ik heb onderweg m'n schou
der laten intapen, omdat m'nfug-
zak knelde. Bij een tussenstop heb
ik koffie en soep op. Ook moest
m'n hiel behandeld worden door
een arts. In de tussentijd werd ik
geïnterviewd door de Franse tv."
Vrijdag, 5e etappe (42 km)
„Ik heb het gedaan! Tot check
point 1 was ik op dreef. Het was
vandaag zo ontzettend warm.
Daar kwam bij dat het hoesje dat
om m'n schoenen zat, scheurde en
ik dus een schoen vol zand had.
Pijnlijk! Maar goed, ik ben terug in
het kamp waar de dokter m'n voe
ten schoon heeft gemaakt. Het goe
de nieuws is dat ik door prachtige
oases ben gelopen."
Zaterdag, 6e etappe (17 km)
Over de laatste etappe doet Edwin
van Dijk 2 uur en 43 minuten. In
het algemeen klassement eindigt
hij als 455e. Over de 256 kilometer
doet hij in totaal 48.23.33 uur. Er fi
nishen 860 deelnemers. Winnaar
is de Marokkaan Rachid el Morabi-
ty in 20.56.19 uur. De langzaamste
deelnemer doet er 62 uur over.
- SSMPgr ,-A^-agSj
SflWii
Bepakt en bezakt trekken de lopers door de woestijn.
