Heimwee, werk en liefde
rü
f
'Onze
bloemen
Strelitzia groeit prima, maar geeft geen
m. Is een speciale behandeling nodig?' (2
'Wat kan ik met legale middelen doen tegen de
woelrat die mijn gazon hobbelig en geel maakt?'
AMSTERDAM
1974
BERKEL-ENSCHOT
GOIRLE
TURNHOUT (B)
wonen@wegener.nl
|ji| 024-3650509
Nederlanders verhuizen gemiddeld zeven keer in hun leven.
Waarheen en waarom? En wat voor invloed hebben die
verhuizingen? Elke maand vertelt een lezer aan llze Rike zijn
of haar verhaal. Vandaag de Wooncarrière van Dita Hendriksen,
die tot nu toe negentien keer verhuisde.
11968
m et was t>est zwaar.
O II Telkens viel alles
wat ik had opge-
I bouwd in duigen
I en moest ik mezelf
weer oppakken. Mijn leven was an
ders gelopen als we niet zo vaak
waren verhuisd."
Dita Hendriksen weet waar ze het
over heeft. Ze heeft het zorgvuldig
nageteld en is in totaal negentien
keer verhuisd sinds ze in 1953 is ge
boren in Veendam. Ze woont nu
al elf jaar in een toegewezen wo
ning in Berkel-E'nschot, waar ze
ongezien het huurcontract voor te
kende: „Zo lang heb ik nog nooit
ergens gewoond."
Tussendoor ging ze van Veendam
via Rotterdam, terug naar Delfzijl,
naar het Belgische Geel, Amster
dam, Turnhout, Goirle en Oude
Pekela. Tel daar de verhuizingen
naar een betere woning in dezelf
de woonplaats en een paar keer te
rug naar Geel bij op en je komt op
negentien.
„De meeste verhuizingen werden
ingegeven door het werk van mijn
vader. Zo kwamen we in Rotter
dam terecht bij Shell. Omdat mijn
moeder heimwee kreeg, gingen
we terug naar Groningen. In Delf
zijl werkte hij bij Aku-Amoco, het
latere AkzoNobel. We woonden
op een gegeven moment met alle
werknemers in één wijk, toen het
bedrijf naar België verhuisde. Wij
moesten mee, de meest invloedrij
ke verhuizing van allemaal."
Dita was toen net 14 jaar, zat in de
tweede klas van de mavo en
moest haar vriendje met pijn in
haar hart achterlaten.
In het Belgische Geel werd ze vol
wassen. Na een paar jaar als ste
wardess te hebben gewerkt, kwam
ze er terug om te trouwen. In 1976
werd haar zoon geboren, maar in
1981 liep het huwelijk stuk. Dita
bleef in Geel, totdat ze in 1995 bij
toeval haar vriendje uit Delfzijl te
gen het lijf liep op een reünie. De
liefde was nooit weggeweest en
29 wonen
1999
'2 72
GEEL (En
1976-1993
twee dagen later
stond hij bij haar
op de stoep met
een koffer in de
hand. Voor zijn
baan verhuisden ze
naar Goirle. Omdat
hij zijn kinderen uit
Groningen vaker wilde
zien, kochten ze in 1999
een mooi appartement in
een oude school in Oude-Pe-
kela. „Dat hadden we beter
niet kunnen doen. We raakten
daar beide onze baan kwijt. Uitein
delijk hebben we onze oude bazen
in Brabant gebeld en konden we
de volgende dag weer beginnen."
Een tijd lang zaten ze met dubbele
lasten, de huur in Berkel- Enschot
en de hypotheek in Oude-Pekela,
van het appartement dat achteraf
te duur was gekocht en lastig te
verkopen bleek.
Inmiddels hebben Jan en Dita hun
leven weer aardig op de rit. Ze zijn
gelukkig in hun huurhuis in Ber-
kel-Enschot: „We hebben geweldi
ge buren, het dorp is heel fijn. We
willen hier niet meer weg. Alleen
als we de loterij zouden winnen,
zouden we misschien nog een
huis kopen in Geel."
