38 Grange en Schild snelste op slalom Willeboordse doet vertrouwen op Alsof er een kudde olifar Zilver Mariska Bun en brons Finn de Leng HARTINFARCT Marco Bleumink keert als een nieuw mens terug op het veld maandag 21 februari 2011 GARMISCH-PARTENKIRCHEN - Voor het eerst in veertig jaar is de sla lom bij de wereldkampioenschap pen alpine-ski gewonnen door een Fransman. Jean-Baptiste Gran ge noteerde gisteren in het Duitse Garmisch-Partenkirchen na twee manches een tijd van 1 minuut en 41,72 seconden. Daarmee bleef hij de Zweed Jens Byggmark (1.42,15) en de Italiaan Manfred Mölgg (1.42,33) voor. Bij de vrouwen zege vierde Marlies Schild. De 26-jarige Grange boekte vorige maand al twee wereldbekerzeges op de slalom. Met zijn wereldtitel nam hij revanche voor het WK in Val d'Isere, waar hij twee jaar gele den naast de prijzen greep. We gens een knieblessure kon hij vo rig jaar niet meedoen aan de Olym pische Spelen in Vancouver. In .Duitsland behaalde hij eindelijk wel succes op een groot toernooi. „Het was moeilijk om de tijd tus sen de twee runs door te komen", aldus Grange. „Het duurde zo lang. Mijn gedachten gingen terug naar het WK van 2009. Maar ik bleef in mezelf geloven en het is gelukt. Dit WK was ontzettend be langrijk voor me. Twee jaar gele den had ik twee gouden medailles kunnen winnen, maar bleef ik met lege handen achter." Bij de vrouwen was Marlies Schild de snelste. De Oostenrijkse skies ter hield in twee runs haar landge note Kathrin Zettel en de Zweedse Maria Pietila-Holmner achter zich. Titelverdedigster en olympisch kampioene Maria Riesch werd vierde op haar thuispiste. Met al vijf zeges in het lopende we reldbekerseizoen op de slalom op zak gold Schild als favoriete op het technische onderdeel. Haar zege zal ook door haar vriend Benja min Raich positief zijn ontvangen. De voormalig wereldkampioen sla lom bij de mannen herstelt van een knieoperatie na een val afgelo pen woensdag. „Ik kan het nog steeds niet gelo ven", vertelde de geëmotioneerde Schild kort na de tweede run. „Er is de afgelopen dagen zo veel ge beurd. Eerst Benni's blessure en nu mijn overwinning. Ik hoop dat hij zich nu wat beter voelt. Het was een lastige race. Het was knok ken en het pakte goed uit." door Roeland van Vliet DÜSSELOORF - Judoka Elisabeth Willeboordse heeft zaterdag tij dens de Grand Prix van Düsseldorf brons gewonnen. De 32-jarige Middelburgse werd pas in de halve finales van de klasse -63 kilo een halt toegeroepen. De derde plaats in Duitsland was het eerste succes voor Wille boordse in 2011. Tijdens de Mas ters in Bakoe en de Grand Slam van Parijs liet ze nog geen goed ju do zien en werd ze vroeg uitge schakeld. De Zeeuwse hoefde voor de we- reldranglijstpunten niet naar Düsseldorf Maar ze gebruikte het toernooi om vertrouwen te her winnen en extra wedstrijdritme op te doen. Uiteindelijk kwam ze zaterdag vier keer op de mat. Van de Turkse Selda Karadag (ippon), de Oostenrijkse Hilde Drexler (yuko) en de Russische Vera Koval (ippon) won ze. In de halve finales werd ze vervolgens gestuit door de Israëlische Alice Schlesinger (ip pon). Marhinde Verkerk veroverde ook brons en wel in de categorie tot 78 kilogram. Ze verloor in de halve eindstrijd op ippon van de Duitse favoriete Heide Wollert. door Sjaak Sinke APELDOORN - Atlete Mariska Bun van RKHAV uit Hulst heeft in Apeldoorn een prima prestatie ge leverd door tweede te worden op het NK vijfkamp meisjes B. Zij be haalde 3493 punten. De winnares werd Nadine Visser (SAV). Tijdens deze vijfkamp verbeterde Bun meteen de clubrecords van RKHAV op de 60 meter horden en het hoogspringen. Voorts ging haar eigen clubrecord van 3044 punten ruimschoots uit de boe ken. Finn de Leng van Dynamica haal de verrassend brons op de vijf kamp jongens C. Hij verbeterde op de 60 meter horden meteen zijn clubrecord met 0,3 seconden naar 10,15 seconden. De Lengs puntentotaal kwam uit op 2901. Roel Husmans (Flevo Del ta) won met 3417 punten. Evan de Schrijver (AV'56) werd negende met 2212 punten. Pelle Gelderblom (AV'56) volgde op de tiende plaats met 2198 punten en de elfde plaats was voor Gennaro Biswane (Dyna mica) 2138 punten. Samantha Lern- hout (RKHAV) deed mee aan de vijfkamp voor vrouwen. Haar beste onderdeel was de 800 meter, waar een tijd van 2.27.60 goed was voor de vierde plaats en zij in het klassement opschoof van de elfde naar de zevende plaats. Lernout behaalde 2598 punten. De titel was voor Nadiene Broeren (Sprint) met 4207 punten. Tijdens de vijfkamp verbeterde Lernhout de clubrecords op de 60 meter hor den en het hoogspringen. Ook haar totaalscore betekende een clubrecord. Marco Bleumink heeft de dood in de ogen gekeken. Drie maanden geleden werd de scheidsrechter uit Goes na de wedstrijd Halste ren-Goes getroffen door een hartinfarct. Stukken van die zwarte dag is hij kwijt, maar zijn leven niet. Als een nieuw mens is de 35-jarige scheidsrechter nu terug op de velden. In de vensterbank liggen