Wmm Ui em kerk _J1 Alleen de voorkant is intact gebleven, zegt An- nelies Korst. Zij en haar partner Jan Vinke staan aan het roer van recla mebureau Recht door Zee. Het bedrijf huist in het voorste deel van het oorspronkelijke schip van de kerk. Het is metershoog. Hoe hoog precies, kan Annelies niet zeggen. „Maar de ruimte is heerlijk om in te werken. Bovendien, als je een gezin hebt, heeft wonen en werken onder één dak zo zijn voordelen." Wie binnenkomt in het halletje ziet dat de eigenaren hart hebben voor de geschiedenis van deze kerk. Het lijkt een minimuseum. In een vitrinekast liggen twee zeer oude sleutels van de kerk tussen een verzameling gevonden voorwerpen uit de tuin. Op de muur de tijds lijn van de kerk van 1648 tot nu. Achter de zware eikenhouten deuren vloeit daglicht binnen door de hoge gebogen ramen. Omdat de muren vrij zijn, ademt de kerk zijn oorspronkelijke sfeer en is het ruimtelijke gevoel behouden gebleven. Middenin de kerk een vide. Hier ontvangen Jan en Annelies gasten en hebben ze vergaderingen. Via een loopbrug boven het middenpad kom je bij wat vroeger een koor was. Er staat nu een zitje. De twee enorme ramen die 'het koor' flankeren Vide, voor de ontvangst van gasten. waren ooit glas-in-loodramen. „Die worden te zijner tijd in ere hersteld", zegt Annelies. In het achterste deel van de kerk woont het stel. Samen met de kinderen Peer (6) en Made lief (9). „Hier hebben we bewust gekozen voor praktisch", vertelt Annelies. „Maar ook hier is het 'kerkgevoel' er nog. Hoge ramen. En alles is heel ruim." Mooi zijn volgens Annelies de authentieke zware deuren die vroeger leiddèn naar de con sistorie achterin de kerk, maar die nu toegang geven tot de keuken. Een bewaard gebleven betonnen trap leidt naar de eerste verdieping waar slaapkamers en badkamer zijn. In de ouderslaapkamer, waar ooit het mos op de muren stond, is een deel van de oorspronke lijke muur nog zichtbaar. „Het stucwerk kwam er af En omdat het een mooie muur is met dat gebogen kozijn erin, besloten we alleen te verven. Met dit prachtige resultaat." Eenmaal op zolder is er even twijfel of de stof fige gang naar de kerktoren de moeite waard is. Na wat klauterwerk staan we naast de klok. Helemaal intact en op afstand bedienbaar. „We beieren nog regelmatig. Bijvoorbeeld als Sinterklaas aankomt en met de Carnavalsop tocht." Annelies lacht. „Klachten hebben we nog niet gehad. Ik denk dat iedereen dat juist leuk vindt. Die oude kerk die nog even iets van zichzelf laat horen." Elian van 't Westeinde

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2011 | | pagina 64