!W Reageren?
redactie.wonen@wegener.nl
Dita
Hendriksen
19 keef verhuisd
geboren: dupfexwoning
vader baan/bij Shell: niéuwbouwflat
3: flat te kl^ifi: oude eengezinswoning
- moeder heimwee, vader baan bij
Akufnieuwbouwappqrtement
^nieuwe wijk opgezet voor
Aku-werknemers:.h/euwbouw
hoekhuis, eigen kamer, garage
5: bedrijf vader verbuist inclusief
werknemers: iffêin appartement
-nieuw groot hü/s
3: werk als stewardess, op zichzelf
wonen: kamer van 20 m2 voor 400
gulden
2even weer thuis wonen
trouwen en samenwonen:
pppartement
stad beviel niet, terug naar Geel,
zoon werd hier geboren: verbouwde
boerderij
7 via gemeente woning toegewezen
gekregen: eengezinswoning
financieel ruimer, koopwoning is te
permitteren: twee-onder-een-
kapwoning, vijf slaapkamers, grote
garage
14: tijdelijk in verband met scheiding:
studentenkot 30 m2
groter wonen: appartement met
slaapkamer, huiskamer en balkonnetje
groter huis: gedeeltelijk verhuurd
herenhuis met 50 meter diepe tuin
oude liefde ontvlamt weer na bijna
dertig jaar: huurhuis, later gekocht,
vier slaapkamers, tuin
dichter bij de kinderen van Jan:
appartement in oud schoolgebouw
beiden baan kwijt, nieuwe baan bij
oude werkgevers in Brabant:
ongezien gehuurd huis
Zaterdag 29 januari 2011
VEENDAM
OUDE PEKELA
door Bauke Boersma
redactie.wonen@wegener.nl
024-3650509
(2)
Geduld is een schone zaak!
Cliché? Misschien. Maar ge
tuige de reacties op het Stre-
litzia-probleem van de fami
lie Wijdemans een waarheid
als een koe. Alle tips heb
ben één ding gemeen: wie
de Strelitzia wil zien bloeien, moet
geduld hebben. 'Ook wij namen ooit
Strelitzia-zaden mee naar huis', stelt
T. Ebbing. 'Het duurde liefst zeven
jaar voor de bloei kwam. Nu hebben
we grote, elk jaar meermaals
bloeiende exemplaren'. De Strelitzia
van B. Jolink-Keuper bloeide
pas na acht jaar. 'Elke drie,
vier jaar moet ik hem delen,
omdat hij te groot wordt
voor de pot. De gescheiden
planten bloeien elk jaar. Mis
schien moet de plant eerst
'volwassen' worden'. M. Hofte,
R. Glas en A. Boer hebben dezelfde
ervaring, de conclusie is voor de op
geluchte familie Wijdemans dan
ook helder: 'Wij zullen geduld moe
ten hebben, de plant blijkt meer tijd
voor de bloei nodig te hebben'.
J. van der Beek woont bij
een natuurlijk moerasge
bied, dat grenst aan zijn ga
zon. 'In 2010 werd het gras
geteisterd. Een dier maakte
gangen en at graswortels. Re
sultaat: hobbelig gazon, gele
vlekken. Een woeimuis of woelrat,
denk ik. Heeft het moeras er mee te
maken en wat kan ik met legale mid
delen doen?' „Prachtig, zo'n moeras
gebied", zegt expert Romke van de
Kaa. „Maar dat kan inderdaad over
last geven. Waarschijnlijk is het een
woelrat. Al zijn dat géén rat
ten en zijn woelmuizen
geen muizen. Ze hebben
het model 'cavia', zijn vege
tarisch en knagen aan plan
tenwortels. In de particulie
re tuin zou ik ze niet met
klemmen of vergif te lijf gaan, hoe
wel die middelen legaal zijn. De bes
te natuurlijke bestrijder is de vos,
maar die wordt vaak zelf bestreden.
Sterkruikende stoffen als koffiedik
of knoflook in de gangen willen de
dieren nog wel eens verjagen."
