hond zich
7 spectrum
'De regering vult
de zakken en wij
ploeteren maar door'
Zaterdag 5 februari 2011
zou een parkeergarage komen. Na een
paar maanden werd het werk stilgelegd
omdat de gebouwen rond het plein in ge
vaar zouden komen. Allemaal onzin. Er
was budget voor, maar dat geld is in de
zak van een topambtenaar verdwenen.
Het geld van het volk. Ons belastinggeld."
Ze wijst ook op de straten in de nette wijk
Maadi. Daar wordt juist te veel geld be
steed aan de straten, vindt ze. „Het is toch
belachelijk dat keer op keer de stoepen
waar niemand gebruik van maakt, worden
vernieuwd? Daarvoor is maar één reden.
De ambtenaar die de aanbestedingen doet,
vangt zelf wat geld van de aannemer. Als
er geen werk is, zorgen ze wel voor werk,
want die ambtenaar wil zijn kinderen toch
naar een dure school kunnen sturen?"
Volgens Samy Taher gaat het in Heliopolis
net zo. Jaarlijks worden totaal onnodige
projecten uitgevoerd, enkel om de ambte
naren de kans te geven een percentage van
het budget in eigen zak te steken.
De gebrekkig functionerende vuilophaal
dienst van de overheid is een andere reden
voor de boosheid van Eman. Ze wijst op
de vervuilde straten. Ze vindt dat de over
heid haar werk gewoon niet doet. „De kos
ten voor het ophalen van huisvuil zijn on
derdeel van onze maandelijkse elektrici
teitsrekening. We betalen wel, maar kijk
eens in onze straat. Een smeerboel! De
mensen zijn zo boos. De regering vult de
zakken en wij ploeteren maar door", aldus
Eman. „Ikzelf heb een prima salaris, van
4000 pond (ongeveer 500 euro, red.) per
maand. De meeste mensen in dit land ver
dienen nog geen 1000 pond per maand.
Maar ik kan geen flat huren, laat staan ko
pen. Ik rijd rond in een wrak van een auto.
Iedereen is overladen met financiële zor
gen."
Eman woont tijdelijk bij haar zus en haar
man in Zahra al-Maadi, een doorgaans rus
tige buitenwijk van Cairo, om daar te hel
pen met de kinderen. „Moet je mijn zus en
haar man zien. Die ploeteren maar door.
Ze moeten allebei werken en verdienen
heus niet slecht, maar hoe moeten ze het
onderwijs van hun zoontjes betalen? Die
kun je toch niet met goed fatsoen naar de
normale staatsschool sturen?"
Elk zichzelf respecterend echtpaar pro
beert uit alle macht de kinderen op particu
liere scholen te krijgen, maar dat kost ze
een rib uit hun lijf. „Op de staatsscholen
leren ze niks, de moraal is nul. Je bent zelfs
gedwongen te betalen voor privélessen die
de kinderen krijgen van hun eigen leraren,
omdat de leraren ze anders slechte cijfers
geven. Over corruptie gesproken."
De kosten van levensonderhoud zijn de af
gelopen jaren enorm gestegen. Eman be
taalde zes jaar geleden drie pond voor een
pak melk, nu zeven pond. „Dat is onvoor
stelbaar. Hoe moeten normale mensen zo
leven? Als dieren? De prijs van vlees is
enorm geworden. Wie kan zich dat nog
veroorloven?" Smalend heeft ze het over
de clubs en de zwembaden van de met pre
sident Mubarak verbonden elite van het
land. „Dat is ons geld. Daarmee leven die
lui in luxe. En wij zijn de sukkels die dit
hebben getolereerd."
Over Egyptenaren werd altijd gezegd dat
ze zo 'oprekbaar' zijn met een enorme be
kwaamheid om tegenslag te aanvaarden.
Die rek is er nu uit.
Wat is dan nu de aanleiding voor de uit
barsting van boosheid? Volgens Eman
groeide de woede al jaren maar wat de
zaak nu heeft doen escaleren, is volgens
haar de brute moord op Khaled Said in
Alexandrië in 2010. Twee agenten van de
politie sloegen Khaled op straat dood na
dat hij met zijn mobiele telefoon een film
pje zou hebben gemaakt van een drugs
transactie van die twee agenten.
Ook Samy Taher wijst op de excessieve
grofheid van de politie „Ze vernederen
ons in het openbaar. Wie wordt opgepakt,
om wat dan ook, kan op marteling reke
nen. Het afgelopen jaar heb ik diverse klei
ne demonstraties gezien, waarbij betogers,
zowel liberalen als lui van de Moslim Broe
derschap, door de Staatsveiligheidsdienst
werden opgepakt. Dan weet je wat zo ie
mand te wachten staat. Ik kan me er niet
bij neerleggen dat mijn regering zich zo
misdraagt. Je schaamt je voor wie je bent
als je dit laat voortwoekeren."
Zowel Eman als Taher noemen Facebook,
YouTube en satelliettelevisie als belangrij
ke media die hebben gezorgd voor de op
stand tegen het regime Mubarak. „De film
pjes met foto's van Khaled Said, met zijn
gruwelijk verminkte gezicht, zijn meteen
het hele land door gegaan. De overheid
kan ons echt niet meer stoppen", meent
Samy Taher. „Ons volk kan nu zelf beslui
ten wat het wil zien. Er is geen echte cen
suur meer mogelijk. Dat heeft velen de
ogen geopend. Ook de nette middenklasse.
Mensen met een moraal willen zich toch
niet meer verbinden met dit regime?"
reageren?
spectrum@wegener.nl