i8l zeeland
Oesterschelpen
zijn hardnekkig
probleem
Wapenschild en arm
Schouws experiment met
digitale vergaderstukken
Actie voor bibliotheken
Schouwse kust loopt als 'n rode draad
Studenten van de opleiding Decoratie Exterieur en
Bescherming van vakcollege Nimeto in Utrecht restaureren
gevelobjecten in opdracht van Koninklijke Zeelandia Zierikzee.
donderdag 17 februari 2011
GEWONDEN Plaag voor surfers en toeristen
door Piet Kleemans
scharendijke - Scherpe oester
schelpen zijn al jarenlang een pro
bleem in surfgebied Kabbelaars-
bank in het Grevelingenmeer. Dat
zegt Uwe Jendrusch van Zeil en
Surfcentrum Brouwersdam.
„Iedere jaar moeten wij met hon
derden surftoeristen en scholieren
naar de huisartsenpost of het zie
kenhuis", weet Jendrusch uit erva
ring. De schelpen zijn dermate
scherp dat onfortuinlijke recrean
ten soms forse snijwonden op
lopen.
Jendrusch zegt ook veel klachten
te krijgen van bezoekers van de
Brouwersdam. Ze komen er om te
surfen, moeten betalen voor het
parkeren en worden vervolgens ge
confronteerd met vlijmscherpe
oesterschelpen op het strand en in
het water Nota bene in een ge
bied dat speciaal aangewezen is als
surfplek. Het probleem is, bena
drukt Jendrusch, bepaald niet
nieuw. „Wij hebben het al vaak bij
de gemeente Goedereede en Na
tuur- en Recreatieschap De Greve-
lingen aangekaart."
Een permanente oplossing voor
het oesterschelpenprobleem zou
Jendrusch bijzonder welkom zijn.
Blijft die uit dan vreest de surf-
schoolhouder dat surftoeristen de
Kabbelaarsbank op termijn de rug
toekeren en op zoek gaan naar een
ander surfgebied waar ze niet op
dergelijke onaangename verrassin
gen stuiten. Het oesterschelppro
bleem is bekend bij Natuur- en Re
creatieschap De Grevelingen, zegt
woordvoerder Carolien Dierks.
Momenteel wordt onderzoek ge
daan naar mogelijke oplossingen
van het probleem. Of en op welke
termijn de oesteroverlast aange
pakt wordt is op dit moment nog
niet te zeggen.
door Piet Kleemans
zierikzee - De gemeente Schou-
wen-Duiveland gaat vanaf volgen
de maand experimenteren met di
gitaal verspreiding van vergader
stukken. De proef is de uitvoering
van een september vorig jaar door
D66 ingediende motie. Deze mo
tie kreeg de steun van een ruime
meerderheid van de gemeente
raad.
Volgens de D66-ffactie kan door
het werken met digitale versprei
ding van vergaderstukken fors be
spaard worden op onder meer
inkt en papier. De fractie gaat uit
van een besparing van 15.000 tof
20.000 euro per jaar.
Een ander voordeel van digitale
vergaderstukken is dat de ontvan
ger van de stukken gebruik kan
maken van snelle zoekfuncties,
iets wat ontbreekt bij de traditione
le manier van verspreiden van de
stukken.
Een speciale werkgroep - waarin al
le fracties vertegenwoordigt zijn-
vlissingen - De SP voert zaterdag
actie voor de bibliotheken in Vlis-
singen en Oost-Souburg. De partij
is tegen de voorgenomen sluiting
van de hoofdvestigingen en roept
mensen op een oud boek mee te
nemen en aan de binnenkant van
de kaft hun naam en handteke
ning te zetten en een boodschap
waarom de bibliotheken open
moeten blijven. De boeken war
den aangeboden aan wethouder
Rob van Dooren. De SP vindt het
goed dat de bibliotheek dichter
naar de mensen toe wil door de
hoofdvestigingen te sluiten en klei
ne mediatheken te openen in
buurthuizen, zorgcentra en scho
len, zegt Sem Stroosnijder. „Maar
wij vinden het jammer dat goede
gebouwen dicht gaan, terwijl men
sen daarover tevreden zijn. Wij
pleiten voor afgeslankte hoofdvesti
gingen en minder dependances."
RESTAURATIEPROJECT
door Ali Pankow
Gewerenmaker Jacobi
hing het destijds als uit
hangbord aan zijn gevel
in de Korte Sint Jan
straat in Zierikzee: een arm met
een hand die een geweer om
klemt. Dit houten object sierde
sinds begin vorig eeuw het pand
van de wapenbouwer, maar nu is
het al enige tijd verdwenen van de
vertrouwde plek aan de gevel.
Arm en geweer worden op dit mo
ment gerestaureerd door studen
ten van de opleiding Decoratie Ex
terieur en Bescherming van vakcol
lege Nimeto in Utrecht.
Dat gebeurt in opdracht van de Ko-
ninldijke Zeelandia, inmiddels al
weer lange tijd eigenaar van het be
treffende pand in de Korte Sint
Janstraat. „Wij gebruiken het als
magazijn voor de facilitaire dienst,
dus voor allerlei spullen die we da
gelijks nodig kunnen hebben.
Vooral lampen liggen er opgesla
gen", zegt medewerker Niels Steen
bok van dit bedrijf in bakkerij
grondstoffen. Volgens hem past
het in de geest van de familie
Doeleman, de stichters van dit be
drijf, om respectvol om te gaan
met historische objecten. In dat
verband werd voor het herstel van
een wapenschild in 2009 al een be
roep gedaan op de Utrechtse stu
denten. Het contact met hen
kwam tot stand op initiatief van
de Zierikzeese kunstenaar en do
cent bij Nimeto, Amoud Boering.
