241 zeeland
Die oude klinkhamer heb ik helemaal
Wesley Sekewael
Een soort museum
Leerlingen zetten gebouw op z'n kop
Het scheepsbouwmuseum in de oude verbandkamer
op het Vlissingse Scheldeterrein begint al ergens op
te lijken. De exposities komen in zicht.
Boom voor eeuwelingen
vrijdag 15 april 2011
S
SCHELDEKWARTiER
'Ik kan ook wel ergens gaan afwassen, om geld te verdienen, maar ik doe liever iets
voor mijn plezier. Dit gebouwtje, de historie van Vlissingen, een steentje bijdragen
aan de stad die nooit af is - dat vind ik leuk.'
Wesley Sekewael (17) temidden van het erfgoed van de Koninklijke Schelde Groep. foto's Ruben Oreel
IIHII 1 nmiimi iiiinmiiiiiiinniiiiimiiimi in'warnirrn^ m HU MI mimii mih inn arwruemii»
door joeri Wisse
ZIERIKZEE - Of er in de binnentuin
van appartementengebouw Steen-
zwaenshof in Nieuwerkerk ooit
een overdekt en verwarmd zwem
bad verrijst, is maar zeer de vraag.
Maar misschien kan woningbouw
vereniging Zeeuwland, eigenaar
van het complex, wél wat met de
andere adviezen van acht Techna-
siumleerlingen.
De havo- en vwo-leerlingen van
Pontes Pieter Zeeman hebben zich
de afgelopen negen weken op het
woongebouw gestort. Opdracht:
onderzoek hoé het Steenzwaens-
hof ook in de toekomst aantrekke
lijk blijft. Gisteren presenteerden
de scholieren hun bevindingen
aan de bewoners, hun ouders én
directie van Zeeuwland. De leerlin
gen toonden zich op vele vlakken
eensgezind. De gangen in de appar
tementen moeten breder en de
tuin mag ook wel wat spannender.
Emma Gravendeel, die samen met
Thijs Hillebrand een team vormt:
„Die heuvels in de tuin zijn meer
een obstakel dan dat ze mooi en
nuttig zijn." In hun voorstel, wor
den ze vervangen door vijvers.
„Waarom water? Uit de enquête
bleek dat dat voor twaalf van de
twintig bewoners onmisbaar is."
Ieder team had zo z'n eigen presen
tatiewijze gekozen, variërend van
kleurrijk 'moodboard' tot compu
teranimatie. Martijn Sluijter en
Luc d'Olivo lieten door middel
van maquettes hun ontwerp voor
een nieuwe woningindeling zien.
Luc: „Dat vinden we de duidelijk
ste manier."
Het team van Martijn Ravia en
Sjors Heijboer presenteerden een
aangepaste centrale gang. Martijn:
„Die hebben we op enkele plek
ken breder gemaakt, zodat men
sen elkaar kunnen passeren."
Sommige leerlingen hebben met
een maar wat praktische voorstel
len, ingegeven na gesprekken met
de bewoners in de presentaties ver
werkt. Robbert Visser: „We vin
den dat de -bewoners voorrang
moeten krijgen bij het gebruik van
de gemeenschappelijke zaal."
Teamgenoot Marjolein van der Ma
le heeft voor Zeeuwland ook nog
uitgerekend wat het kost om zon
nepanelen te installeren. „Die zijn
binnen zes jaar terugverdiend."
BURGH-HAAMSTEDE - Twee inwoners van Burgh-Haamstede zijn gisteren
door de gemeente geëerd met hun eigen boom. De 100-jarige mevrouw
P. C. Hogenstein-Schoonaard kreeg een els aan Boeijesbosch. Voor de
oudste inwoner van Schouwen-Duiveland, de 106-jarige J. C. Vasseur-van
Dale (foto) werd aan de Zandweg een eik geplant. foto Ronald den Dekker
door Wendy van den Hurk
Hij verhaalt over ge
luid en beeld van
aangedreven stoom
machines en honder
den draaiende tand
wielen in de machinefabriek alsof
hij er zelfbij is geweest. Maar dat
is niet zo. Want Wesley Sekewael,
vrijwilliger bij de Stichting
Scheepsbouwgeschiedenis Vlissin
gen, is pas zeventien.
Belangstelling voor De Schelde
heeft Wesley altijd gehad. Wat wil
je ook, als je ene opa er lasser was
en de andere plaatwerker. Die laat
ste leerde hem veel technische foef
jes en samen bouwden ze een mi
niatuur stoommachine. „Ik vind
stoom prachtig. De Schelde is ont
staan in de tijd van de industriële
revolutie, toen stoom ontzettend
belangrijk was. In de oude machi
nefabriek aan de Aagje Deken
straat stond het achterin vol enor
me stoommachines met grote
transmissieassen. Hónderden wie
len draaiden rond en dreven wal
sen, boren en freesbanken aan.
Dat indrukwekkende zicht is het
begin van De Schelde."
Zeventien, dus. Toen Wesley vorig
jaar op zoek moest naar een adres
om zijn 72 maatschappelijke stage
uren door te brengen, dacht hij ei
genlijk direct aan de verbandka
mer, waarvan hij had gelezen dat
er een scheepsbouwmuseum in
zou worden gesticht. Wesley's
hulp was meer dan welkom. De
oude waskamer van het woonge
deelte van de verbandmeester
hielp hij op te knappen tot verga-
derhok. Hij zette gipsplaten en
sloot mee elektriciteit aan.
De 72 uren gingen vrijwel onge
merkt voorbij. Wesley had immers
al lang besloten te blijven. Hij gaf
rondleidingen over het Scheldeter
rein, hoorde de verhalen die hij al
tijd al wilde horen („als dokter Sta-
verman tijdens een operatie twee
handen nodig had, duwde hij zijn
sigaar in de mond van de zuster
en zei alleen maar: vasthouden")
en kreeg een krat vol gebruikt
Scheldegereedschap.
Wesley werd beheerder van de col
lectie, voor een groot deel afkom
stig uit de oudheidkundige kamer
van De Schelde. Gereedschappen
die verworden tot museumstuk
ken. De jonge Souburger kan zijn
geluk niet op. „Ik was altijd al een
verzamelaar van oude spullen.
Alles was scheef „Alsof je op zee zat", schetst Doe-
ke Roos jr, de drijvende kracht achter de Stich
ting Scheepsbouwgeschiedenis Vlissingen. Maar
de oude verbandkamer van De Schelde is eindelijk geen
bouwval meer; het grove werk op de benedenverdieping
is gedaan. En dat allemaal dankzij vrijwilligers. Roos:
„Die klikken op internet een webcam van Nieuw Vlissin
gen open, draaien die richting de verbandkamer. Hangt
er een witte lap aan de zijkant, dan weten ze dat de deur
open is en komen ze hierheen." Het gebouwtje wordt
een bezoekerscentrum voor het Scheldekwartier. Een
soort museum, maar dan één om te beleven en niet al
leen om te bekijken. „Tot de zomer van 2012 mogen we
het van de gemeente gebruiken. Dan komt het evaluatie
moment. Maar we zullen toch wel mogen blijven? Het
wordt zo leuk. Met een filmzaaltje, exposities en natuur
lijk de verhalen. Vooral de verhalen. En rondleidingen.
Ze zaten vorig jaar helemaal vol. Achttien deden we er
de eerste dag. Achttien! Mensen vinden het prachtig."
