zeeland 117
slot Open Haardconcert I
Bachs Matthaus is onverslijtbaar
Rust in Kanaalstraat
Matthaus-Passion
zeeland
in de
vorige
eeuw
MM I
AlFAl
maandag 11 april 2011
Mathieu van Bellen en Eliane Rodrigues tijdens het Open Haard Concert in Terneuzen.
dynamischer gemusiceerd, dat
kwam ten goede aan de drama
tiek. Het intens lyrische karakter
van deel 3 werd te zwak in de verf
gezet en in het slotdeel kwamen
pas de broodnodige acceleraties.
De pianiste mag mijns inziens
meer initiatief nemen en stimule
ren.
Eliane Rodrigues opende de serie
OH concerten tien jaar geleden en
wist het publiek weer voor zich te
winnen met Andante Spianato et
Grande Polonaise brillante op 22
van Chopin. Zij heeft een soepele
toucher en paart techniek aan mu-
- zikaliteit. Samen met haar dochter
Nina, speelde zij 4 Noorse Dansen
voor pianovierhandig van Grieg.
In deze werken was de stuwende
hand van de moeder duidelijk.
Het recital werd afgesloten met
een overbekend werkje van Saint
Saens: de Zwaan. Dit werk in een
arrangement met een Braziliaans
tintje was door Eliane voor piano-
vierhandig en viool geschreven.
De toegift: een Hongaarse Dans
van Brahms was een extra spette
rend slot.
door Jeanette Vergouwen
De passieperiode is van
start gegaan. In heel Ne
derland worden concer
ten verzorgd met passiemuziek als
hoofdmoot. Heel wat componis
ten hebben muziek geschreven die
vooral uitgevoerd wordt in de we
ken voor Pasen. Het is en blijft
waarschijnlijk de muziek van J.S.
Bach die de hoofdtoon voert.
Zijn Matthaus Passion is onverslijt
baar, deze muziek blijft boeien, op
welke manier zij ook uitgevoerd
wordt. Van zeer getrouw: met
oude instrumenten, acht solisten
en acht repienisten tot en met de
romantische versie (over de pop
versie zwijg ik liever) met een
groot dubbelkoor en dito instru
mentalisten.
De uitvoering in Vlissingen was er
een van de gulden middenweg. Er
werd gemusiceerd op oude instru
menten en de interpretatie van de
dirigent had overeenkomsten met
de authentieke versie. Dat de Vlis-
singse Oratoriumvereniging (zo'n
honderd vocalisten) deze uitda
ging aandurft, is op zich al een
pluim waard, de manier waarop
deze koren de koralen zongen,
mocht er zijn. Deze rustpunten in
de partituur kregen een vlotte in
vulling zonder het gebruik van fer-
mates. Af en toe werd deze ferma-
te wel gebruikt en dat zorgde voor
een extra dynamisch tintje. De
grootste uitdaging vormden echter
KLASSIEKE MUZIEK
Door de Vlissingse Oratoriumvere
niging, Antwerps kathedraalkoor,
Brabantsch Muzyk Collegie en so
listen o.l.v. Pim Óverduin.
Gehoord op zaterdag 9 april in de
Sint Jacobskerk in Vlissingen
de turbae, het openingskoor en de
slotkoren van deel I en II. Dirigent
Pim Overduin had gekozen voor
de voorzichtige aanpak en dat was
een goede keuze, want hierdoor
ontspoorden deze koren niet en
werd er voldoende recht gedaan
aan de machtige muzikale structu
ren. Dat dit een beetje ten koste
ging van de dramatiek moet je er
dan bij nemen. Ook schortte het
soms aan transparantie.
In de begeleiding van de koren
was het orkest op zijn best. Maar
in de aria's en vooral de recitatie
ven accompagnato schortte het
wel eens. Er werd regelmatig te
fors en te hard gespeeld. In de be
geleiding van de Christuspartij
klonk de BC boven de zangstem
uit en in de aria's waren de obliga
te partijen van de blazers, in ver
houding met de solisten, te over
heersend.
De solistencast stelde niet teleur,
maar de een was wel veel beter en
boeiender dan de ander. De
evangelist/tenor Marten Smeding
groeide in zijn rol van verteller.
Hij zong vanaf de kansel en bracht
zijn tekst met enthousiasme. Hij
maskeerde de kleine foutjes op su
blieme wijze. Christus/bariton
Mare Pantus zong sereen, ietwat
vlak, met een mooie baritonstem.
