niet van de grond
zeeland 127
Dao binnen
judder al gewist
te zijn
Trefpunt mensen Niet
Aangeboren Hersenletsel
Erkenning voor opleiding
Delta Management HZ
de lucht in te krijgen op vliegbasis Woensdrecht
Jesse van Kuijk lukte het wel
NK korte baan zwemmen in Terneuzen
Bekijk op de video op www.pzc.nl/video
zaterdag 29 januari 2011
Projectleider en 'captain' Bas Overtoom neemt kort voor de start van de proef zijn plek in de cockpit in.
foto's Robert van den Berge/het fotoburo
Kuijk zorgen. De student lucht- en
ruimtevaarttechniek was afgelo
pen zomer de eerste Nederlander
die met een fietsvliegtuig van de
grond kwam. Hij is vandaag ere
gast. „Mijn ontwerp had meer een
vliegtuigvorm. Dit toestel zit an
ders in elkaar. Het is zo ontwor
pen dat het vlak boven de grond
scheert en zich als het ware op
een luchtbel voortbeweegt."
Na lang wachten is eindelijk zover.
Vanwege de wind, die op het open
veld vrij spel heeft, wordt het toe
stel eerst achter een busje gehan
gen om te kijken hoe het reageert.
Al bij de eerste poging knappen er
een paar kabeltjes. Na wat repara
ties wisselt bestuurder Bas zijn
gympen om voor wielrenschoe-
nen en neemt hij plaats in het zit
je onder de vleugel. Zodra hij be
gint te trappen, komen de propel
lers en ook het toestel in bewe
ging. Echt hard gaat het echter
niet, het vliegtuig houdt zijn wie
len dan ook koppig aan de grond.
Wanneer de ketting waarmee de
propellers worden aangedreven,
het ook nog eens begeeft, is het
einde oefening. Er is teleurstelling,
maar ook nuchterheid. „Tien we
ken was gewoon te kort", conclu
deert Arjen Verhoeff. „Er zitten
nog talloze foutjes in het ontwerp,
merken we nu. Andere studenten
gaan daarmee aan de slag. Wij
gaan volgende week afstuderen."
Waar de studenten op de vliegba
sis gisteren iiiet in slaagden, lukt-
te de 20-jarige Jesse van Kuijk uit
Budel afgelopen zomer wel.
Met zijn zelfgebouwde fietsvlieg
tuig vloog hij op vliegbasis Kem
pen Airport over een afstand van
zo'n tachtig meter. Hij was daar
mee de eerste Nederlander ooit
die dat voor elkaar kreeg.
Ook hij had overigens niet met
een succes: bij de eerste proef,
een jaar daarvoor, vloog ook zijn
ketting eraf.
Van Kuijk was gisteren op uitno
diging van de studenten aanwe
zig op vliegbasis Woensdrecht.
„Een praktische toepassing van
zo'n fietsvliegtuig zal er nooit ko
men. Daarvoor is het een te
groot gevaarte, moet je te hard
trappen en het werkt bovendien
eigenlijk alleen als het windstil
is. De waarde van projecten als
deze zit 'm er vooral in dat je de
toepassing van nieuwe materia
len kunt testen. En je kunt laten
zien hoe groen vliegen kan zijn."
Campagne voeren kost geld en
daarom heeft de WD een inter
netveiling op touw gezet. Er kan
onder meer worden geboden op
een door Heijning zelf gekookt di
ner, op een borrel in Brussel met
Europarlementariër Van Baaien en
op de stropdas van Koos Schouwe-
naar, burgemeester van Middel
burg en kandidaat voor de Eerste
Kamer. De schenking van deze das
had Schouwenaar ietwat in verle
genheid gebracht. De das was hem
van gemeentewege verstrekt en
het geeft geen pas de oranje-grijze
blikvanger voor partijdoeleinden
te verkopen. Schouwenaar wist
raad: „Hét bedrag dat deze das
voor de campagne opbrengt, stort
ik in de gemeentekas."
middelburg - Zeeland krijgt een
trefpunt voor mensen met zogehe
ten Niet Aangeboren Hersenletsel
(NAH). Om de drempel zo laag
mogelijk te houden, is gekozen
voor spreiding over drie vaste loca
ties in Middelburg, Terneuzen en
's-Heer Abtskerke.
