'Nou Eddie, om eerlijk te zijn: dat kan ik niet.'
donderdag 24 maart 2011
Echtgenoot Eddie Fisher vraagt Elizabeth Taylor de geruchten over haar relatie met Richard Burton te ontkennen
grote soap
den in Cat On A Hot Tin Roof (1958) naast
Paul Newman kwam Taylors liefdesleven
weer in de schijnwerpers te staan toen ze
een romance begon met zanger Eddie
Fisher, een goede vriend van haar overleden
man Mike Todd. Fisher was echter nog
getrouwd met actrice Debby Reynolds,
bekend geworden door Singing In The Rain.
De roddelpers kon er geen genoeg van
krijgen. Elizabeth won het pleit:
Eddie ging scheiden en trouwde met haar.
Het huwelijk, dat een kleine vijfjaar stand
hield, werd achteraf door Elizabeth beoor
deeld als 'de grootste vergissing van mijn le
ven'.
Hoewel Liz Taylor al enkele malen als beste
actrice was genomineerd, bleef ze bij de jaar
lijkse uitreiking van de Academy Awards tel
kens met lege handen achter. Dat verander
de in 1961, toen ze de felbegeerde Oscar ont
ving voor haar rol als call girl in de film But-
terfield 8. Liz (die overigens een grote hekel
aan die verkorting van haar naam had) zat
toen midden in de opnamen voor de film
Cleopatra, waarin zij de hoofdrol vertolkte
en waarvoor zij een honorarium van een
miljoen dollar toucheerde.
Het was tijdens deze bijna drie jaar durende
opnamen dat Elizabeth - in Rome - haar la
tere vijfde echtgenoot ontmoette: de Britse
acteur Richard Burton, die in z'n rol als Mar- -
cus Antonius haar tegenspeler was.
Tussen de toen 38-jarige Richard Burton en
de inmiddels 31-jarige Liz Taylor bruiste een
chemie die voor iedereen zichtbaar was. Ze
waren op alle vlakken aan elkaar gewaagd:
humor, drank, roekeloosheid, intelligentie.
Het tweetal trouwde in 1964 nadat Eddie
Fisher op een uiterst pijnlijke manier als
echtgenoot was afgevoerd. Hij belde Taylor
tijdens een persconferentie op met de vraag
of ze de geruchten over haar relatie met Bur
ton wilde ontkennen. Taylor antwoordde:
„Nou Eddie, om eerlijk te zijn: dat kan ik
niet."
In totaal speelde het beroemde filmechtpaar
samen in tien films, maar daarvan is nu al
leen Who's Afraid Of Virginia Woof. (1966)
nog het vermelden waard. Elizabeth kreeg
er haar tweede Oscar als beste actrice voor.
Van de overige titels is misschien nog The
Taming Of The Shrew (naar De Getemde
Feeks van Shakespeare) bekend, maar vooral
omdat het echtpaar daarin zo levensecht ru
ziet. In 1974 kwam er een einde aan het hu
welijk, waarbij Liz zei: 'Misschien hielden
we wel te veel van elkaar'. Tot verbazing
van miljoenen trouwden ze een jaar later
opnieuw. „We zitten aan elkaar vast als kip-
penveren aan pek", verklaarde Taylor hun
tweede poging. Toen die na bijna tien maan
den ook strandde, zei Elizabeth dat ze nog
wel naast Burton begraven wilde worden.
Eind 1976 ondertekende Taylor wederom
een huwelijksakte, dit keer met de Republi
keinse senator John Warner. Toen ook dit
huwelijk op de klippen liep, na zes jaar, gaf
ze als oorzaak op: „Er was in zijn leven geen
Elizabeth Taylor door de jaren heen: van het begin
van haar carrière als actrice in de jaren vijftig tot
haar inzet voor het aidsonderzoek in 1992.
enkele ruimte voor mij." Tot 1991 bleef het
voor Liz, die in de jaren tachtig nog in enke
le tamelijk onbeduidende films speelde, op
relationeel gebied vrij rustig. Maar toen was
er in de herfst van 1991 huwelijk nummer
acht. Taylor was inmiddels 59 en haar nieu
we echtgenoot, bouwvakker Larry Fortens-
ky, 39. Ze had hem ontmoet in de Betty
Fordkliniek waar ze beiden voor alcoholis
me werden behandeld, en Liz niet voor het
eerst. De bruiloft werd groots gevierd op
het landgoed Neverland van vriend Michael
Jackson. Maar Fortensky kreeg er op den
duur genoeg van om als een veredelde
schoothond op te treden. Eind 1996 ging
het paar uit elkaar.
Nadat in oktober 1985 haar biseksuele
vriend en medeacteur Rock Hudson aan
aids was overleden begon Taylor geld in te
zamelen voor aidsonderzoek. Ze belegde ve
le liefdadigheidsdiners. In het jaar 2000 be
dacht de Britse koningin haar naamgenoot
Elizabeth met de titel Dame Commander of
the British Empire.
De afgelopen jaren verplaatste Liz zich voor
al per rolstoel. Ze had hartproblemen, leed
aan de ziekte van Parkinson en begon te de
menteren.
In 2008 reisde ze nog wel naar haar geboor
teland Engeland, naar eigen zeggen om af
scheid te nemen van haar familieleden daar
omdat ze voelde dat ze niet zo lang meer te
leven had. Ze had daarna nog ruim twee
jaar voor de boeg.
