Hoe lang laat een
spectrum 6
Winterweer
Zaterdag 5 februari 2011
STANDPLAATS
door
Hanneke Keultjes
Vanwege een informeel diner bij de Ne
derlandse ambassadeur in de Verenig
de Staten verruilde ik deze week New
York voor 'onze' hoofdstad, Washing
ton. In het volle besef dat reizen in de Ameri
kaanse winter een hachelijke onderneming kan
zijn, koos ik voor de trein. De treinen van maat
schappij Amtrak zijn langzaam, maar doorgaans
wel betrouwbaar.
Het bleek een goede keus. Maandag gonsde het
in de Amerikaanse media al van de winterweer
waarschuwingen. De 'monsterstorm', ontstaan
in het Mid-Westen van het land, dupeerde deze
week honderd miljoen Amerikanen in maar
liefst dertig van de vijftig staten. Vooral Chicago
werd hard getroffen. Maar ook het Noord-
Oosten kreeg een staartje mee.
De Amerikaanse oostkust heeft in 2011
nu al een record aan sneeuwval behaald.
En dat is nog exclusief de 'snowarmaged-
don' van tweede kerstdag, die het open
bare leven platlegde.
De angst voor weer zo'n verlammende
sneeuwstorm zit er goed in. Zo waren
dinsdag alle vluchten van Amsterdam
naar New York al geannuleerd. Ik heb
het even opgemeten, maar er lag slechts
0,3 centimeter natte sneeuw. Een dag eer
der - het eerste vlokje moest nog ge
maakt worden - werd de vlucht van een
collega naar Washington geannuleerd.
Bij een sneeuwstorm waarbij sneeuw en
onweer een angstaanjagend duet speel
den - 'thundersnow' noemen ze dat hier
- viel twee weken geleden bijna 50 centi
meter. Ook Washington kreeg toen de
volle laag. Grote bomen begaven het on
der het gewicht van de sneeuw. Die vie
len dan ook niet zelden op een elektrici-
teitspaal. Omdat het grootste deel van de
elektriciteit via bovengrondse kabels bij
de Amerikanen thuis komt, zaten plots
duizenden zonder stroom. Vervelend.
Burgemeester Mike Bloomberg van New York,
die na de catastrofe van 26 december beterschap
beloofde, doet zijn best De wegen worden
schoongeveegd door omgebouwde vuilniswa
gens met rammelende sneeuwkettingen om
hun banden en een voorbindschuiver. Ook de
stoepen worden sneeuwvrij gemaakt. Maar de
straat oversteken, blijft een precisiewerkje. De
sneeuw die op oversteekplaatsen tot een grijze
smurrie is gesmolten, heeft daarmee onhandig
genoeg dezelfde kleur als het asfalt. Dat is verra
derlijk.
Met de deplorabele staat van de wegen in de VS
- u weet wel: de grootste economie van de we
reld - kun je dan tot kuithoogte in smeltwater
staan. Een noodgedwongen modetrend: de plas
tic, trendy regenlaarzen van het Schotse merk
Hunter. In een veelheid aan kekke kleuren.
Geen zichzelf respecterende vrouw in New
York en Washington die in deze tijden zónder
over straat gaat 0 a, ik heb ook een paar. Leger
groen met veters. Énig!).
Terwijl in de trein het winterlandschap aan me
voorbijglijdt, lees ik dat het altijd nog erger kan.
De winter van 1717 bijvoorbeeld. Volgens The
New Yorker, die in de archieven dook, werd er
dat jaar in februari tussen de 1,5 en 4 meter
sneeuw over de oostkust uitgestort Als je je
huis uit wilde, moest je uit het zolderraam klim
men. Elfhonderd schapen vonden de dood toen
sneeuw de kudde compleet bedolf. Toen de
sneeuw weken later smolt, stonden de beesten,
perfect geconserveerd, alsof ze ieder moment
weer tot leven konden komen.
