38
Grange en Schild
snelste op slalom
Willeboordse doet
vertrouwen op
Alsof er een kudde olifar
Zilver Mariska Bun en
brons Finn de Leng
HARTINFARCT Marco Bleumink keert als een nieuw mens terug op het veld
maandag 21 februari 2011
GARMISCH-PARTENKIRCHEN - Voor
het eerst in veertig jaar is de sla
lom bij de wereldkampioenschap
pen alpine-ski gewonnen door
een Fransman. Jean-Baptiste Gran
ge noteerde gisteren in het Duitse
Garmisch-Partenkirchen na twee
manches een tijd van 1 minuut en
41,72 seconden. Daarmee bleef hij
de Zweed Jens Byggmark (1.42,15)
en de Italiaan Manfred Mölgg
(1.42,33) voor. Bij de vrouwen zege
vierde Marlies Schild.
De 26-jarige Grange boekte vorige
maand al twee wereldbekerzeges
op de slalom. Met zijn wereldtitel
nam hij revanche voor het WK in
Val d'Isere, waar hij twee jaar gele
den naast de prijzen greep. We
gens een knieblessure kon hij vo
rig jaar niet meedoen aan de Olym
pische Spelen in Vancouver. In
.Duitsland behaalde hij eindelijk
wel succes op een groot toernooi.
„Het was moeilijk om de tijd tus
sen de twee runs door te komen",
aldus Grange. „Het duurde zo
lang. Mijn gedachten gingen terug
naar het WK van 2009. Maar ik
bleef in mezelf geloven en het is
gelukt. Dit WK was ontzettend be
langrijk voor me. Twee jaar gele
den had ik twee gouden medailles
kunnen winnen, maar bleef ik
met lege handen achter."
Bij de vrouwen was Marlies Schild
de snelste. De Oostenrijkse skies
ter hield in twee runs haar landge
note Kathrin Zettel en de Zweedse
Maria Pietila-Holmner achter zich.
Titelverdedigster en olympisch
kampioene Maria Riesch werd
vierde op haar thuispiste.
Met al vijf zeges in het lopende we
reldbekerseizoen op de slalom op
zak gold Schild als favoriete op het
technische onderdeel. Haar zege
zal ook door haar vriend Benja
min Raich positief zijn ontvangen.
De voormalig wereldkampioen sla
lom bij de mannen herstelt van
een knieoperatie na een val afgelo
pen woensdag.
„Ik kan het nog steeds niet gelo
ven", vertelde de geëmotioneerde
Schild kort na de tweede run. „Er
is de afgelopen dagen zo veel ge
beurd. Eerst Benni's blessure en
nu mijn overwinning. Ik hoop dat
hij zich nu wat beter voelt. Het
was een lastige race. Het was knok
ken en het pakte goed uit."
door Roeland van Vliet
DÜSSELOORF - Judoka Elisabeth
Willeboordse heeft zaterdag tij
dens de Grand Prix van
Düsseldorf brons gewonnen. De
32-jarige Middelburgse werd pas in
de halve finales van de klasse -63
kilo een halt toegeroepen.
De derde plaats in Duitsland was
het eerste succes voor Wille
boordse in 2011. Tijdens de Mas
ters in Bakoe en de Grand Slam
van Parijs liet ze nog geen goed ju
do zien en werd ze vroeg uitge
schakeld.
De Zeeuwse hoefde voor de we-
reldranglijstpunten niet naar
Düsseldorf Maar ze gebruikte het
toernooi om vertrouwen te her
winnen en extra wedstrijdritme
op te doen. Uiteindelijk kwam ze
zaterdag vier keer op de mat. Van
de Turkse Selda Karadag (ippon),
de Oostenrijkse Hilde Drexler
(yuko) en de Russische Vera Koval
(ippon) won ze. In de halve finales
werd ze vervolgens gestuit door de
Israëlische Alice Schlesinger (ip
pon). Marhinde Verkerk veroverde
ook brons en wel in de categorie
tot 78 kilogram. Ze verloor in de
halve eindstrijd op ippon van de
Duitse favoriete Heide Wollert.
door Sjaak Sinke
APELDOORN - Atlete Mariska Bun
van RKHAV uit Hulst heeft in
Apeldoorn een prima prestatie ge
leverd door tweede te worden op
het NK vijfkamp meisjes B. Zij be
haalde 3493 punten. De winnares
werd Nadine Visser (SAV).
