spectrum 8 Zaterdag 2 april 2011 Riet van der Weijde: „Je kunt toch niet voorbijgaan aan ruim twee miljoen beoefenaars van instrurr Plichtsgetrouw, nauwgezet, recht door zee, vasthoudend, eerlijk en een democraat in hart en nie ren. De mensen rond Riet van der Weijde-Smits komen super latieven te kort om haar te duiden. Dege nen die met haar samenwerk(t)en in het wereldje van de Hafabra (harmonie-, fanfa re- en brassmuziek) buitelen over elkaar heen in het uiten van hun bewondering over haar nimmer aflatende inzet. -„Vooral in de tijd dat ze nog een baan had, begreep ik werkelijk niet hoe zij zoveel ac tiviteiten in één jaar wist te stoppen. Dat was echt onvoorstelbaar", zegt voorzitter Carlo de Vries van de Koninklijke Neder landse Federatie van Muziekverenigingen (KNFM) afdeling Zeeland. Hij haast zich in één adem ook Riets echtgenoot Piet van der Weijde te noemen. „Piet doet in stilte ook ontzettend veel voor de muziek in Zeeland hoor. Ze hebben beiden een muzi kaal en Zeeuws hart Mijn petje af voor die twee." „Riet en Piet. Dat is een begrip. Ze zijn de pijlers voor Crescendo. Zij is de voorzitter, maar hij is haar back-up", constateert diri- gente Cathy Kotoun van de Dreisterse fan fare. „Het- is mooi dat zij haar eigen dup pie is trouw gebleven ondanks dat ze tot landelijk voorzitter is opgeklommen." Echt alleen maar lof dus? Kotoun aarzelt even. „Nou, misschien zou Riet binnen haar functie eens wat meer kunnen doen aan het bestrijden van het stoffig imago van de blaasmuziek." Als voorzitter van KNFM Nederland behartigt Riet van der Weijde met hart en ziel de belangen van harmonie, fanfare- en brassmuziek in dit land. Op hoog niveau breekt zij een lans voor deze amateursector. Vanavond wordt zij gehuldigd in haar eigen club 'Crescendo' in Dreischor. door Ali Pankow fotografie Mechteld Jansen Hier lijkt sprake van verschil in standpunt. „Het zorgvuldig opgebouwde culturele erf goed dient op een verantwoorde wijze be waard en verder uitgebouwd te worden." Dat zei Riet van der Weijde vorig jaar bij de viering van het too-jarig bestaan van de KNFM. Zij vindt dat de Rijksoverheid het belang van de amateurkunst zou moeten erkennen door middel van financiële on dersteuning. „Beleidmakers en de staatsse cretaris van cultuur kunnen toch niet voor bij gaan aan die ruim twee miljoen beoefe naars van instrumentale muziek in ons land?", vroeg zij zich bij die eeuwviering hardop af Hoe zit het met die zo vaak geroemde Piet op de achtergrond? Hoe omschrijft hij Riet als een vreemde hem zou vragen 'Wat voor vrouw heb jij?' „Zij is altijd ontzet tend bezig met van alles en nog wat, maar vooral met de muziek. Daar zit zij dag en nacht voor achter de computer. Zij krijgt minstens veertig mailtjes per dag. Op va kantie nemen we speciaal een laptop mee, anders zou het ondoenlijk zijn ze allemaal te moeten beantwoorden als we terugko men. Muziek is haar leven. Voor haar is dat alleen maar meer geworden. Bestuurs- werk heb ik nooit gedaan, ik pak wel ande re dingen aan die binnen een club moeten gebeuren." Piet benadrukt dat er uiteraard nog meer dan muziek is in het leven van zijn vrouw. „Ze leest ontzettend veel. Bin nenkort moet ik er echt weer een boeken kast bij maken." Tevens memoreert hij dat zij met veel plezier en toewijding jaren lang in het onderwijs heeft gewerkt. „Zij heeft daarmee noodgedwongen moeten stoppen vanwege haar rug. Riet heeft twee keer een hernia gehad. De dokter zei dat ze er binnen vijfjaar weer één zou krijgen als ze niet van baan veranderde. Toen is ze bij de gemeente Brouwershaven gaan wer ken, daarna bij de gemeente Zierikzee en- na de herindeling dus bij de gemeente Schouwen-Duiveland. Bij die laatste is ze niet zo leuk weggegaan. Twee jaar geleden ging ze met vervroegd pensioen." Voormalig beleidsambtenaar Frans Babijn windt er geen doekjes om: „Bij de gemeen te hebben ze haar, evenals enkele andere collega's, laten afmarcheren. Dat gebeurde als je je openlijk verzette tegen bepaalde zaken. Riet was hoofd Museumzaken en wist best van zich af te bijten. Zij is niet correct behandeld." Babijn zegt als collega veel steun aan haar te hebben gehad. „Na die gemeentelijke herindeling werd net ge daan alsof ook de hele samenleving veran derde. Er hing een sfeer van: 'Je hebt de VN, dan Nederland en dan Schouwen-Dui veland'. Zo is het natuurlijk niet. Riet en ik waren van mening dat het hier toch een plattelandsgemeente was en bleef" „Riet was destijds mijn baas bij mijn eerste baan in het onderwijs op de kleuterschool in Zonnemaire. Na de integratie in het ba sisonderwijs kwam ik samen met haar bij obs De Klimop, waar zij directeur werd",zegt oud-collega Ali Hagesteijn uit Zierikzee. Dat Riet de kleuters bleef leiden, was volgens Hagesteijn een bewuste keus. Daar lag haar hart en ziel.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2011 | | pagina 86