Deze 'Great Snow' staat de Verenigde Staten de
ze winter niet meer te wachten. Als we Punxsu-
tawney Phil tenminste moeten geloven. Deze
'groundhog' (bosmarmot) uit Punxsutawney,
Pennsylvania, kroop woensdag, op Groundhog
Day, uit zijn hol en zag zijn eigen schaduw niet
In groundhogkringen is dat proefondervindelijk
het bewijs dat de lente snel zal komen.
In Egypte is de geest uit de fles. De woede van een
groot deel van de bevolking, van studenten tot de
keurige middenklasse, richt zich tegen het regime
van president Hosni Mubarak. Voor de gewone
Egyptenaar komt de volksopstand niet als een
verrassing. „De elite leeft in luxe. En wij zijn de
sukkels die dit hebben getolereerd."
door Jos M. Strengholt
De maat is gewoon vol. Het
leven in Egypte onder dit re
gime is onhoudbaar gewor
den. Zelfs in mijn gezin, ja
in mijn hele familie is de
woede de afgelopen jaren gegroeid naar
dit hoogtepunt", zegt de 38-jarige Egypte
naar Samy Taher.
Voor het eerst in zijn leven ging Taher de
afgelopen dagen demonstreren op het
Tahrirplein in Caïro. „Het moet echt an
ders in dit land."
Samy Taher kon nauwelijks de deur uit ko
men. „Mijn vrouw was doodsbang en
heeft mijn moeder gewaarschuwd. Die
kwam langs, met twee zussen. Ze wilden
me ervan afhouden naar Tahrir te gaan.
Maar ik zou me mijn hele leven schamen
als ik nu was thuisgebleven."
Dus ging hij naar Tahrir. Hij wilde voor
een vreedzame overgang naar democratie
demonstreren, maar maakte zich snel uit
de voeten toen de stenen door de lucht vlo
gen. „Ik holde weg en was even bang dat
ik onder de voet zou worden gelopen, om
dat ik struikelde. Volgens mijn vrouw een
bewijs dat ik beter kon bidden dan demon
streren", zegt Taher met een grijns.
Hoe komt het dat de beschaafde midden
klasse van Egypte in opstand is gekomen
tegen het regime van president Hosni Mu
barak? Samy Taher woont in de keurige
wijk Heliopolis, in een nette flat. „Deze ex
plosie moest wel komen. Hoe lang kun je
een hond trappen voor die gaat bijten?",
vraagt hij zich af „Nu zijn we gaan bijten.
Onze eer was al veel te lang vertrapt door
dezé regering.
„De afgelopen vijfjaar is de corruptie on
verdraaglijk geworden. Het is ongelofelijk
hoeveel je daarvan dagelijks op alle ni
veaus in de samenleving ziet."
Taher noemt als voorbeeld het vernieu
wen van zijn autopapieren. Als hij dat
doet zonder de ambtenaren geld toe te
schuiven, gebeurt er niets. „Dan sta ik drie
dagen lang elke dag minstens zes uur voor
hun kantoor te wachten."
Aanhangers van
president Mubarak
en demonstranten
tegen de regering
bestoken elkaar
met stenen op het
Tahrirplein in
Cairo.
foto Felipe
Trueba/ANP
Die corruptie heerst op alle niveaus van de
samenleving. Eman (29) woont met haar
vader in de volkswijk Shoebra. Omdat
haar vader een aannemer is met een be
drijf dat straten aanlegt, weet Eman uit de
eerste hand van de corruptie. „Vaak krijgt
mijn vader opdrachten van de overheid
die maar ten dele worden betaald. Waar
blijft de rest van het geld? Waarom zijn zo
veel wegen zo slecht? Het geld verdwijnt
in de zakken van de regering."
Eman noemt een voorbeeld van een groot
project bij het Ramsesplein. „Daaronder
Voor het eerst
in zijn leven
ging Samy
Taher(op de
foto temidden
van zijn gezin)
demonstreren
tegen de
regering.
foto JM ..„V 1
Strengholt/GPD
