sport 29
Australië omarmt Clijsters
over de knie
Hockeybond blijft maar groeien
David is in Sankt Wendel Goliath R°y wint La Marseillaise,
en alle andere veldrijders de baas Hoogerland rijdt goed mee
Novak Djokovic
maandag 31 januari 2011
'Deze overwinning is voor Servië. We hebben
een moeilijke periode doorgemaakt,
maar we komen er wel doorheen.'
door Edward Swier
den haag/melbourne - Hun aller
eerste confrontatie ooit, dik tien
jaar geleden, won Andy Murray
met speels gemak. Het werd, als de
Schot het zich goed herinnert
„6-0, 6-1, of zoiets." Novak Djoko
vic, een driftkikkertje toentertijd,
zal allicht met zijn racket hebben
gesmeten. De Britse slungel zal
wat schaapachtig hebben gela
chen. Ze waren beiden dertien
jaar; het jeugdtoernooi in Tarbes
was het begin van wat ze beiden
een heuse vriendschap noemen.
„Maar zondag zal het wel wat
moeilijker worden dan toen in
Frankrijk", wist Murray vooraf aan
de eindstrijd van de Australian
Open. Dat hij zwaar op zijn broek
zou krijgen, had de 23-jarige Mur
ray echter niet kunnen voorzien.
Djokovic won de eenzijdige
grandslamfinale met 6-4, 6-2, 6-3.
Ze schelen maar een week, wer
den beiden in mei geboren en zijn
inmiddels 23. Op de diverse jeugd
kampioenschappen liepen ze el
kaar geregeld tegen het lijfj nu nog
staan ze frequent samen op de
baan. Als trainingspartners. Ze zoe
ken elkaar op in de playerslounge,
delen de laatste nieuwtjes. Er is
wederzijds respect en dat is al heel
wat voor de Serviër die in het cir
cuit niet bepaald bekend staat als
sociale jongen.
In toernooien ontliepen ze elkaar,
vreemd genoeg, de afgelopen 22
maanden. Het was een periode
waarin Novak Djokovic duidelijk
beter en vooral ook fitter is gewor
den. Andy Murray, die de laatste
drie onderlinge confrontaties had
gewonnen, staat stil. Het is - af
gaande op de eindstrijd in Mel
bourne van gisteren - de vraag of
hij ooit een grandslam gaat win
nen. De nederlaag was zijn derde
verliespartij in een grandslamfina
le. De statistieken beginnen zich te
gen hem te keren.
Het was aandoenlijk hoezeer Mur
ray in Melbourne, waar hij vorig
jaar ook al moest buigen in de
eindstrijd (voor Federer), een hart
onder de riem werd gestoken. Alle
betrokkenen die iets mochten zeg
gen in de Rod Laver Arena verze
kerden hem dat zijn kans heus
nog komt. Een ieder voelde de
zware last die Murray met zich
mee torst, een hele natie verwacht
dat hij de eerste Brit wordt die een
grandslamfinale wint na Fred Per
ry in 1936.
Djokovic erkende op de persconfe
rentie zelfs dat hij, uit respect voor
zijn opponent én vriend, niet al te
uitbundig had gejuicht na het win
nende punt. „Het is de derde keer
dat hij het niet gered heeft, dat
komt hard aan. Maar zoals ik al eer
der zei: hij heeft alles in zich om
grandslamkampioen te worden. Ik
weet eigenlijk wel zeker dat het
hem snel zal gaan lukken."
De overdreven vriendelijkheden
zeiden ook veel over het niveau
van de finale. Murray was van be
gin tot einde kansloos. Zowel fy
siek, tactisch als qua beleving was
de Schot duidelijk de mindere.
Murray is en blijft - als je hem ver
gelijkt met de op en top fitte en zo
uitermate verbeten Djokovic -
toch vooral een ietwat onhandige
lange slungel. Djokovic had het
ook gemerkt dat hij de perfectie
benaderde, dat er maar weinig mis
was aan zijn spel. „Alles wat ik ge
pland had, lukte. Alles wat we
voorbereid hadden, kon ik uitvoe
ren. Maar het voelde niet, zoals jul
lie suggereren, alsof ik over hem
heen walste, alsof ik hem vernietig
de. Zo zou ik dat nooit noemen. Ik
wilde alleen maar het goede ge
voel vasthouden, me comfortabel
voelen. Dat lukte, waardoor het
soms wel vanzelf leek te gaan.
door Edward Swier
den haag/melbourne - Ze had
den haar al jaren terug als de idea
le schoondochter omarmd. Maar
de verkering met Lleyton Hewitt
hield geen stand. De liefde voor
Kim Clijsters bleef echter bij de
Australische tennisfans. Vanaf dit
weekeinde mogen ze haar, zei ze
zelf, ook echt met haar bijnaam
Aussie Kim' aanspreken. Zaterdag
won de Belgische haar vierde
grandslamtitel. Na driemaal op de
US Open was het nu ook eindelijk
in Australië raak. De Chinese Li
werd met 3-6, 6-3, 6-3 verslagen.