Hij woont in de Poststraat tegen
over het kantoor van Zeelandia en
zag in het betreffende wapen
schild een mooi restauratieproject.
Dat bleek ook zo te zijn. Het
schild betreft een ereteken voor
het toekennen van het predikaat
is aan het werk gegaan om het ex
periment in de steigers te zetten.
Uitgangspunt is dat tijdens het ex
periment de huidige werkwijze
van het op papier toezenden van
vergaderstukken blijft bestaan
voor iedereen die daar behoefte
aan heeft.
De bestaande automatiseringsinfra-
structuur van de gemeente is tij
dens de proef maatgevend. Deelne
mers aan het experiment kunnen
gebruik maken van eigen appara
tuur om de digitale stukken bin
nen te halen. Dat kan via de gewo
ne computer of laptop, maar bij
voorbeeld ook met een I-pad.
De proef met digitale vergaderstuk
ken gaat een half jaar duren.
Het is de bedoeling dat half sep
tember dit jaar bekeken wordt of
het systeem van werkt én bevalt.
Tijdens die evaluatie loopt het ex
periment voor de deelnemers die
dat wensen gewoon door. In de
cember 2on wordt van de gemeen
teraad een finaal oordeel over de
proef verwacht.
Ook een wapenschild wordt onder handen genomen.
Aangetast door houtrot.
'hofleverancier'. „Dit object werd
naar volle tevredenheid gerestau
reerd en toen hiermee de contac
ten waren gelegd hebben we Nime-
to-docente Ivanka Massink ge
vraagd of zij ook mogelijkheden
zag in een tweede wapenschild en
in die arm met geweer, die alle-
twee door de tand des tijds waren
aangetast", vertelt Steenbok.
„Het zijn inderdaad twee mooie
objecten voor een restauratiepro
ject voor onze derdejaars studen
ten. Zij mogen zelf met projecten
komen, maar wij dragen als oplei
ding ook enkele ideeën aan, waar
op zij kunnen intekenen. De pro
jecten worden in groepjes van
twee of drie leerlingen uitge
voerd", vertelt Massink.
„De arm met geweer was in slech
te staat, helemaal aangetast door
houtrot", zegt Rick Boender. Sa
men met zijn mede-studente Iris
Holmer tekent hij voor het herstel
van dit specifieke uithangbord. Zij
restaureren niet alleen, maar pro
beren ook iets over herkomst en
ouderdom te achterhalen. Over dit
object blijkt echter niet zoveel be
kend. „Het aangetaste hout is in-
door Joeri Wisse
BURCH-HAAMSTEDE - Wie zestig
jaar getrouwd is en zeven kinde
ren heeft gekregen, heeft heel wat
meegemaakt. Op de dag van hun
diamanten huwelijksjubileum, ko
men er dan ook veel verhalen -
droevig en vrolijk - naar boven bij
Dien (82) en Nardus (81) Straijer
uit Burgh-Haamstede.
Het paar ontmoette elkaar ruim
zestig jaar geleden op het strand
bij Haamstede. Dien: „Ik werkte 's
zomers in het zomerhuis van de
dokter uit Nieuwerkerk. Als het
mooi weer was, ging ik naar het
strand om te zwemmen." Ook Nar
dus was op het strand te vinden;
samen met zijn broer viste hij met
een sleepnet. „Die jongens konden
niet zwemmen, dus hielp ik ze wel
eens om het net verder in zee te
krijgen. Nou, en van het één komt
het ander", lacht ze.
De zee, het strand en de duinen
zouden ook na hun huwelijk een
belangrijke rol blijven spelen. Na
dat ze elkaar op 16 februari 1951 in
Zierikzee het ja-woord hadden ge
geven, betrokken ze een woning
in het buitengebied van Noordwel-
le, nabij de Schelphoek. Het jonge
paar wist twee jaar later net op
tijd te vluchten voor het verwoes
tende water van de ramp. Hun
huis was echter verloren.
Na een aantal omzwervingen,
kwam het gezin weer in de dui
nen bij Nieuw-Haamstede terecht.
Nardus verloor zijn baan als
vrachtwagenchauffeur, maar kon -
net als z'n broer - vuurtorenwach
ter in Haamstede worden.
Bij die baan hoorde een dienstwo
ning, waarvan er vijf onderaan de
toren stonden. „We woonden er
heerlijk, het was een ruim huis.
Dat is ook wel fijn met allemaal
kinderen van 1,80 groot", herin
nert Dien zich. „Het was een
prachtige omgeving, de duinen
hadden nog hoge, blanke toppen."
De plek had echter ook zo z'n na
delen. „De douche was in de to
ren. Ieder gezin had een dag, wij
konden vrijdag vanaf 19.00 uur.
Veel te laat natuurlijk, als je met
jonge kinderen zit." Ook vond
Dien de vuurtorenwachterswo
ning, zeker op latere leeftijd, wel
erg afgelegen van het centrum van
Burgh-Haamstede Aan de Zand
weg, waar ze nu nog wonen, kon
den ze zelf een huis bouwen, 'een
verrukkelijk huis', vindt Dien.
„Na dertig jaar moest mijn man
met zijn werk stoppen, omdat hij
was afgekeurd vanwege gehoorpro
blemen. Eigenlijk moest dat al een
jaar eerder, zei de keuringsarts.
Maar dat had m'n man niet ge
hoord", lacht ze
Het echtpaar Straijer viert"zaterdag
samen met kinderen, kleinkinde
ren en achterkleinkinderen het hu
welijksjubileum.
