i
over de bol is niet
spectrum 2
Zaterdag 5 maart 2011
Een gedragscode voor de
zwembadbranche, strikte
afspraken in de kinderopvang en
klipklare regels voor het
basisonderwijs. De focus voor
een correcte omgang van het
personeel met kinderen staat op
scherp. Ontuchtzaken zoals door
de Bossche zwemonderwijzer
Benno L., op kinderdagverblijven
in Amsterdam en de recente
aangifte van een oud-leerling
tegen de directeur van de
Cypressenhof in Middelburg
maken duidelijk dat niets aan het
toeval mag worden overgelaten.
Maar dit gaat wel ten koste van
de spontaniteit bij het personeel.
door Cornelleke Blok en Marcel Modde
Ad Bakker werkt al twaalf jaar met voornamelijk de jongste kinderen. In het plerebad van Zierikzee neemt hij bij hen de
grootste angsten voor het water weg en leert ze de eerste basisslagen voor het A-diploma. foto Dirk-jan Gjeltema
Zonder enige aarzeling roetsjt
het ventje van de kleine glij
baan zo het diepe in. Er op
vertrouwend dat badjuffrouw
Ineke van Krimpen hem zal
opvangen, mocht hij iets te lang kopje on
der gaan. Een speels trucje om kinderen,
die worden klaargestoomd voor hun A-di-
ploma, vrij te maken van waterangsten,
legt badmeester en bedrijfsleider Marco
Reedijk van het Zierikzeese sportcentrum
Onderdak uit. „En in die situatie ontkom
je er soms niet aan de kinderen aan te ra
ken en even goed té leggen."
Een paar banen verderop bekwamen de
kinderen zich zelfstandig in de schoolslag
en iets dat op de bortstcrawl begint te lij
ken. In die fase blijven de zwemonderwij
zers gewoon op de kant en roepen de in
structies toe. Anders is het in het naastgele
gen pierebadje. Ad Bakker werkt al twaalf
jaar voornamelijk met de jongste kinde
ren. Vijf, zes jaar oud zijn ze en zo weer
loos spartelend in het warme water uiterst
kwetsbaar. „Je moet je buik omhoog doen.
Kijk zo." Bakker drijft en holt z'n rug. Een
paar kinderen doen het tegenovergestelde,
dus gaat de badmeester een stapje verder.
„Kijk hier zit je buik", priemt hij speels en
vluchtig met zijn vingers rond de navel
van het meisje voor hem. „Soms is het
even nodig de kinderen aan te raken om
ze iets duidelijk te maken", legt hij na de
les uit. „Maar anders moet je het gewoon
niet doen. Als je ze het gevoel van een juis
te beenslag wil bijbrengen, kan je ze ook
laten steunen op de trap in plaats van bij
de schouders te pakken."
De ontuchtzaak van Bossche zwemschool
houder Benno L. vorig jaar heeft de focus
weer op scherp gezet. De zwembad-
branche werkt aan een gedragscode, die
dit jaar moet worden vastgesteld. De om
gangsregels zijn grotendeels vanzelfspre
kend, beoordelen de Zierikzeese badmees
ters het rondgestuurde concept. „Die re
gels zijn zo normaal, maar dat geldt blijk
baar toch ook weer niet voor iedereen.
Wanneer je zoiets nóg eens zwart-op-wit
zet, kun je elkaar daar op aanspreken bij
afwijkend gedrag", zegt Reedijk.
Bakker: „Het zorgt er voor dar je weer
even extra nadenkt over wat je zeifin een
bepaalde situatie zou doen. Ik ben er van
overtuigd dat ik niks doe waar ik me voor
hoef te schamen, waar kinderen nadeel
van hebben. Er gebeuren wel eens dingen
in het bad. Je hebt te maken met levende
wezens. Die springen wel eens spontaan
in je armen en zeggen dat ze je lief vinden.
Dan zeg ik 'ik jou ook' en dan ga je verder
met de groep."
Reedijk: „Weet je wat het is, de spontani
teit gaat er een beetje af Dat komt wel
weer terug hoor, maar het voelt soms toch
ietwat ongemakkelijk. Pas had ik het nog,
met een meisje dat persoonlijke begelei
ding nodig had. Ze had goed haar best ge
daan. Kind blij, krijg ik de volgende keer
een tekening en een kus op m'n wang.
Waar haar moeder bij stond. Maar op dat
zelfde moment dacht ik wel even: oh ja....!
Dat is het resultaat van al dat gedoe."
Een situatie als bij Benno L. kan in Onder
dak niet gebeuren, verzekert de bedrijfslei
der. „Wij zijn altijd met minimaal vier
mensen les aan het geven. Benno L. was
alleen." Ook zijn er duidelijke afspraken
over wie de jongens- dan wel meisjeskleed
kamers binnen gaat. „Iedereen is hier zo
opgevoed." Het personeel van Onderdak
heeft de concept-gedragscode met elkaar
besproken en ziet geen reden een afwijken
de inhoud voor te stellen, zegt Reedijk.
„Voor ons heeft dit geen gevolgen. Maar
het kan nooit kwaad om weer eens met de
neus op de feiten te worden gedrukt."