Nadat Li Na het initiatief in de eer
ste set had genomen, besloot Clijs
ters bij het begin van de tweede
set meer te gaan variëren. Er
kwam meer slice in haar spel,
maar ook een aantal flink hoge bal
len. De Chinese had duidelijk
moeite, werd aan het denken ge
zet en begon fouten te maken.
Geïrriteerd ging Li geregeld de dis
cussie met de umpire aan, terwijl
het publiek in de Rod Laver Arena
meer en meer de kant van Clijs
ters koos. Li had het gevoeld, de
warmte die van de tribunes op
Clijsters neerdaalde. „Het leek wel
of we in België speelden", grapte
Li, de eerste Chinese die een
grandslamfinale heeft bereikt.
utrecht - De Nederlandse hockey-
bond blijft groeien. De KNHB tel
de eind vorig jaar 227.357 leden.
Dat is ruim twee procent meer
dan in 2009. Dat maakte de hock-
eybond zaterdag tijdens het jaar
lijkse hockeycongres in Utrecht be
kend.
Sinds 1998, het jaar van het succes
volle WK voor mannen en vrou
wen in Utrecht, stijgt het aantal
hockeyers in Nederland gestaag.
Destijds waren nog maar 127.048
personen bij de KNHB als lid inge
schreven.
Op basis van een onderzoek van
VODW Marketing is een groei
naar 300.000 leden haalbaar voor
Clijsters was blij de Australiërs iets
terug te kunnen geven. „Ik vind
het hier altijd geweldig, de men
sen zijn al die jaren zo hartelijk te
gen me." De Belgische boekte, na
de US Open van 2010, haar twee
de opeenvolgende grandslamover-
winning. In 2009 was ze ook al de
beste in New York.
Won ze voor haar eerste adempau
ze slechts één van de vijf grands-
lamfmales die ze speelde, na haar
rentree scoorde ze drie op drie.
Het zou hongerig moeten maken.
Clijsters heeft aangetoond dat ze,
bij afwezigheid van de nog altijd
geblesseerde Serena Williams, de
meest gelouterde en meest begiftig
de speelster van het WTA-circuit
is. Maar Clijsters is niet al te hebbe
rig. Het uitzicht dat ze weer de
nummer één van de wereld kan
worden, zet haar geenszins aan tot
het volproppen van haar toernooi-
kalender. Integendeel, de Bel
gische liet haar landgenoten schrik
ken door de dag nadat Justine
Henin zei weer te moeten stoppen
zelf ook aan te kondigen een tand
je terug te schakelen. Clijsters ge
niet van haar gezinsleven, wil niet
overdrijven in haar dadendrang. In
2012 staan weliswaar de Olympi
sche Spelen hoog op haar prioritei
tenlijstje, maar verder twijfelt ze
nog over de rest van haar speel
de KNHB. In 2020 zou dat aantal
gerealiseerd kunnen zijn. De
KNHB denkt in het zaalhockey, bij
de veteranen en bij de jongste
jeugd (vier tot vijf jaar) nog de no
dige winst te kunnen boeken. Via
het aanbieden van basisschool-
hockey op een grotere schaal dan
nu het geval is, hoopt de bond
nog meer kinderen aan het hock
eyen te krijgen.
„De doelgroep voor het hockey
wordt steeds groter", lichtte
KNHB-directeur Johan Wakkie
toe. „Er is duidelijk sprake van een
nieuwe trend. Iedereen speelt te
genwoordig hockey. In de Rotter
damse volkswijk Feijenoord bij
schema. Over de volgende grands-
lams, Roland Garros en Wimble
don, moet je haar dan ook niet te
veel vragen. „Tuurlijk wil ik daar
ook winnen, waarom niet. Maar ik
heb er nog geen moment bij stil
gestaan. Het is te vroeg om je daar
al op te focussen."
Kim Clijsters poseert met de beker
op Brighton Beach, bij Melbourne.
voorbeeld zijn we bezig om een ge
lijknamige hockeyvereniging op te
richten. Hockey heeft van oudsher
een sterke sociale component. Die
slaat steeds beter aan. De sociale
functie van hockey willen we ook
graag uitstralen."
