io I buitenland
'We hebben mensen
Zeeuwse studente in
Caïro belaagd door
aanhangers Mubarak
20% KORTING OP DAMES
BESTEL NU! n mm
am
Ga voor de actie naar:
otto.nl/wegener
zaterdag 5 februari 2011
door Marcel Modde
CAIRO - „Ik ben net in dertig minu
ten tijd een paar jaar ouder gewor
den. Het was zo eng."
De uit Middelburg afkomstige Es
ter Meerman heeft gisteren per
soonlijk ervaren wat het deze da
gen betekent om als westerling in
Cairo rond te lopen. Meerman had
begin van de middag haar apparte
ment in het westelijk deel van de
Egyptische hoofdstad verlaten, om
met medestudenten te gaan kijken
in de omgeving van het Tahrir-
plein. „Het was lekker weer en we
wilden gewoon zien hoe ver we
konden komen", vertelt de studen
te Arabisch.
Nauwelijks een uur later beland
den ze temidden van een groep
woedende aanhangers van Muba
rak „Ze dachten dat we Israëlische
spionnen waren en wilden ons uit
leveren aan de politie." Militairen
kwamen Meerman en haar vrien
den te hulp en een Engels spreken
de Egyptenaar bood letterlijk uit
komst.
Meerman: „We hadden folders
langs de kant van de weg gevon
den. Ze waren in het Arabisch,
dus hadden we ze in onze tas ge
stopt om ze later te kunnen verta
len. Ik weet niet wat er in stond,
maar waarschijnlijk was het an
ti-Mubarak propaganda. De boze
menigte was overduidelijk pro-Mu-
barak. Toen we wegreden in het le-
gerbusje, sloegen ze er op, trapten
ze er tegenaan en schreeuwden ze
tegen ons. Waarschijnlijk waren er
een paar politiemannen in burger
onder hen. De folder heb ik niet
meer. Die Engelssprekende man
die er voor zorgde dat het leger
ons te hulp kwam, adviseerde ons
de folders zo snel mogelijk te dum
pen. We hebben ze onder de stoel
van het busje gemoffeld. Het enige
wat ik er uit heb kunnen opma
ken, was iets in de trant van 'ver
laat Midan ItTahrir niet'. Toen we
bij de legerpost stonden, liepen er
honderden pro-Mubarak demon
stranten voorbij. De soldaten ke
ken bijzonder nerveus."
Donderdag piekerde Meerman er
nog niet over, maar na haar ang
stig avontuur is ze toch gaan twijfe
len aan een langer verblijf in Cai
ro. Niet dat ze al direct naar huis
wil, 'maar ik wil weten wat de op
ties zijn'. „Hoe het zit, gaan de
vluchten nog, kan ik mijn ticket
aanpassen?", twittert ze bij het in
vallen van de duisternis. „Onder
tussen wordt het hier weer don
ker. Daar wordt het meestal niet
gezelliger van."
Meerman woont sirds 23 januari
in Caïro voor haar ta enstudie.
Alleen via de telefoon kan
de correspondent in Caïro
nog contact hebben met be
togers. Journalisten worden
tegengehouden als ze de
straat op willen gaan.
door onze correspondent
Harald Doornbos
Het moet de 'dag van het
vertrek' worden. Maar
ondanks dat honderd
duizenden demonstran
ten zich na het vrijdaggebed op
nieuw verzamelen op het Tahrir-
plein in centraal Cairo, zwaait de
Egyptische president Hosni Muba
rak aan het eind van de dag nog ge
woon de scepter.
„Deze man wil van geen wijken
weten", aldus student Islam Ash-
raf, 22 jaar, een van de demon
stranten op het plein. „Maar wij
zullen nooit en te nimmer opge
ven. Mubarak moet weg, zeker na
dat hij ons heeft laten aanvallen
met stokken en stenen."
Het is slechts mogelijk Ashraf via
de telefoon te spreken vanuit het
Marriott hotel in Cairo. De interna
tionale pers, die zich uit veilig
heidsoverwegingen grotendeels
heeft verzameld in dit hotel,
wordt tegengewerkt als die het ge
bouw wil verlaten. Buiten de hoge
hotelomheining slenteren met gro
te regelmaat proregerings-knok-
ploegen rond.
Op vrijdagochtend loopt een po
ging naar het plein te komen op
niets uit.
Op twee straten afstand van het
Marriott worden wij al van straat
geplukt door twee agressieve en
onvriendelijke agenten in burger.
Paspoorten worden tijdelijk inge
nomen, alle foto's en video's op
de camera moeten worden gewist.
'Als we dat Mubaraktuig
nog tegenkomen, slaan
we ze hartstikke dood'
Op de vraag of het mogelijk is om
de twee kilometer naar het Tahrir-
plein af te leggen, klinkt slechts
hoongelach. „Snel terug naar je ho
tel jullie, anders nemen we jullie
mee voor verhoor."
De telefoon biedt uitkomst. Net
als het internet doen deze commu
nicatiemiddelen het inmiddels
weer in Cairo.
„De afgelopen dagen hebben we
gevochten als leeuwen", roept Ash
raf vanaf het plein. „We zijn erin
geslaagd om de pro-Mubarak knok
ploegen te weerstaan." Hij vertelt
wel dat hij gewond is. „Ben de af
gelopen dagen geraakt door stenen
en stokken. Als we dat Mubarak
tuig nog eens tegenkomen, slaan
we ze hartstikke dood."
Ook over de telefoon klinkt later
de stem van Ahmad Hamad, een
van de militanten van de Moslim
broederschap die ook op het plein
staat. „Het geweld van de overheid
heeft grote delen van de Broeder
schap ervan overtuigd dat we de
demonstranten te hulp moeten ko
men", vertelt hij. „Eerst bestonden
de demonstranten slechts uit van
die 'Facebook-jongeren'. Nu is de
Broederschap er ook."
Volgens een andere bron nabij de
Broederschap hebben de radicale
islamisten zich de afgelopen dagen
bewapend om nieuwe aanvallen
van pro-Mubarak-hooligans te be
antwoorden. „Eerst is er gekozen
voor vreedzame protesten", aldus
de bron, die zijn naam niet in de
krant wil. „Maar de staat kiest
voor geweld. Dus heeft de Broeder
schap sluipschutters rondom het
plein geposteerd en tientallen
mannen dragen automatische wa
pens onder hun kleding."
„De islamisten zijn niet bang om
dood te gaan, dat soort mensen
hebben we op dit moment no
dig", aldus Ashraf, zelf een seculie
re Egyptenaar. Broederschapslid
Ahmad Hamad zegt ervan over
tuigd te zijn dat Mubarak uit is op
meer geweld. „Als Mubarak oorlog
wil, dan kan hij dat krijgen", roept
hij opgewonden door de telefoon.
geldig t/m
09-02-2011