spectrum 8
Zaterdag 2 april 2011
Riet van der Weijde: „Je kunt toch niet voorbijgaan aan ruim twee miljoen beoefenaars van instrurr
Plichtsgetrouw, nauwgezet, recht
door zee, vasthoudend, eerlijk
en een democraat in hart en nie
ren. De mensen rond Riet van
der Weijde-Smits komen super
latieven te kort om haar te duiden. Dege
nen die met haar samenwerk(t)en in het
wereldje van de Hafabra (harmonie-, fanfa
re- en brassmuziek) buitelen over elkaar
heen in het uiten van hun bewondering
over haar nimmer aflatende inzet.
-„Vooral in de tijd dat ze nog een baan had,
begreep ik werkelijk niet hoe zij zoveel ac
tiviteiten in één jaar wist te stoppen. Dat
was echt onvoorstelbaar", zegt voorzitter
Carlo de Vries van de Koninklijke Neder
landse Federatie van Muziekverenigingen
(KNFM) afdeling Zeeland. Hij haast zich in
één adem ook Riets echtgenoot Piet van
der Weijde te noemen. „Piet doet in stilte
ook ontzettend veel voor de muziek in
Zeeland hoor. Ze hebben beiden een muzi
kaal en Zeeuws hart Mijn petje af voor die
twee."
„Riet en Piet. Dat is een begrip. Ze zijn de
pijlers voor Crescendo. Zij is de voorzitter,
maar hij is haar back-up", constateert diri-
gente Cathy Kotoun van de Dreisterse fan
fare. „Het- is mooi dat zij haar eigen dup
pie is trouw gebleven ondanks dat ze tot
landelijk voorzitter is opgeklommen."
Echt alleen maar lof dus? Kotoun aarzelt
even. „Nou, misschien zou Riet binnen
haar functie eens wat meer kunnen doen
aan het bestrijden van het stoffig imago
van de blaasmuziek."
Als voorzitter van
KNFM Nederland
behartigt Riet van
der Weijde met
hart en ziel de
belangen van
harmonie, fanfare-
en brassmuziek in
dit land. Op hoog
niveau breekt zij
een lans voor deze
amateursector.
Vanavond wordt
zij gehuldigd in
haar eigen club
'Crescendo' in
Dreischor.
door Ali Pankow
fotografie Mechteld Jansen
Hier lijkt sprake van verschil in standpunt.
„Het zorgvuldig opgebouwde culturele erf
goed dient op een verantwoorde wijze be
waard en verder uitgebouwd te worden."
Dat zei Riet van der Weijde vorig jaar bij
de viering van het too-jarig bestaan van de
KNFM. Zij vindt dat de Rijksoverheid het
belang van de amateurkunst zou moeten
erkennen door middel van financiële on
dersteuning. „Beleidmakers en de staatsse
cretaris van cultuur kunnen toch niet voor
bij gaan aan die ruim twee miljoen beoefe
naars van instrumentale muziek in ons
land?", vroeg zij zich bij die eeuwviering
hardop af
Hoe zit het met die zo vaak geroemde Piet
op de achtergrond? Hoe omschrijft hij Riet
als een vreemde hem zou vragen 'Wat
voor vrouw heb jij?' „Zij is altijd ontzet
tend bezig met van alles en nog wat, maar
vooral met de muziek. Daar zit zij dag en
nacht voor achter de computer. Zij krijgt
minstens veertig mailtjes per dag. Op va
kantie nemen we speciaal een laptop mee,
anders zou het ondoenlijk zijn ze allemaal
te moeten beantwoorden als we terugko
men. Muziek is haar leven. Voor haar is
dat alleen maar meer geworden. Bestuurs-
werk heb ik nooit gedaan, ik pak wel ande
re dingen aan die binnen een club moeten
gebeuren." Piet benadrukt dat er uiteraard
nog meer dan muziek is in het leven van
zijn vrouw. „Ze leest ontzettend veel. Bin
nenkort moet ik er echt weer een boeken
kast bij maken." Tevens memoreert hij dat
zij met veel plezier en toewijding jaren
lang in het onderwijs heeft gewerkt. „Zij
heeft daarmee noodgedwongen moeten
stoppen vanwege haar rug. Riet heeft twee
keer een hernia gehad. De dokter zei dat
ze er binnen vijfjaar weer één zou krijgen
als ze niet van baan veranderde. Toen is ze
bij de gemeente Brouwershaven gaan wer
ken, daarna bij de gemeente Zierikzee en-
na de herindeling dus bij de gemeente
Schouwen-Duiveland. Bij die laatste is ze
niet zo leuk weggegaan. Twee jaar geleden
ging ze met vervroegd pensioen."
Voormalig beleidsambtenaar Frans Babijn
windt er geen doekjes om: „Bij de gemeen
te hebben ze haar, evenals enkele andere
collega's, laten afmarcheren. Dat gebeurde
als je je openlijk verzette tegen bepaalde
zaken. Riet was hoofd Museumzaken en
wist best van zich af te bijten. Zij is niet
correct behandeld." Babijn zegt als collega
veel steun aan haar te hebben gehad. „Na
die gemeentelijke herindeling werd net ge
daan alsof ook de hele samenleving veran
derde. Er hing een sfeer van: 'Je hebt de
VN, dan Nederland en dan Schouwen-Dui
veland'. Zo is het natuurlijk niet. Riet en ik
waren van mening dat het hier toch een
plattelandsgemeente was en bleef"
„Riet was destijds mijn baas bij mijn eerste
baan in het onderwijs op de kleuterschool
in Zonnemaire. Na de integratie in het ba
sisonderwijs kwam ik samen met haar bij
obs De Klimop, waar zij directeur
werd",zegt oud-collega Ali Hagesteijn uit
Zierikzee. Dat Riet de kleuters bleef leiden,
was volgens Hagesteijn een bewuste keus.
Daar lag haar hart en ziel.