De Nederlandse hockeywereld telt
momenteel 318 clubs die gezamen
lijk over bijna negenhonderd
kunstgrasvelden beschikken. Door
onder meer samenwerking en uit
ruil met voetbalclubs, die ook
steeds meer gebruik maken van
kunstgras, verwacht de KNHB de
komende jaren de aanhoudende
stijging van het ledenaantal lande
lijk te kunnen opvangen.
door Ad Pertijs
sankt wendel - Woorden én da-
den, dat is Lars van der Haar ten
voeten uit. De kleine man uit
Woudenberg pakte zaterdag in
Sankt Wendel de wereldtitel
veldrijden bij de beloften. Toen er
na afloop veel vragen kwamen
I over de opmerkelijke finale waarin
Nederlanders achter landgenoten
aan reden, kwam de Rabo-
bank-renner als grote winnaar uit
de strijd. „Ik was vroeger zo'n jon
getje dat gepest werd. Om me
staande te houden, leerde ik wel
om mijn mondje te roeren."
Dat jongetje moest ook in het
veldrijden lange tijd opboksen te
gen een heuse Goliath. „Ik heb de
onderdrukking gevoeld", zegt hij
over de jaren dat hij zich als een
David in de schaduw voelde staan
bij Tijmen Eising, de Drentse reus.
Uitgerekend Eising hees hem zater
dag op het schild door in de laat
ste ronde op zoek te gaan naar de
ontsnapte Limburger Mike Teunis-
sen. „Ik schrok en begreep niet
waarom hij het deed. Zelf had ik
had het niet gedaan", zei Van der
Haar over hét spraakmakende mo
ment van de race. „Maar als hij het
doet, volg ik hem." Samen nader
den de twee hun vermoeid raken
de landgenoot. Eising maakte een
foutje en Van der Haar passeerde
Teunissen toen ook die de mist in
ging in een bocht. Met de finish al
in zicht spurtte Van der Haar naar
de regenboogtrui.
Op het podium moest hij denken
aan zijn in 2002 aan kanker gestor
ven zus Femke. „Ik hoopte dat ze
van boven naar me keek." Hij
weet wat ze met hem doet. „Fem
ke geeft me de power in mijn hart
en hersenen om dit te doen. Zij
heeft veel pijn gehad. Dan moet ik
er ook maar tegen kunnen als het
zwaar wordt. Ik zal ook nooit zo
snel opgeven. Ik rijd liever nog ver
der op één been dan dat ik afstap."
„Mijn ambities om op de weg te
rijden zijn nul komma nul", stelt
hij zonder dralen. Het kleine lijf is
er niet voor gemaakt. Wel voor
veldrijden. „Ik merk sinds vorig
jaar een opbouw van spieren in
mijn lichaam. Ik begin body te krij
gen." Sindsdien gaat hij met spron
gen vooruit. David kan Goliath
aan. Van der Haar is pas 19 jaar en
mag nog twee jaar bij de beloften
rijden. Een Vlaamse journalist
vroeg hem of hij al prof wil wor
den. „Dat zou een Belg willen ja",
antwoordde hij snedig. „Volgens
mij kun je iemand beter in alle
rust brengen, dan hem nu al veel
geld te geven. Ieder jaar een beetje
meer is veel beter."
marseille - De 27-jarige Franse
wielrenner Jérémy Roy heeft de
GP La Marseillaise gewonnen. De
renner van Franqaise des Jeux had
meer dan twee minuten voor
sprong op zijn landgenoot Sylvain
Georges (Big Mat-Auber 93).
Romain Feillu, de Fransman van
Vacansoleil-DCM, won de pelo
tonsprint om de derde plaats. Va-
cansoleil had met de Italiaan Ric-
cardo Riccö (zevende) nog een ren
ner in de top tien.
Diens ploeggenoot Lieuwe Westra
werd veertiende en daarmee eer
ste Nederlander.
Johnny Hoogerland uit Yerseke fi
nishte als negentiende, in de staart
van de eerste groep.
Hoogerland en vele andere ren
ners werden een dag voor de start
verrast met de mededeling dat er
niet met oortjes gereden mocht
worden.
Daardoor ontstond er veel verwar
ring in de koers. Roy, Georges en
Julien Guay (Roubaix-Lille Métro-
pole) kwamen al snel aan kop,
maar de berichtgeving over hun
voorsprong was wisselend. „Uitein
delijk bleek dat we het gat niet
meer dicht konden rijden", keek
Hoogerland terug. „Het was alle
maal een beetje chaotisch." De Yer-
sekenaar hield desondanks een
goed gevoel over aan zijn eerste
koers van het jaar. „Ik reed lekker,
vooral bergop. Dit soort koersen
rij je om je snelheid terug te krij
gen. Ik heb in de voorbereiding
veel duurwerk gedaan."
Woensdag staat Hoogerland aan
de start van de Ster van Bessèges,
een meerdaagse koers met vijf
etappes. Waarschijnlijk mag er
ook dan niet met de zogenaamde
oortjes gereden worden. Hooger
land: „Ik heb gehoord dat dat al
leen nog in World-Tourkoersen
mag."