Niet aangeboren hersenletsel kan
door uiteenlopende oorzaken ont
staan. Een verkeersongeval, klap te
gen het hoofd, tumor of infarct
kan het dagelijks leven van het
slachtoffer ingrijpend veranderen,
legt Zeeuws NAH-coördinator Cis-
ca Zuurveld uit. Gewoon gezelig
uitgaan is voor mensen met her
senletsel niet altijd zo vanzelfspre
kend meer. Harde muziek, fel licht
of gewoon teveel drukte rondom
kan een probleem zijn. In het
NAH-Trefpunt wordt daar reke
ning mee gehouden. Naast een in
loopfunctie worden bij toerbeurt
op de drie locaties informatiebij
eenkomsten gehouden. Daarbij be
staat de mogelijkheid voor contact
en uitwisseling van ervaringen
met lotgenoten en professionele
hulpverleners. Revalidatiecentrum
Lindenhof in Goes is één van de
initiatiefnemers achter het tref
punt. De start is 16 februari in het
dorpshuis van 's-Heer Abtskerke.
Q www.nah-trefpunt.nl
www.nah-info.nl
vlissingen - De Hogeschool Zee
land mag in september beginnen
met de nieuwe hbo-opleiding Del
ta Management. Het onderwijspro
gramma voldoet volgens de Neder-
lands-Vlaamse Accreditatieorgani
satie (NVAO) aan de geldende
kwaliteitseisen voor dit niveau.
De Engelstalige opleiding wordt
binnen de HZ ondergebracht in
de Delta Academy, die zich richt
op specifieke problemen van rivier-
mondingsgebieden. Delta Manage
ment koppelt techniek, ruimtelijke
ordening en bestuurlijke elemen
ten aan vraagstukken op het ge
bied van geografie en het klimaat,
iaat de Hogeschool weten.
Studenten krijgen binnen dat ka
der onder meer te maken met eco
logie, stedenbouwkunde en water
veiligheid. De opleiding staat vol
gens de HZ te boek als uniek en
speelt in op de 'vraaggestuurde be
hoeftes van het werkveld', aldus
coördinator Lonneke Steenbak
kers. Tevens biedt het een ant
woord op het groeiend tekort aan
hbo-technici. In dat licht zullen de
kansen voor afgestudeerde delta
managers op de arbeidsmarkt 'uit
stekend zijn', verwacht de HZ. Dat
perspectief wordt gedeeld door
het ministerie van Onderwijs, Cul
tuur en Wetenschap.
www.deltaacademy.ni
door Rinus Willemsen
Kiek, zeg ik in m'n eigen,
„net een acrobaat zó a tie
an dat takje in m'n troen-
ke 'angt." 't Is zondag
morgen, de dag van de veugeltel-
lieng. 'k Bin d'r maor 's voo gaon
zitten. Net 'n bitje opzieje van de
taofel. Dan kan 'k in den 'êêlen 'of
kieken en ook in m'n bööm. M'n
troenke, zeg 'k altied. Wan 't is
een troenke. 'n Kopbööm zeggen
ze in 't Land van Axel. „Wieder
'èn toch van die zövee schööne
kopböömen joengen," zeggen ze
dan op Den Oek. En dan knik 'k
maor 's. Allicht staon d'r van die
schööne böömen in de polder en
vooral bie 't Mauritsfort, mao bie
ons binnen ze nie minder 'óór. Vo
rig jaor kwam 't nog 'n vrouwe
langst bie mie. Ze weunende in de
polder. Bie udder campieng was 't
'r al sinds Méthuzaolem 'n keiweig-
je mee troenken. Die
waoren wa slecht on-
der'ouden en noe 'ao
dien boer daor in de
buurte 'n stik of wat
troenken uutgetrokken.
