7 spectrum PASSIE ALS DRIJFVEER Edith Ingeborg Schippers Zaterdag 26 februari 2011 foto Jeroen Jumelet/GPD verschraald, net als in veel wijken en buur ten van steden. „De voorzieningen zijn wel erg gemakkelijk weggeorganiseerd. In de Randstad is dat niet zo sterk voelbaar, maar daarbuiten des te meer. Het ergert me dat een alleenstaande moeder 's avonds laat met haar hele kroost naar een huisartsenpost ver weg moet als er één kindje ziek is. En dat een zieke vrouw van 8o na 17.00 uur met een taxi op zoek moet naar hulp, omdat het bandje van de plaatselijke huisarts aanstaat. Dat moet an ders kunnen. De samenleving verandert. De verhouding tussen werk en privé ver vaagt. De zorg moet daarin meebewegen. Albert Heijn is tegenwoordig tot acht uur 's avonds open en soms nog langer. Dat moet ook voor de basiszorg gaan gelden. En snel. Dit heeft topprioriteit." Ze gaat met de huisartsen, verpleegkundi gen, verzorgenden, apothekers, fysiothera peuten en anderen uit de eerstelijnszorg bedenken hoe het anders kan, waardoor de zorg beter toegankelijk wordt en, als het enigszins kan, tegen een scherpere prijs. Ze noemt een voorbeeld: „Laat een dermatoloog één keer in de week een hal ve dag in een zorgcentrum zitten, dan kan een patiënt met een verdacht plekje op de huid vanaf de huisarts meteen een deur verder geholpen worden. En dan wel graag zonder dat een duur behandelpro gramma in gang wordt gezet. Dat is veel patiëntvriendelijker en het tarief is dan maar een fractie van het huidige bedrag." Ze denkt ook aan ambulante hulpverle ning: „Meer artsen of wijkverpleegkundi gen die in een autootje naar de patiënt rij den." En niet in de laatste plaats denkt ze aan e-health: zorgverlening en controle van medicijngebruik thuis, met behulp van computers, camera's en sensoren. Edith Schippers laat zich niet diep in haar ziel kijken. Haar lijfspreuk is: „Je moet je werk leuk vinden, dat is de kern. En ieder vak heeft uitdagingen. Als je die zoekt en vindt, ga je iedere dag fluitend naar je werk. Ik prijs me gelukkig met deze baan, want ik heb een enorme passie voor de zorg. Het gaat altijd over mensen en het is nooit zwart of wit. Het is fijn om op werk bezoek te gaan. Ik ben zelfs trots als ik zie hoe ambulancebroeders een verkeersslacht offer te hulp schieten. Mijn vak is zo veel mooier dan een lintje doorknippen voor een nieuw stuk autobaan, niks ten nadele van mijn collega voor Infrastructuur. Maar ik weet ook: als je de populariteitsprijs wilt winnen, moet je geen minister van Volks gezondheid worden. Besluiten nemen is in de zorg per definitie moeilijk vanwege de ingewikkelde ethische en financiële dilem ma's. Er zitten vrijwel altijd voor- en nade len aan. En er is altijd kritiek. Als je uit bent op applaus, kun je beter zangeres wor den. Maar ja: mijn zangkunst is abomina bel." De bewindsvrouw is ook in het weekend veel van huis, omdat ze tevens minister van Sport is. „Meer nog minister van sport kijken, lijkt het wel. Dan neem ik man en dochter steevast mee. Anders zie ik ze hele maal niet meer. Gelukkig houden ze ook van sportwedstrijden, dus dat scheelt." Haar eigen passies buiten het werk om staan noodgedwongen op een laag pitje. Reizen naar het Verre Oosten is er niet meer bij. Tennissen gebeurt nog maar zeer sporadisch. „Ik probeer wel minstens één keer per week hard te lopen, soms twee keer. Dat doe ik samen met een vriendin die huisarts is. Dan kletsen we lekker een beetje bij. Ook over kwesties in de gezond heidszorg. Gezellige avondjes met mijn vriendinnen, daar ben ik niet meer bij. Daar baal ik wel eens van, maar belangrij ker is dat je iets met je leven doet. En daar horen offers bij. Als er geen idealisme in je zit, heb je in de politiek niets te zoeken." Schippers is voor veel Nederlanders de gro te onbekende van de huidige ministers ploeg. In haar woonplaats Baarn is dat an ders. „Als ik 's avonds klaar ben in Den Haag, vind ik het heerlijk na een uurtje Baarn binnen te rijden. Het is een prachtig plekje. Toen ik daar jaren geleden kwam wonen, viel me meteen op dat de dorpelin gen heel hartelijk zijn voor nieuwkomers. Ik word behandeld als één van hen. In an dere dorpen blijf je import, hoe lang je er ook woont. En wat ook leuk is: sinds mijn aantreden als minister zijn de reacties bij de bakker, bij de slager en op straat ook heel aardig en positief" Om er meteen aan toe te voegen: „Maar ja, ik ben nog maar vier maanden bezig als minister, hè. Dus dat kan nog best verande ren." reageren? spectrum@wegener.nl Geboren: Utrecht, 25 au gustus 1964. Woonplaats: Baarn. Getrouwd met: Sander Spijker; dochter: Eva (6). Hobby's: paardrijden, ver re reizen maken, tennis, lezen en muziek. Opleiding: 1985: politico logie, Leiden; 1990: so ciale wetenschappen, New Delhi (India). Loopbaan: 1993: mede werker Dick Dees, Twee de-Kamerlid WD; 1994: beleidsmedewerker volks gezondheid en sport, Tweede-Kamerfractie WD; 1997: secretaris volksgezondheid en ar beidsmarkt werkgevers koepel VNO/NCW; 2003: lid Tweede-Kamerfractie WD; 2006: vicefractie- voorzitter WD; 2010: mi nister van Volksgezond heid, Welzijn en Sport.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2011 | | pagina 79