stil le getuigen van een nieuw le ven. Een stapel doosjes met medicijnen. Marco Bleu mink slikt ze zonder morren als dagelijkse kost. Hij is al lang blij dat hij ze nog kan slikken. Om de zelfde reden kost het hem ook geen enkele moeite om van de shag af te blijven. „Ik rookte als een schoorsteen joh", zegt hij. „Een pakje shag per anderhalve dag, dat zijn zo'n zestig sigaretten. Als er nu iemand naast me zit te roken, doet het me niks. Ik vind het stinken." Een klein bijeffect, meldt Marco's vrouw Manon met een vette glim lach: „Hij heeft onder zijn shirt nu zijn helm bij op het veld..." Marco countert: „Maar nu ik gestopt ben met roken, smaakt het eten me ook zoveel beter. Ik weeg nu zo'n 83 kilo." Dochter Danique: „Nee pap, je weegt 85." Marco countert weer met een lach: „Jaja, maar nu ik weer sport, vliegt het er geluk kig ook weer af" Dochter Rochelle zit verstopt achter een boek, maar de lachende trek om haar mond verraadt dat ze meeluistert. Als Marco zijn verhaal van zondag de 21e november vertelt, vult Ro chelle af en toe wat blinde vlekken in zijn geheugen. Hij is flarden kwijt van het scharnierpunt in zijn leven. „De dag begon als alle andere", vertelt Marco. „Zoals al tijd was ik als eerste wakker, heb ben we met z'n allen ontbeten en heb ik naar Halsteren gebeld om te vragen of de wedstrijd wel door ging. Niks anders dan normaal. Doordeweeks had ik wel steken ge voeld op m'n borst. Ik zei nog te gen Manon, dat ik maandag wel even langs de dokter zou gaan." „Voor en tijdens Halsteren-Goes had ik ook nergens last van. Het was een leuk wedstrijdje, met twee voetballende ploegen. Toen ik had afgefloten heb ik bij de kleedkamer nog een sigaretje ge rookt en een praatje gemaakt met een andere scheidsrechter en een rapporteur. Na het douchen ben ik naar de bestuurskamer gegaan om de papieren in te vullen en wat te drinken. Ik nam zoals altijd een biertje, maar ik had twee of drie slokken genomen en het smaakte me totaal niet." „Normaal blijf ik altijd wel even hangen om wat te kletsen in de kantine, maar na tien minuten vond ik het mooi geweest. Ik wil de naar huis. Toen ik m'n tas ach terin de auto gooide, voelde ik een eerste steek. Hetzelfde gevoel als de week ervoor. Mijn eerste ge- Drie maanden na zijn hartinfarct heeft Marco Bleumink zijn hobby weer opgepakt dachte was: ik moet naar huis. In de auto kreeg ik zwaardere steken. Niet lekker. Toen begon m'n linker arm te tintelen. Foute boel. Het enige dat ik dacht, was: ik moet naar huis, naar m'n gezin." Hoewel Marco Bleumink niet de grootste is, is hij niet voor een kleintje ver vaard. In het Goese uitgaansleven was hij jarenlang een vertrouwd gezicht als portier van café Natio naal. Met zijn brede schouders be waakte hij ook de deuren bij de discotheken L'Etoile, Wall Street en El Toro. Doordeweeks werkte hij als commando. Hij is uitgezon den naar onder meer Bosnië en Cambodja. „Op jaarbasis was ik maar zeven weken thuis. Toen ik een gezin kreeg, wilde ik dat niet meer." Hij vond een nieuwe passie als kraanmachinist. Voor een zeventig meter hoge 800 tonner draait hij zijn hand niet om. Vorige zomer was hij wekenlang van huis. Hij zat vier weken in Ghana om kraan machinisten op een booreiland op te leiden en twaalf weken in Alge rije om twee stroomfabrieken te bouwen. Machtig mooi werk. „Maar ik miste m'n gezin, de op voeding, thuis. Ik zeg niet dat dat de oorzaak is geweest van het hart infarct, maar het vrat wel aan me." „Sinds ik vader ben geworden, ben ik wel een zacht eitje gewor den. En na dit..." Manon vult la chend aan: „een watje." Marco: „Ik zit er niet mee. De laatste maan den ben ik natuurlijk veel thuis en kon ik de kleine meid naar school brengen. Normaal had ik daar nooit tijd voor, maar ik zal je zeg gen: af en toe stond ik met tranen in m'n ogen voor die school. Daar schaam ik me echt niet voor. M'n gezin, m'n kinders zijn m'n alles." Op die 21e november wilde Marco naar huis. „De geest is sterk. Ik denk dat er onbewust dingen in de bovenka mer uitgeschakeld kunnen wor den, waardoor je iets langer kan volhouden. Ik heb harder gereden dan normaal. Net na de Vlaketun- nel heb ik de auto nog aan de kant gezet. Kiezen of delen. Ik ben door gereden. Thuis hadden ze net gege ten en in het halletje bij de voor deur stonden ze te roken." Dochter Rochelle neemt het over: „We hoorden gestommel bij de achterdeur. Normaal slaan onze honden aan als er iemand binnen komt, maar dit keer bleven ze stil. Alsof ze voelden dat er iets aan de hand was. Al je spullen stonden nog in de auto, je had je blazer in je hand en je blouse stond open. Haal mama, zei je. Je was panisch en hyperventileerde en bleef maar zeggen dat je er nog niet uit wilde stappen. Toen hebben we 1-1-2 ge beld." De ambulance was snel ter plaatse en redde een leven. Na een tussen stop in Goes werd Marco naar het Amphia ziekenhuis in Breda ge-

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2011 | | pagina 48