Tijdens deze vijfkamp verbeterde
Bun meteen de clubrecords van
RKHAV op de 60 meter horden
en het hoogspringen. Voorts ging
haar eigen clubrecord van 3044
punten ruimschoots uit de boe
ken.
Finn de Leng van Dynamica haal
de verrassend brons op de vijf
kamp jongens C. Hij verbeterde op
de 60 meter horden meteen zijn
clubrecord met 0,3 seconden naar
10,15 seconden.
De Lengs puntentotaal kwam uit
op 2901. Roel Husmans (Flevo Del
ta) won met 3417 punten. Evan de
Schrijver (AV'56) werd negende
met 2212 punten. Pelle Gelderblom
(AV'56) volgde op de tiende plaats
met 2198 punten en de elfde plaats
was voor Gennaro Biswane (Dyna
mica) 2138 punten. Samantha Lern-
hout (RKHAV) deed mee aan de
vijfkamp voor vrouwen.
Haar beste onderdeel was de 800
meter, waar een tijd van 2.27.60
goed was voor de vierde plaats en
zij in het klassement opschoof van
de elfde naar de zevende plaats.
Lernout behaalde 2598 punten.
De titel was voor Nadiene Broeren
(Sprint) met 4207 punten. Tijdens
de vijfkamp verbeterde Lernhout
de clubrecords op de 60 meter hor
den en het hoogspringen. Ook
haar totaalscore betekende een
clubrecord.
Marco Bleumink heeft de
dood in de ogen gekeken.
Drie maanden geleden werd
de scheidsrechter uit Goes
na de wedstrijd Halste
ren-Goes getroffen door een
hartinfarct. Stukken van die
zwarte dag is hij kwijt, maar
zijn leven niet. Als een
nieuw mens is de 35-jarige
scheidsrechter nu terug op
de velden.
In de vensterbank liggen stil
le getuigen van een nieuw le
ven. Een stapel doosjes met
medicijnen. Marco Bleu
mink slikt ze zonder morren
als dagelijkse kost. Hij is al lang blij
dat hij ze nog kan slikken. Om de
zelfde reden kost het hem ook
geen enkele moeite om van de
shag af te blijven. „Ik rookte als
een schoorsteen joh", zegt hij.
„Een pakje shag per anderhalve
dag, dat zijn zo'n zestig sigaretten.
Als er nu iemand naast me zit te
roken, doet het me niks. Ik vind
het stinken."
Een klein bijeffect, meldt Marco's
vrouw Manon met een vette glim
lach: „Hij heeft onder zijn shirt nu
zijn helm bij op het veld..." Marco
countert: „Maar nu ik gestopt ben
met roken, smaakt het eten me
ook zoveel beter. Ik weeg nu zo'n
83 kilo." Dochter Danique: „Nee
pap, je weegt 85." Marco countert
weer met een lach: „Jaja, maar nu
ik weer sport, vliegt het er geluk
kig ook weer af" Dochter Rochelle
zit verstopt achter een boek, maar
de lachende trek om haar mond
verraadt dat ze meeluistert.
Als Marco zijn verhaal van zondag
de 21e november vertelt, vult Ro
chelle af en toe wat blinde vlekken
in zijn geheugen. Hij is flarden
kwijt van het scharnierpunt in
zijn leven. „De dag begon als alle
andere", vertelt Marco. „Zoals al
tijd was ik als eerste wakker, heb
ben we met z'n allen ontbeten en
heb ik naar Halsteren gebeld om te
vragen of de wedstrijd wel door
ging. Niks anders dan normaal.
Doordeweeks had ik wel steken ge
voeld op m'n borst. Ik zei nog te
gen Manon, dat ik maandag wel
even langs de dokter zou gaan."
