Soms is het
nodig een crisis
af te wachten
deze week.
7 spectrum
aantal cliënten met bemoeizorg 1
Zaterdag 19 maart 2011
„'Mensen maken zich zorgen om
u', dat is de boodschap. Niet:
'Mensen hebben last van u'. Wij
zijn geen belangenbehartiger van
de aanmelder. Als de problemen
van de cliënt opgelost worden,
verdwijnt de overlast vanzelf."
De mensen van Be
moeizorg proberen
te voorkomen dat
dingen onherstel
baar uit de hand lo
pen. „Je probeert de crisis vóór te
zijn. Maar soms is er zo weinig me
dewerking, dat er niets anders op
zit dan te wachten tot het mis gaat.
Je probeert dan wel te zorgen dat
iedereen klaar staat om in actie te
komen. Een gecontroleerde crisis,
noemen we dat."
Sociaal verpleegkundige Ilse haalt
een voorbeeld aan: „Een geschei
den, islamitische mevrouw dreigde
uit huis te worden gezet omdat de
woning nog steeds op naam van
haar man stond. De woningbouw
vereniging vroeg haar steeds langs
te komen, zodat ze de woning op
haar naam over konden zetten,
maar deze mevrouw - die boven
dien psychotisch was - weigerde
dat categorisch. Ze wilde niet aan
2005
2006
2007
2008
2009
Borsele
10
4
17
2
7
Goes
9
16
21
21
18
Hulst
7
5
5
9
9
Kapelle
1
2
3
0
1
Middelburg
11
21
20
31
22
Noord-Beveland
6
5
2
1
1
Reimerswaal
6
5
4
6
6
Schouwen-Duiveland 9
15
7
7
13
Sluis
7
8
9
8
8
Terneuzen
31
38
38
22
41
Tholen
2
0
8
8
7
Veere
1
6
1
7
6
Vlissingen
24
38
29
34
45
Totaal
124
163
164
156
184
vaarden dat haar huwelijk voorbij
was. En dus wilde ze de woning
niet op haar naam laten zetten. Ze
vroeg ook geen uitkering aan en
had dus geen geld. Buren hielden
een oogje in het zeil. Soms at ze
mee, en ze regelden een voedsel
pakket voor haar."
Na een aantal gesprekken, waarbij
vanwege de taalbarrière ook een
tolk werd ingeschakeld, was wel
duidelijk dat mevrouw 'in haar ont
kennende fase' bleef zitten en afste
vende op een uithuiszetting.
„We hebben toen een zogenoem
de vooraanmelding gedaan bij de
crisisdienst. Die mag pas iets doen
als de crisis een feit is. Op het mo
ment dat mevrouw daadwerkelijk
op straat gezet werd, stonden zij
klaar om haar op te vangen. Toen
was er de indicatie 'maatschappelij
ke teloorgang'. In de daklozenop-
vang van het Witte Huis kon ze
niet geplaatst worden: ze kwam uit
een milieu waarin vrouwen en
mannen vanuit hun geloofsovertui
ging afstand houden. Bovendien
bleek er psychisch nog wel wat
meer aan de hand te zijn. Via de
rechterlijke macht is ze toen eerst
opgenomen, daama is toegewerkt
naar wonen in een beschermende
woonvorm. Ze is laatst nog hier ge
weest, met bloemen."
De verhalen verduidelijken waar
om er vaak zoveel tijd zit tussen de
melding en het moment dat er een
blijvende oplossing is. Bemoeizorg
is een tijdrovende klus. Allereerst
hebben de cliënten zelf niet om de
hulp gevraagd. Ze zijn vaak slecht
benaderbaar, contact leggen duurt
lang, vertrouwen moet opge
bouwd worden. En dan moet de
cliënt nog zelf gaan inzien dat er
een probleem is en bereid gevon
den worden mee te werken aan de
oplossing. „Je moet laten zien dat
je er niet bent om de problemen
op te lossen die anderen met hen
hebben, maar om hen zelf te hel
pen. 'Mensen maken zich zorgen
om u', dat is de boodschap. Niet:
'Mensen hebben last van.u'."