Mee den trekker. Of ik
daor nog wat an kon
doen?
„Nêê, natuurlijk, as ze
uut binnen is 't ge-
daon." En protesteren? Bie 't wao-
terschap of de gemêênte? „Jao, die
zien m'n al kommen." Jao, mao,
hie ouw toch van ouwe diengen?
En toen zag ze dao die schööne
troenke bie mien in den 'of staon.
Drie gróöte dikke knoesten mee
wel twintig, dèrtig takken als èrms
dikke, recht de lucht in. Jao, toen
sproengen de traonen in d'r
öögen. „En soms," zei ik, „soms
ligt T ook nog een katte in te sla
open. Kiek, daor in dien mikke.
Dan draoi tie z'n stèèrt rond z'n
lief en je ziet 'm glad nie liggen.
En bovenin zitten de veugels. Nie
beneejen, dao zitten nóót gêên
veugels te broeien. Da's te dichte
bie m'n deure," dienk ik. En 'k
zien ze dao nog staon kieken. „Zö
kan 't ook," zei ze,.„beneejen 'n
katte en van boven de veugels."
Uut dien bööm binnen de leste
tied de dikste takken gezaogd. Jao,
dat doen 'k zelf De lange pèsen lig
gen naost 't 'uus en de rest is al af
gevoerd. In de groene container.
Best wel 'n bitje wérk, mao toch
ee. Ik moe nao buuten as 't schóón
weer is. „Dan gaon 'k de zonne ste
len," zeg 'k dan tegen m'n eigen, 'k
Pakken de zaoge, de snoeischère
en de bezem en gao dan an de
slag. Oe lange? Toe da m'n groene
container vol is ee. Dan moen 'k
we stoppen. Noe zitten d'r nog
drie, vier van die gróte lange tak
ken op en nog 'êêl wat klein spul.
Zö'n troenke groeit nog vlug 'öör.
Dao stao je versteld van. Om de
vier, vuur jaor krieg tie 'n beurte.
Jao, jg moet 'm wel onder'ouwen,
want anders kom t'r te vee gewaoi
op en dan scheurt de stam ee. Dat
was dao trouwens bie die troen
ken in de buurte van de campieng
ook gebeurd. En dan ligt al dien
troep schoenker-de-boenk in de
hoskant en dat is ook gêên zicht.
„Da 's ook een vuulen boer", zeg
gen de burgers dan as ze d'r verbie
gaon. Van wien is dad iere joeng?"
En a je dan zegt van
dees of geene, dan krieg
je as antwoord: ,,'k
Docht het wel, mao 'k
wou 't niet zeggen."
Terug nao mien troen
ke en m'n veugels. De
klokke staot op taofel
en ik mao kieken nao
die twêê köölmeesjes.
Of ze mekaore volgen.
Kiek, den diejen is de metter. Die
is alsmao de vlugsten, de êêsten en
de kwieksten. Zie 't 'm 's ritsen
langst dat dunnen takje, 't Buugt
'êêlemao deu. Da za toch nie bre
ken? Belnêê, zö'n veugel weegt om-
merst niks. En zö rap ee. En toch
ielken kêêr pikken en kieken. Die
binnen anders goed de winter deu-
gekommen. Beter dan de waoter-
veugels. Blauwe reigers? Je ziet ze
bienao nie meer ee. Psede weke
mao drieje gezien. Wa zeg je? Nog
drieje te vee? Van die vuule schii-
ters. Alli toch, wat is noe een wè-
reld zonder veugels? Jao. Kiek, noe
vliegen ze nao d'n andre kant van
de troenke. Mao dao binnen jud
der al gewist, daonet. Of ze dat
ook in de gaoten kriegen? 'k Dien
ken van wel, want ineens vliegen
ze weg. Nao de schuttieng en dan
roef... den 'of in bie de buuren. 'k
Schrieven ze op 't witte papier dat
op taofel ligt. „Drie menuuten
duurende de show. Bedankt
köölmeesjes."