„Voor en tijdens Halsteren-Goes
had ik ook nergens last van. Het
was een leuk wedstrijdje, met
twee voetballende ploegen. Toen
ik had afgefloten heb ik bij de
kleedkamer nog een sigaretje ge
rookt en een praatje gemaakt met
een andere scheidsrechter en een
rapporteur. Na het douchen ben ik
naar de bestuurskamer gegaan om
de papieren in te vullen en wat te
drinken. Ik nam zoals altijd een
biertje, maar ik had twee of drie
slokken genomen en het smaakte
me totaal niet."
„Normaal blijf ik altijd wel even
hangen om wat te kletsen in de
kantine, maar na tien minuten
vond ik het mooi geweest. Ik wil
de naar huis. Toen ik m'n tas ach
terin de auto gooide, voelde ik een
eerste steek. Hetzelfde gevoel als
de week ervoor. Mijn eerste ge-
Drie maanden na zijn hartinfarct heeft Marco Bleumink zijn hobby weer opgepakt
dachte was: ik moet naar huis. In
de auto kreeg ik zwaardere steken.
Niet lekker. Toen begon m'n linker
arm te tintelen. Foute boel. Het
enige dat ik dacht, was: ik moet
naar huis, naar m'n gezin."
Hoewel Marco Bleumink
niet de grootste is, is hij
niet voor een kleintje ver
vaard. In het Goese uitgaansleven
was hij jarenlang een vertrouwd
gezicht als portier van café Natio
naal. Met zijn brede schouders be
waakte hij ook de deuren bij de
discotheken L'Etoile, Wall Street
en El Toro. Doordeweeks werkte
hij als commando. Hij is uitgezon
den naar onder meer Bosnië en
Cambodja. „Op jaarbasis was ik
maar zeven weken thuis. Toen ik
een gezin kreeg, wilde ik dat niet
meer."
Hij vond een nieuwe passie als
kraanmachinist. Voor een zeventig
meter hoge 800 tonner draait hij
zijn hand niet om. Vorige zomer
was hij wekenlang van huis. Hij
zat vier weken in Ghana om kraan
machinisten op een booreiland op
te leiden en twaalf weken in Alge
rije om twee stroomfabrieken te
bouwen. Machtig mooi werk.
„Maar ik miste m'n gezin, de op
voeding, thuis. Ik zeg niet dat dat
de oorzaak is geweest van het hart
infarct, maar het vrat wel aan me."
„Sinds ik vader ben geworden,
ben ik wel een zacht eitje gewor
den. En na dit..." Manon vult la
chend aan: „een watje." Marco: „Ik
zit er niet mee. De laatste maan
den ben ik natuurlijk veel thuis en
kon ik de kleine meid naar school
brengen. Normaal had ik daar
nooit tijd voor, maar ik zal je zeg
gen: af en toe stond ik met tranen
in m'n ogen voor die school. Daar
schaam ik me echt niet voor. M'n
gezin, m'n kinders zijn m'n alles."
Op die 21e november wilde
Marco naar huis. „De
geest is sterk. Ik denk dat
er onbewust dingen in de bovenka
mer uitgeschakeld kunnen wor
den, waardoor je iets langer kan
volhouden. Ik heb harder gereden
dan normaal. Net na de Vlaketun-
nel heb ik de auto nog aan de kant
gezet. Kiezen of delen. Ik ben door
gereden. Thuis hadden ze net gege
ten en in het halletje bij de voor
deur stonden ze te roken."
Dochter Rochelle neemt het over:
„We hoorden gestommel bij de
achterdeur. Normaal slaan onze
honden aan als er iemand binnen
komt, maar dit keer bleven ze stil.
Alsof ze voelden dat er iets aan de
hand was. Al je spullen stonden
nog in de auto, je had je blazer in
je hand en je blouse stond open.
Haal mama, zei je. Je was panisch
en hyperventileerde en bleef maar
zeggen dat je er nog niet uit wilde
stappen. Toen hebben we 1-1-2 ge
beld."
De ambulance was snel ter plaatse
en redde een leven. Na een tussen
stop in Goes werd Marco naar het
Amphia ziekenhuis in Breda ge-