Of ze zich wel eens be
dreigd gevoeld heeft?
„Het wordt wel eens hef
tig. Ik ben wel eens ergens wegge
vlucht. Je komt toch' ongevraagd
bij iemand aan de deur. Tegen
woordig letten we meer op de ei
gen veiligheid. Wat is je positie?
Waar let je op? Hoe kom je de
deur weer uit? Het begint er al mee
dat je altijd alleen op stap gaat. Een
vrouw alleen, een tenger poppetje.
Het voordeel is dat je niet bedrei
gend bent. Het nadeel: je bent
kwetsbaar."
„Ik herinner me een vrouw waar
ik na veel moeite eindelijk binnen
mocht. Zodra ik binnen was, deed
ze de deur achter me op slot. Daar
na begon ze te vertellen: dat ze
overal dingen en schimmen zag,
en dat ze die met messen neerstak.
Op zo'n moment denk je: hoe kom
ik weer buiten? Het kan zo maar
zijn dat je opeens onderdeel van
die waan wordt."
www.ggdzeeland.nl
Algemeen meidnummer Bemoeizorg:
0113-249456.
de bedoeling, maar als mensen duidelijk in
nood zijn, bellen we direct met de crisis
dienst. Of we verbinden ze door, als ze hui
lend opbellen met de mededeling dat ze
het niet meer zien zitten en nü naar de
trein gaan."
Sociaal-psychiatrisch verpleegkundige Bri
gitte Huls vangt de binnenloper op. Ze no
teert zijn persoonsgegevens: hoe heet hij?
Waar woont hij? Ook probeert Huls hem
op zijn gemak te stellen. Ze biedt hem iets
te drinken aan en laat hem weten dat er
binnen een kwartier iemand van de avond
dienst komt, die verder voor hem zal zor
gen.
Terwijl de binnenloper met zijn kopje kof
fie wacht, duikt Huls in het systeem om te
achterhalen of de man een bekende is. Zo
ja, dan is er wellicht een dossier, waarin
wat meer informatie te vinden is.
EINDE DIENST
De Landsheer trekt zijn jas aan. Er
moeten kinderen worden opge
haald; het leven gaat door, ook
buiten Emergis. Ook secretaresse Wilma 't
Jong gaat naar huis. Tot ze morgenochtend
weer achter haar bureau plaatsneemt, zal
haar taak worden overgenomen door het
Waarnemend Avond- en Nachthoofd.
Brigitte Huls neemt de telefonische over
dracht aan de avondploeg voor haar reke
ning. Ploeg is een beetje een groot woord:
de dienstdoende sociaal-psychiatrisch ver
pleegkundige staat er die nacht alleen
voor, met dien verstande dat hij voor ad
vies kan terugvallen op de nachtpsychia
ter.
Tijdens de nachtelijke uren worden de cri
teria een beetje aangescherpt. 'Ernstig' en
'acuut' moeten écht ernstig en acuut zijn.
Elke beller krijgt de vraag of het écht niet
tot morgenochtend kan worden uitgesteld.
„Omdat er overdag veel meer mogelijkhe
den zijn om iemand op te vangen", legt
De Landsheer uit, voor hij in vliegende
vaart naar huis vertrekt.
De volgende ochtend, als de dagploeg zijn
posities weer inneemt, wordt de balans
van de nacht opgemaakt.
Een telefoontje van de huisartsenpost,
over iemand die bij Emergis onder behan
deling is en zich met een paniekaanval bij
de HAP gemeld heeft.
De politie heeft gebeld of de psychiater en
de spv'er langs willen komen om een man
die zo op het oog psychotisch is, te beoore-
len.
Een gedwongen opname in de kliniek.
Een melding van een wegloper op de cam
pus van Emergis: moet er om opsporing
verzocht worden?
„Al met al, een rustige nacht", concludeert
De Landsheer.
