3 spectrum
Zaterdag 29 januari 2011
Ook het hekwerk wordt vernieuwd.
Willem Oldenhave met zijn 'ereklus'.
De vermaarde zeeheld
is ogenschijnlijk aan
het spit geregen, maar
niets is minder waar.
Erebeeld
Michiel de Ruyter werd in 1607
geboren in Vlissingen en stierf in
de Baai van Syracuse in 1676.
Om hem te eren, liet de gemeente
Vlissingen een standbeeld maken
door de Vlaamse beeldhouwer
Louis Royer.
Dat beeld werd in 1841 geplaatst
op het De Ruyterplein.
Een halve eeuw later, in 1894,
verhuisde het naar de huidige plek
op het Keizersbolwerk, waar
Michiel weer uitkeek over zee.
Uit de sokkel, die tevens wordt
gerestaureerd, werd in november
vorig jaar al een loden koker met
daarin perkamenten oorkondes
tevoorschijn getoverd.
De restauratie kost 450.000 euro.
heeft onderzoek gedaan naar de originele
kleur van Michiel. In de loop van de jaren
is er natuurlijk van alles opgesmeerd, maar
de kleur van de onderste laag telt. En daar
zijn ze nog niet uit/"
Waarschijnlijk is Erik degene die Michiel
de komende tijd onder handen neemt.
Ook hij ziet dat als een eervolle klus. „Het
is gewoon een heel mooi beeld. Als je kijkt
naar de details - de manchetknopen, de
schoengespen, de snor - dan zie je dat het
met veel precisie is vervaardigd. En met
die gietgallen valt het ook nog best mee.
Dat is logisch, na al die jaren vlakbij zee en
nog zonder scoupeerlaag. Eigenlijk is het
beeld perfect. Heel bijzonder ook dat het
uit één stuk is gegoten. Dat moet toenter
tijd, omgerekend in uurloon, wel een mil
joen hebben gekost. Tegenwoordig brandt
geen enkele gieterij zijn vingers nog aan
zo'n opdracht. Niet te betalen, en veel te
veel risico dat het misgaat. Zoiets valt niet
te verzekeren. Ik moet zeggen, toen wij
hem in die constructie hingen, ging ons
hart ook wel even op en neer. Maar geluk
kig ging het goed."
Behalve Michiel zelf neemt Oldenhave
ook de twee kanonnen onder handen die
de zeeheld altijd hebben vergezeld. Al
hoeft daar niet zo veel aan te gebeuren;
beetje lassen, schilderen, klaar. Het hek
werk, dat al is schoongestraald, moet nog
wel een flinke beurt krijgen. „Omdat brod
delwerk is geleverd", moppert de oude Ol
denhave. „En zo laten wij dat niet gaan."
Trots is de smid niet vreemd, blijkt uit wel
uit zijn opsomming van wat zijn loods
heeft verlaten. De kroonluchter die recht
boven de Majesteit hangt in de Ridderzaal,
bijvoorbeeld, en de hekken van het Kur-
haus. Allemaal opgelapt op het industrie-
terreintje in Vorden. „De beveiligde raam
werken van Geert Wilders hebben wij ook
gedaan", fluistert Oldenhave.
Hij wil nog iets laten zien. „Iets leuks." Het
blijkt een enorme zak met puin. Zeshon
derd kilo sponsachtig gesteente, dat was ge
bruikt om Michiel mee op te vullen. En
nog een zak ijzer, dat de zeeheld ruim an
derhalve eeuw heeft verzwaard. Oldenha
ve belooft het in zijn wagentje te laden,
om uit te delen aan liefhebbers van De
Ruyter, als hij Michiel terugbrengt naar
Vlissingen. Dat zou in april zijn, maar om
dat de aannemer de fundering dan nog
niet af heeft, wordt het juni. Nog een
maand of vier dus, en dan is de boulevard
weer lekker als vanouds. En Michiel? Die
kan er weer eeuwen tegenaan.