De sopraan Laurens Armishaw
bracht haar aria's doorvoeld. Haar
stem is wat metalliek en klonk
soms scherp. In de aria 'Ich will
dir mein Herze schenken' was er
een discrepantie tussen begelei
ding en soliste. Deze aria ademde
te weinig. In het duet vormden so
praan en altus een perfecte een
heid. De contratenor Rob Meijers
overtuigde in al zijn aria's met een
ronde, strakke en soepele stem.
Hij zong soms de da capo's met
subtiele versieringen. Tenor Arco
Mandemakers had het niet gemak
kelijk in de twee razend moeilijke
aria's. In de aria 'Geduld' viel voor
al zijn sotto voce op en de strakke
gedegen viola da gamba begelei
ding. Bas Ronald Dijkstra zong zo
wel de kleine partijen als zijn
aria's met volumineuze stem.
Waarom er zo getrokken werd in
de aria 'Komm süsses Kreuz' was
onbegrijpelijk. Dirigent Overduin
leidde overtuigend. Zijn keuze
voor de tempi is discutabel. De dy
namische aanpak in deel I werd in
deel II ingeruild voor een meer be
schouwende. Sommige aria's en re
citatieven werden te pathetisch,
omdat ze te nadrukkelijk of te lang
zaam werden vertolkt.
Sit
Opnieuw een dorpsgezicht uit de serie kaarten en foto's van Hans Lin-
denbergh. Onze vraag: waar is deze foto genomen? We zijn nieuwsgie
rig naar de locatie en lezen graag anekdotes of verhalen over deze plek.
Stuur uw oplossingen naar: redactie@pzc.nl of stuur een brief naar de
PZC, postbus 91, 4330 AB Middelburg.
Drie inzenders van goede antwoorden ontvangen een waardebon.
foto Peter Nicolai
De oplossing van de Raad-
kaart van vorige week
was: de Kanaalstraat in
Oost-Souburg. Het was
niet zo'n heel eenvoudige opgave,
want de Kanaalstraat is in de loop
der tijd veel veranderd. Het belang
rijkste verschil tussen de opname
in de krant en de huidige situatie
is dat de straat toen - we spreken
over begin vorige eeuw - niet één
winkel had en tegenwoordig een
heleboel. Middelburger Kees Ste-
vense meldt dat de huidige Kanaal
straat vóór 1873 West-Souburgse-
weg heette. Hij verbond West- en
Oost-Souburg met elkaar. „Het in
dat jaar in gebruik genomen Ka
naal door Walcheren scheidde
Oost- en West-Souburg van elkaar.
Deze twee dorpen waren in 1835
samengevoegd tot één gemeente."
De Kanaalstraat was al in een
vroeg stadium bestraat. Deze klus
werd geklaard op kosten van de
ambachtsheer Cornelis van Pere.
Op de raadkaart zijn, behalve een
tweetal handkarren, nog niet veel
activiteiten te bespeuren. Het hoge
gebouw met torentje (rechts) is de
in 1891 door aannemer David de
Smit gebouwde Gereformeerde
Kerk, waaraan een prijskaartje
hing van ruim 3800 gulden. De
eerste predikant was ds. C.B.
Schoenmakers, die de kerk op 4
november 1891 inwijdde. Links
van de kerk staat de pastorie. Na af
braak van deze kerk werd er in
1933 een nieuwe kerk gebouwd.
Die kostte aanmerkelijk meer:
31.000 gulden, weet Stevense. Om
streeks deze tijd werd de Kanaal
straat verbreed. Aannemer H. Gel
dof voerde dit werk uit voor 15.722
gulden. Inmiddels kwam ook het
winkelbestand tot ontwikkeling:
rechts kwam de sigarenwinkel van
K. Strijd en links de bekende win
kel De Zalm van de familie Barent-
sen. Ook vestigden boekhandel
Van der Peijl, de schoenwinkel
van Puijpe en de scheerwinkel van
Sonius zich in de Kanaalstraat. Ver
derop lag de hofstede Middenhof.
Daar zit nu Omroep Zeeland.
Winnaars van de waardebon
nen: fam. Lauret, Breskens; Kees
Stevense, Middelburg; M. Hame-
lijnck, Oostburg.
