Complexiteit ioluit Eriend Steiner Lovisa Danang Triwibowo Zeeuwse Lichting De Vries en Vets Rik Vandewege donderdag 10 maart 2011 Nico Out gaat elke week op zoek naar het beste wat Zeeland op het gèbied van beeldende kunst te bieden heeft. Waarom is schilder kunst belangrijk? Het gaat verder dan bijvoorbeeld kijken naar biljarten. Dat is knap en mooi of spannend om te zien. Je kunt meeleven: raakt die bal nu die andere? Je kunt je verwonderen over de beheer sing van de spelers. Biljarten be staat en is zo een stukje door mensen gecreëerde werkelijk heid. Dat heeft een waarde in zichzelf. Op een vergelijkbare manier geldt dat allemaal ook voor (schil derkunst. Maar daar komt nog iets bij. Schilderkunst gaat over zich zelf, zoals biljarten, maar ver wijst ook naar de werkelijkheid waaruit zij voortkomt. Daarmee zet zij aan tot beschouwen: intuï tief, emotioneel, intellectueel. En dat beschouwen ontsluit inzichten in onszelf die verder gaan dan de beleving en analyse van het spel. Geldt dat nu ook voor het werk van de drie schilders die ik deze week onder uw aandacht breng? Jan van der Ploeg (1959) schildert geometrische composities in de traditie van de op art. Hij maakt ook wandschilderingen. Door het contrast tussen zwart en wit of wit en rood verschijnt een na beeld. Door met die contrasten te manipuleren schept Van der Ploeg oppervlakken die je oog in bewe ging lijken te brengen. Het beeld begint te flikkeren. De composities zijn echter meer dan puur optisch spel. Ze geven ook uitdrukking aan de drang tot het ordenen van een steeds complexere werkelijk heid en zijn zo metaforen voor het bestaan. Eenvoud en complexiteit gaan in zijn werk hand in hand. Een klein schilderij dat bestaat uit afwisse lend witte en rode banen, horizon taal, verticaal en diagonaal over el kaar geplaatst lijkt overzichtelijk, maar is bijna niet te beschrijven. Elke beschrijving roept een andere op. Afhankelijk van waar je begint ligt een vlak over of juist onder een ander en kun je de compositie in termen van driehoeken, of vier kanten benoemen, in termen van overlap of uitsparing. En dan brengt het nabeeld soms ook nog een iets donkerder tint in het wit en een wat lichtere in het rood. De compositie is pas te be grijpen wanneer er diverse mogelij ke standpunten worden gecombi neerd. Daarmee verbindt dit werk kubisme en op art tot een nieuwe visie. Dat concept zie ik terug in de wandschildering van Van der Ploeg. Het zwart-wit raster van 1 bij 1 meter structureert de ruimte en zet zich voort op de wand bui ten. De dubbelglazen pui transfor meert het heldere beeld tot een reeks veranderende variaties op een thema. Een schitterend.kijk Jan van der Ploeg en Ab van Hanegem exposeren bij Dick de Bruijn Contemporary Art. spel, met extra dimensies, door de inventiviteit van de composities en de perfecte uitvoering. Ab van Hanegem (i960) gaat juist de diepte in. Kleurrijke golvende vor men doorkruisen de illusoire ruim te. Ze zijn ingenieus geconstru eerd, lijken uit elkaar voort te ko men als een oneindige zich vertak kende schil. Door kleurcontrasten laat Van Hanegem je oog heen en weer zwiepen als zat je in een acht baan. Tussen de schillen vertonen zich kleurvelden die soms nabij en soms veraf ogen, daarbinnen zijn dan openingen te zien naar weer andere ruimtes. Het is een niet be staande werkelijkheid of beter: een alleen in het schilderij bestaan de werkelijkheid. Die biedt associa ties: van bewerkte macrofoto's van de interne structuur van een lichaam tot modellen van sterren stelsels. Van Hanegem vlecht als het ware microscopisch klein en oneindig groot in elkaar in de vorm van een te denken beeld, dat dezelfde zich ontwikkelende bouw