zeeland 127
Traplift huren?
Die knauwt as
van de regen in de drup
een kernien
Stannah
Alleen bij de beste! De fiscus betaalt mee, ook bij huur!
v :>r-: zuidschor
zaterdag 26 februari 2011
'Jji; Informeer mij vrijblijvend over de Q buitentraplift
traplift rechte trap CJ traplift met 1 of 2 bochten
C€!H
O fa
BEL GRATIS 0800-0228-700 (toestel 2317)
www.stannah.nl - info@stannah.nl
's Werelds meest gekozen en gewaardeerde traplift.
(Dhr/Mevr)
Adres
PC
Plaats
Telefoon
Afd2317
J Opsturen in een envelop zonder postzegel naar: Stannah
i Trapiiften B.V., Antwoordnummer 1 7006, 21 70 VB Sassenheim.
Gratis 'bont' sokken
t.w.v. 39,95*
bij aankoop van warme,
waterdichte Dubarry
laarzen!
Heren ontvangen een
onderhoudsset.
Zandkreekweg 5
Jachthavens Wolphaartsdijk
0113-582310
Zondag's altijd open
i
NAUTIC LIFESTYLE WATERSPOUT
Herdruk (1715) kaart van Suriname, gemaakt door Willem Mogge, die in
1667 naar Suriname werd gestuurd om de kolonie in kaart te brengen.
een onderneming waarin de WIC
en de stad Amsterdam belangrijke
partners waren - de kolonie over
nam. De kolonisering kostte Zee
land 800.000 gulden - een astrono
misch bedrag, dat naar huidige eu
ro-maatstaven met honderd mag
worden vermenigvuldigd. Alle po
gingen om er een kolonie vol
bloeiende plantages van te maken
liepen stuk. Tropische ziekten, vij
andige indianen en Engelse aanval
len vanaf zee maakten het lastig
om het land bevolkt te krijgen.
Wervende maatregelen - gratis
overtocht en zeven jaar vrijstelling
van belasting - haalden weinig uit.
Zo werd Suriname een enorme
kostenpost, die het gewest Zee
land verder in de versukkeling
hielp.
In het archief springen
sommige bonnetjes in het
oog. De verzending van
tuinboontjes is al ge
noemd. Het briefje waaruit blijkt
dat een groep van dertig vrouwen
terug naar de Republiek werd ge
transporteerd, omdat het garni
zoen van Fort Zeelandia 'ze niet
lustte', valt ook op. Waarschijnlijk
ging het om vrouwen die tot een
gevangenisstraf waren veroordeeld
en naar Suriname waren gestuurd.
In alle koloniën was immers een
vrouwentekort.
Het archief kan worden geraadpleegd
via archieven.nl of via de website van
het Zeeuws Archief, www.zeeuwsar-
chief.nl
Met dank aan Albert Meijer en ]osé
de Bree van het project conservering
en digitalisering archiefstukken over
Suriname.
merkingen te maèken en m'n are
broer ao z'n zakken uut z'n pof
broek ehaele en die stake as rich-
tinganwiezers naè buten. Net voe
a nööm Egbert afdrukt'n wier t'n
dat gewaer en me moste opnieuw
in de ploaie. 'Jongers noe stille',
zei vaoder. Me keke aol zö ernstig
a nööm het bevel gaf da me lache
moste. Toen liet broer een schete.
Dat was lachen eblaeze, vee meêr
dan noadig was en eêl de opstel
ling was uut z'n fer-
soen. Overnieuw. Noe
kwam zus in de ver
drukking en d'r strikke
kwam scheef te zitten.
'A Dirk noe ès bie mien
kom zitte en Jannie bie
moeder, joop an de bu-
tenkant d'r nest, Me-
rientje van voren op
z'n knieën en Iengel
daè scheef achter, dan me aolles
d'r wè op en de minste kans op on
gelukken', zei vaoder. Nööm Eg-
bert ao af edrukt a zusje nie ero-
pen ao a 't ondje d'r glad nie op-
stoeng. Twint a ze 't zei, slierd'n ze
van moeder d'r schoat en rend'n
naè de schure om d'n ond d'r uut
te laeten. Ondertussen wiere ons
't beu en begonne te klieren. D'n
ond ao gin zin en de slagorde wier
wee op'esteld. Ik gaf Merientje een
schopje dat a t'n nog tegoed ao en
die maèkt'n misbruuk deur knoer-
ard te gae brullen. M'n schuld
wier vereffend deur a vaoder m'n
aermpje vastpakt'n. Ik zou op de
foto nie lache. Broer wè.
in aolle geduld ao nööm Egbert
staè wachte en an z'n toestel
eprust. Noe kon het gebeure. Die
kreeg, behalve mien dan, de boel
an 't lachen deur wat in het Gro
nings te zeggen. Of was het deur
het commentaer van broer die a
zachtjes zei: 'Die knauwt as een
kernien'. Of a me d'r goed opstoen-
ge, zou me pas vee laeter wete,
wan j' ei zömae gin rolletje vol.
Reacties: Werrilaan 21, 4453 CA
's-Heerenhoek of e-ma.il:
info@zeeuwsezanger.nl. Na te lezen
op www.zeeuwsezanger.nl
door Engel Reinhoudt
Daè bin nie vee mensen,
guus uut'ezonderd, die
a 't erg vinde a ze jon
ger bin dan de rest van
't gezelschap. M'n jongste broer
wè en dat komt om'at 'n nie op de
gezinsfoto staèt die a nööm Egbert
enomen eit toen at 'n bie ons lo
geerden. Broer ei naemelijk gin no
tie oe a t'n d'r uut'ezien eit voe z'n
vuufde jaer. Op het mo
ment van de foto was
t'n nog lange nie geho
re. En oe a me ok bewe-
re a t'n eêl knap was,
bluuf dat knaege en
wilt 'n dat eigenlijk nie
anneme. Dat kan 'k ok
wè begriepe a j'n noe
ziet.
Afijn, nööm Egbert en
tante Julia zoue komme logere en
dat was aoltied een eêle belevenis.
Die kaeme glad uut Groningen, z'
ao een auto en het were eêle pre
cieze mensen, een bitje deftig ok.
Het was nie echt fermielje, mae op
d' eên of d' are meniere verbonde
erocht mie onze ouwelui, 't
Beteêkenden voe ons a me extra
fersoenlijk moste weze, mie as be-
loaning lekker eten, een keêrtje
mee meuge rieë in dien auto en
een cadeautje. En me zoue op de
foto meuge, ao d'r in de brief
estae. Ik zie ze nog komme en
ineêns begreep ik waèrom at 'n
uut 't ööge noorden kwam. Die
was bienae twï meter en liep ier
eênigszins gebukt. Hunter aot'n
daè wellicht minder last van dan
ier in de laege landen. Tante Julia
was mae d'n eit.
Op een zondagmirreg was 't. Mie
ons zondagse goed an moste me
opstelle op een zunnig plekje voe
't kolekot. Vaoder, moeder en aolle
guus, behalve die a dan nog gebore
moste worre. 't Was een bitje zene-
wachtig gedoe. Nööm Egbert
brocht eêst z'n toestel op orde en
formeerden ons in de juuste posi
tie. M'n oudste broer maèkt'n de
zaak an 't lachen deur aollerlei op-
