io I buitenland 'We hebben mensen Zeeuwse studente in Caïro belaagd door aanhangers Mubarak 20% KORTING OP DAMES BESTEL NU! n mm am Ga voor de actie naar: otto.nl/wegener zaterdag 5 februari 2011 door Marcel Modde CAIRO - „Ik ben net in dertig minu ten tijd een paar jaar ouder gewor den. Het was zo eng." De uit Middelburg afkomstige Es ter Meerman heeft gisteren per soonlijk ervaren wat het deze da gen betekent om als westerling in Cairo rond te lopen. Meerman had begin van de middag haar apparte ment in het westelijk deel van de Egyptische hoofdstad verlaten, om met medestudenten te gaan kijken in de omgeving van het Tahrir- plein. „Het was lekker weer en we wilden gewoon zien hoe ver we konden komen", vertelt de studen te Arabisch. Nauwelijks een uur later beland den ze temidden van een groep woedende aanhangers van Muba rak „Ze dachten dat we Israëlische spionnen waren en wilden ons uit leveren aan de politie." Militairen kwamen Meerman en haar vrien den te hulp en een Engels spreken de Egyptenaar bood letterlijk uit komst. Meerman: „We hadden folders langs de kant van de weg gevon den. Ze waren in het Arabisch, dus hadden we ze in onze tas ge stopt om ze later te kunnen verta len. Ik weet niet wat er in stond, maar waarschijnlijk was het an ti-Mubarak propaganda. De boze menigte was overduidelijk pro-Mu- barak. Toen we wegreden in het le- gerbusje, sloegen ze er op, trapten ze er tegenaan en schreeuwden ze tegen ons. Waarschijnlijk waren er een paar politiemannen in burger onder hen. De folder heb ik niet meer. Die Engelssprekende man die er voor zorgde dat het leger ons te hulp kwam, adviseerde ons de folders zo snel mogelijk te dum pen. We hebben ze onder de stoel van het busje gemoffeld. Het enige wat ik er uit heb kunnen opma ken, was iets in de trant van 'ver laat Midan ItTahrir niet'. Toen we bij de legerpost stonden, liepen er honderden pro-Mubarak demon stranten voorbij. De soldaten ke ken bijzonder nerveus." Donderdag piekerde Meerman er nog niet over, maar na haar ang stig avontuur is ze toch gaan twijfe len aan een langer verblijf in Cai ro. Niet dat ze al direct naar huis wil, 'maar ik wil weten wat de op ties zijn'. „Hoe het zit, gaan de vluchten nog, kan ik mijn ticket aanpassen?", twittert ze bij het in vallen van de duisternis. „Onder tussen wordt het hier weer don ker. Daar wordt het meestal niet gezelliger van." Meerman woont sirds 23 januari in Caïro voor haar ta enstudie. Alleen via de telefoon kan de correspondent in Caïro nog contact hebben met be togers. Journalisten worden tegengehouden als ze de straat op willen gaan. door onze correspondent Harald Doornbos Het moet de 'dag van het vertrek' worden. Maar ondanks dat honderd duizenden demonstran ten zich na het vrijdaggebed op nieuw verzamelen op het Tahrir- plein in centraal Cairo, zwaait de Egyptische president Hosni Muba rak aan het eind van de dag nog ge woon de scepter. „Deze man wil van geen wijken weten", aldus student Islam Ash- raf, 22 jaar, een van de demon stranten op het plein. „Maar wij zullen nooit en te nimmer opge ven. Mubarak moet weg, zeker na dat hij ons heeft laten aanvallen met stokken en stenen." Het is slechts mogelijk Ashraf via de telefoon te spreken vanuit het Marriott hotel in Cairo. De interna tionale pers, die zich uit veilig heidsoverwegingen grotendeels heeft verzameld in dit hotel, wordt tegengewerkt als die het ge bouw wil verlaten. Buiten de hoge hotelomheining slenteren met gro te regelmaat proregerings-knok- ploegen rond. Op vrijdagochtend loopt een po ging naar het plein te komen op niets uit. Op twee straten afstand van het Marriott worden wij al van straat geplukt door twee agressieve en onvriendelijke agenten in burger. Paspoorten worden tijdelijk inge nomen, alle foto's en video's op de camera moeten worden gewist. 'Als we dat Mubaraktuig nog tegenkomen, slaan we ze hartstikke dood' Op de vraag of het mogelijk is om de twee kilometer naar het Tahrir- plein af te leggen, klinkt slechts hoongelach. „Snel terug naar je ho tel jullie, anders nemen we jullie mee voor verhoor." De telefoon biedt uitkomst. Net als het internet doen deze commu nicatiemiddelen het inmiddels weer in Cairo. „De afgelopen dagen hebben we gevochten als leeuwen", roept Ash raf vanaf het plein. „We zijn erin geslaagd om de pro-Mubarak knok ploegen te weerstaan." Hij vertelt wel dat hij gewond is. „Ben de af gelopen dagen geraakt door stenen en stokken. Als we dat Mubarak tuig nog eens tegenkomen, slaan we ze hartstikke dood." Ook over de telefoon klinkt later de stem van Ahmad Hamad, een van de militanten van de Moslim broederschap die ook op het plein staat. „Het geweld van de overheid heeft grote delen van de Broeder schap ervan overtuigd dat we de demonstranten te hulp moeten ko men", vertelt hij. „Eerst bestonden de demonstranten slechts uit van die 'Facebook-jongeren'. Nu is de Broederschap er ook." Volgens een andere bron nabij de Broederschap hebben de radicale islamisten zich de afgelopen dagen bewapend om nieuwe aanvallen van pro-Mubarak-hooligans te be antwoorden. „Eerst is er gekozen voor vreedzame protesten", aldus de bron, die zijn naam niet in de krant wil. „Maar de staat kiest voor geweld. Dus heeft de Broeder schap sluipschutters rondom het plein geposteerd en tientallen mannen dragen automatische wa pens onder hun kleding." „De islamisten zijn niet bang om dood te gaan, dat soort mensen hebben we op dit moment no dig", aldus Ashraf, zelf een seculie re Egyptenaar. Broederschapslid Ahmad Hamad zegt ervan over tuigd te zijn dat Mubarak uit is op meer geweld. „Als Mubarak oorlog wil, dan kan hij dat krijgen", roept hij opgewonden door de telefoon. geldig t/m 09-02-2011

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2011 | | pagina 10