heeft. Zo laat hij materie en energie samen komen in beweging, verbindt hij het stoffelijke en het onstoffelijke, het zichtbare en het onzichtbare. Ook daarin etaleert hij spannende variaties. Soms, zoals in Carrera, roepen fel le kleurcontrasten snelheid op; in andere gevallen verweeft Van Ha negem subtiel een door het beeld vlak slingerende buisvorm met de achtergrond of ruimte eromheen. Beide kunstenaars laten het renais- sanceconcept van één verdwijn punt achter zich en markeren ruim honderd jaar na het kubisme op elkaar aanvullende wijze eigen tijdse toevoegingen die recht doen aan de zinsbegoochelende com plexiteit van de werkelijkheid. In de kunst zichtbaar maken waarop het leven nog laat wachten is de missie van Bob Pingen. Schilder in hart en nieren zoekt hij het in het dromen van een wereld waarin vorm en kleur zich steeds opnieuw tot elkaar ver houden en voegt daar een snufje il lusionisme aan toe. Puur abstract, ritmisch, soms ingetogen, soms be wegelijk, soms teder van tint, soms diep duister verschijnt doek Ab van Hanegem: Fol/y 6. na doek: abstracte uitzichten op en inzichten vanuit Arcadia, zoals hij de expositie noemt. Arcadia was in de poëtische overle vering een paradijselijk gebied waarin liefde, natuur en schoon heid winstbejag, politiek en ge weld hadden uitgebannen. Pingen plaatst in die onbedorven omge ving zijn schilderkunst, sterker nog: zijn kunst is die omgeving. Een wereld waarin licht en kleur en vorm hun goddelijke gang gaan, verrassen en verleiden in steeds andere combinaties. Waar geometrie vermengd wordt met de persoonlijke toets die de verf doet leven. Een positieve bijdrage in droom én daad als broodnodige impuls Erland Steiner Lovisa schildert jon ge vrouwen die zich tegelijkertijd tonen en verbergen. Ze zijn bijna altijd alleen in een ruimte. Zijn fi guren blijven intrigeren. Dat komt enerzijds door het uitspelen van wat zijn personages verbergen en anderzijds door de knappe manier van weergeven. Die is realistisch, kleurrijk en licht vervreemdend. T/m 12/3. Kunstuitleen Terneuzen, Be/lamystraot 26a, Terneuzen. Danang Triwibowo is een jonge kunstenaar uit Jakarta, Indonesië, die enige tijd in Nederland heeft gewerkt. Hij toont foto's en anima ties waarin hij zoekt naar overeen komsten en verschillen tussen bei de landen. Zo plaatst hij een foto van een oude Middelburgse molen naast een opname van torenhoge hotels in Jakarta. T/m 13/3. Mon Capitaine, Kinderdijk 56 Middelburg. Zo. 13.00-17.00 uur. In de tentoonstelling wordt werk in 2010 aan een Nederlandse acade mie afgestudeerde kunstenaars, ontwerpers, vormgevers en illustra toren getoond. Het is een feestelij ke, aanstekelijke tentoonstelling ge worden die duidelijk maakt dat het met de kwaliteit van de Zeeuw se deelnemers aan het kunstvakon derwijs prima is gesteld. T/m 19/3. CBK Zeeland, Balans 17, Middelburg. Beeldend kunstenaar Erki de Vries en musicus Tim Vets construeer den onder de titel Poltergeist een geluidssculptuur die de lege exposi tieruimte voorziet van 'onverklaar bare' klanken. Vandaag (20 uur) geeft Vets een performance. Op gi taar gaat hij 'het gesprek aan' met de ritmes die vanaf de zoldering de ruimte in hun ban houden. T/m 19/3. Bewaerschole, Weststraat 18. Burgh-Haamstede. Rik Vandewege schildert met acryl verf op papier dat hij overbrengt op hout. Zijn abstracte werk roept met sporen van grafische elemen ten, abstracte vormen, tekens, sluiers van broze en transparante lagen een ingetogen, contemplatie ve sfeer op. Mede door het beschei den formaat ademt zijn werk inti miteit. T/m 1/4. Passerelle, Stadhuis, Stadhuisplein 1, Terneuzen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2011 | | pagina 70